Kurayza Oğulları Gazvesi

Kurayza Oğulları Gazvesi

Bu gazve, Kureyşlilerle beraberlerindeki müşriklerin Medi ne´ye saldırı amaçlarının boşa çıkmasının sonuçlarından biri dir. Onlar hendeği hedefleri olan Medine ile, kendi aralarında bir engel olarak görmüşlerdi. Bu sebeple de Kurayza Oğulları, Hz. Peygamberle yapmış oldukları muahedeyi çiğnemiş ve ar kadan onun evine saldırmayı planlamışlardı. Bu planlarını ger çekleştirmek için olanca güçleriyle uğraşmışlardı. Bunu, Hz. Peygamberi arkadan vurmak ve onu yok etmek için bir fırsat olarak değerlendirmişlerdi. Hz. Peygamberle yapmış oldukları muahedenin şartlarına riayet ettikleri takdirde, barış ve gü venlik içinde yaşayarak mü´minlerle aynı hakka sahip olacak ları yerde, Hz.Peygamberi arkadan vurup işini bitirmekle ken di hedeflerine ulaşacaklarını sanmışlardı. Bu sebeple Kureyşli-lere meylettiler, onlarla yardımlaştılar. Hz.Peygamberle bera berindeki mü´minlere arkadan saldırıp onların evlerini ele geçirmeye teşebbüs ettiler. Fakat Cenab-ı Allah onları öfkeleriyle geri çevirdi. Hiçbir hayır elde edemediler. Savaşta rüzgar esti rip melekleri yardıma koşturarak Cenab-ı Allah mü´minlere yardımcı oldu. Bunu gören îslam düşmanları, fırsatın ellerin den kaçmış olduğunu anladılar. Akibetleri de perişanlık ve hüs ran oldu.îşte bu müşrikler, yurtlarına geri döndülür. Artık kimsenin kendilerine saldırmayacağını zannetmişlerdi. Yaptık ları kötülüğün, işledikleri suçun cezasını Ödetecek kimse bulun mayacağını sanmışlardı. Kurayza Oğullarına gelince; onlar, müşriklere yaptıkları yardımın ve bozdukları anlaşmanın hesa bını ağır bir şekilde ödeyeceklerdi. îşte bu sebeple kalbleri kor ku ve ürküntü doldu. Sonuç ise şöyle oldu: "Kitap ehlinden on lara yardım eden (Kurayza yahudi)lerini de kalelerinden indir di ve kalplerine korku düşürdü. (Onlardan) bir kısmını Öldürü yordunuz, bir kısmını da esir alıyordunuz. Onların toprakları nı, evlerini ve mallarını ve henüz ayak basmadığınız bir topra ğı size miras verdi. Allah, her şeye kadirdir." (Ahzab: 26-27)

Hz. Peygamberin elinde şu üç ihtimal vardı:

Ya onları affedip yurtlarında güvenlik içinde bırakacak ve onlar da hıyanet ettikleri mü´minlerle yine yanyana, komşu olarak yaşayacaklardı ki, bu, imkansız olan bir şeydi. Çünkü affetmek, ancak kendisinden hayır beklenen kimseler için caiz dir. Fakat bunlar ahde ve sözleşmeye riayet etmememişlerdi. Dolayısıyla bunları affetmek mümkün değildi.

Ya da Nadir Oğullarım sürgün ettği gibi, bunları da sürgün edecekti. Fakat bunlarla Nadir Oğullarını eşit tutmak adil bir davranış olmayacaktı. Çünkü Nadir Oğullan, her ne kadar Hz. Peygamberle yapmış oldukları muahedeyi çiğnemişlerse de, cü rümleri bunlarmkinden daha aşağı derecedeydi. Onlar Hz.Pey-gamberin evlerine hücum etmemişlerdi. Kurayza Oğulları ise, hem alt taraftan, hem üst taraftan saldırmışlardı. Şirk or dusuyla işbirliği yapmışlar, başlıbaşına bir bela olmuşlardı. Hz. Peygamberin müşriklerle Medine arasına engel olarak hendek kazmasından sonra, bunlar daha da şiddetli saldırılarda bulun muş ve kötü faaliyetler icra etmişlerdi.

Şu halde yukarıdaki iki cezadan birincisini Kurayza Oğulla rına tatbit etmek, akıl karı değildi. îkinci hususu tatbik etmek ise, adaletle bağdaşmazdı. Geriye kalan üçüncü ihtimal onlarla savaşmaktı. îşte bu noktada hakikat şunu söylüyor: Yenik dü şen hainlere yazıklar olsun. Bunlarla savaşılacak olursa, sava şın sonucu önceden biliniyordu. Hepsi baştan sona mahvedile cek, mü´minler rahatlayacaktı. Çünkü bunların müşriklere ka tılması mü´minleri öfkelendirmişti. Mü´minler bunları Nadir Oğullan gibi Medine´den sürgün etmek istemişler, ama Nadir Oğullarıyla eşit durumda olmadıklarından dolayı, Hz. Peygam ber bunu kabul etmemişti. Allahü Teala´nm emrine dayanarak bunlarla savaşmayı uygun görmüştü. Ama bunlar teslim ol muşlardı.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın