Tevrat´ta Hz.Muhammed (sav)

Tevrat´ta Hz.Muhammed (sav)

Muhammed (sav) Tevrat´ta da açık işaretlerle geçmiştir. Bu bahisler tağyir ve tebdile uğradığı halde, tamamen ortadan kalk mamıştı. Tevrat´ta onun peygamber olarak gönderileceğine dair açık belgeler mevcuttu. Yahudiler de kendi öz oğullarını tanıdık ları gibi, evsafım okudukları için, onu tanırlardı. Peygamber ola rak gönderilmezden önce, onun geleceğini bekler ve müşriklere karşı onunla yardım umarlardı. Fakat risaletle görevlendirildi ğinde peygamberliğini inkar ettiler.

Üstad Abdul- Hak, Muhammed (sav)´in peygamber olarak gele ceği konusunda İbranice müjdeleri Arapça´ya tercüme ederek şöy le diyor: "Rab Sina´dan geldi. Onlar için bir ateş alevlendirdi. Bu ateş Faran dağlarından (Mekke çevresindeki dağlardan) parladı. Onbin ruhani ile birlikte geldi. Sağ tarafından da kendileri için şe riat olacak bir ateş parladı."

Bilindiği gibi, Faran dağları Mekke´dedir. Üstad Abdul- Hak bu konuda şöyle der: "Eski belgelerin de şehadet ettikleri gibi, Faran dağlan Mekke´dedir. Tarihçi Ciron ve İlahiyatçı Yosepyos derler ki: Faran dağları, Arap beldelerine ve Eyle kentinin doğu tarafına üç günlük mesafededir."

Üstad Abdul-Hak, ibranice delil ve tercümelerini nakletmekle yetinmiyor, bunun yanı sıra Arapça nasları da naklederek diyor ki: "İsmail, Hicaz´daki Faran dağlarının eteklerinde yaşadı. Tev rat sifîrlerinde anlatıldığına göre, Israiloğulları, Sina çölürıuen göçtüler. Faran çölünde, üzerlerine bir bulut indi."

Yukarıdaki ifadelerde geçen onbin kişiden kasıt, Hz. Muham med ile ashabıdır. Bunlar savaş için Mekke´ye ve Şam´a giderken sayıları onbin civarındaydı. Bunlar kötülüklerden arınmış saha-bilerdi. Yine Tevrat´ta nakledildiğine göre, Allah ile konuşma şe refine ermiş olan Musa peygamber de, Muhammed (sav)´in pey gamber olarak geleceğini şu sözleriyle müjdelemiştir: "Rabbiniz, kardeşleriniz olan ibrahim oğullarından bir peygamber göndere cektir."

Araştırmacı yazar Abdul- Hak, Tevrat´ta nakledilen işaretler üzerinde daha derin açıklamalar yaparak, Musa peygamberin şu sözü üzerinde durmaktadır: "İbrahim oğullarından benim gibi bir peygamber..."

Bu ifadeler, sözü edilen peygamberin Muhammed (sav) olduğu nu ispatlamaktadır. Çünkü Musa peygamberden sonra bütün hü kümleri açıklayan, tam bir şeriatle gelen peygamber, sadece Hz. Muhammed olmuştur. Tevrat´tan sonra her şeyin hükmünü açık layan kitap olarak sadece Kur´an-ı Kerim gelmiştir. Ve Kur´an-ı Kerim Tevrat´ta yer alan hükümlerin bazısını da neshetmiştir.[1]

Görüldüğü gibi, Tevrat´ta, peygamber efendimizin risaletie gö revlendirileceğine dair müjdeler mevcuttur. Tevrat tahrifata uğ radıktan sonra bile bu işaretler yok olmamıştır.

Bu sözler sadece peygamber efendimizin risaletle görevlendiri leceğini müjdelemekle kalmamakta, aynı zamanda risaletinin mertebesini de açıklamakta, dünyanın doğusuna ve batısına ya yılan bi´setinin önemini vuzuha kavuşturmaktadır. Tarihçilerin haberlerinde ve eski araştırmacı yazarların kitaplarında anlatıl dığına göre, Faran dağları ile Eyle kenti arasında üç günlük me safe vardı. Yine birçok tarihçilerin nakillerine göre, Faran dağları Mekke çevresindedir. Kur´an-ı Kerim´in manasını tercüme et mekle uğraşan Ahmediler de Kur´an-ı Kerim´in İngilizce´ye yap tıkları tercümesinin önsözünde, peygamber efendimize dair müj delerden bahsetmişlerdir. Her ne kadar Kuranın aslını tercüme hususunda onlara muhalif isek de, biz onların bu müjdelerinden bahsedeceğiz. Çünkü denizin dibine dalarak inci çıkaran kişi de ğersiz olsa bile, çıkardığı inci değerlidir. Hikmet, mu minin yitiği dir. Onu nerede bulsa alır.

Merhum üstad el- Akkad, Ahmediler´in sözlerini şu cümlelerle nakletmektedir:

"Peygamber efendimizin geleceğine dair müjdeler üzerinde du ran gruplardan biri de, Hind asıllı Ahmediler grubudur. Bunlar Kur´an-ı Kerim´i İngilizce´ye tercüme etmişlerdir. Yaptıkları ter cümenin önsözünde peygamber efendimizle ilgili müjdelerden bahsetmişlerdir. Bu arada Musa peygamberin hakkındaki müj delerin üç kısma ayrıldığım söylemişlerdir. Bu müjdeler Sina´da tecelli etmiştir. Bu tecelli onun zamanında meydana gelmiştir. Ayrıca Sair, ya da Cebel-i Eşkar denen yerde de bu tecelliler husu le gelmiştir. İsa peygamberin zamanında da, bu mıntıkalarda te celliler görülmüştür. Çünkü Ahmediler grubunun ifadelerine gö re, bu dağ, Yakub oğullarının barındıkları mıntıkanın bulunduğu yerdedir. Üçüncü tecelli ise, Faran mıntıkasmdadır. Faran, Mek ke ile Medine arasındaki tepeli ve engebeli yerlerdir. "Faslu 1- Hi tap" adlı kitapta anlatıldığına göre, çocuklar, Riyad´tan, Faran çö lüne kadar olan kısımda hacıları selamlarlar. Nitekim bu husus İbrahim´in va´dinde de görülmüştür. Onlar sadece Kenan diyarı sınırındaki bir arazi şeridine sığmamışlar ve orada ikamet etmemişlerdir. İsmaililer neslini, efendisinin evinden kovulan bir cari yeye döndürmektedirler. Tevrat´ta, bu Arap beldelerinde yaşamış İsmail peygamberin zürriyetinin adları geçmektedir.

İsa peygamberin doğumundan yediyüz sene önce yaşamış olan Eşiya peygamberin verdiği haberlerde de İsmailoğulları´mn Hi caz mıntıkasında yaşayacakları anlatılmıştır.

Eşiya der ki: "Ey Dedaniler´in kervanları, Arap ili ormanında geceleyeceksiniz. Susamış olana su getirdiler; Tema diyarında oturanlar, kaçakları ekmekleriyle karşıladılar. Çünkü kılıçların önünden ve kurumuş yayın yüzünden ve çengin ağırlığı yüzünden kaçtılar. Çünkü Rab bana şöyle dedi: Kedar´m bütün izzeti, ücret linin yılları gibi bir yıl içinde sona erecek." [2]

Ahmediler cemaatı, bu sözleri tefsir ederlerken Kedar´ın hezi metini, Mekkeliler´in Bedir yenilgisi şeklinde açıklamışlardır. Çünkü peygamber efendimiz, Mekke´den Medine´ye hicret ettik ten bir yıl kadar sonra Mekkeliler´i Bedir´de yenilgiye uğratmıştı.

Eski kitaplarda, gelecekle ilgili veınlen bu müjdeler, düşünen kimseler için açık birer delil ifade ederler. Ancak lafızların zahiri ne tutunanlar, bu müjdelerdeki gizli manaları kavrayamazlar. Kelimelerin dış anlamlarına tutunarak yapılan açıklamalar, asıl kasdedilen manayı açığa çıkarmaz.

Yine Ahmediler, İngilizce´ye yaptıkları Kur´an tercümesinin önsözünde Tevrat´ın "İşaya" bölümündeki şu ifadeleri nakletmiş-lerdir: "O bayrağını, uzak mıntıkalardaki ümmetlere karşı yük seltecektir. Onlar da yeryüzünün en ücra köşelerinden onlara karşı saf halinde geleceklerdir. Arabalarla yola çıkacaklardır. O safları kontrol edip düzene sokacak bir kimse de yoktur. Onlar uyumaz ve uyuklamazlar. Heybelerinin bağı çözülmez, ayakkabı larının ipleri gevşemez. Sadakları ok doludur. Yayları atlarının toynuklarına kadar gerilidir."

Bu ifadelerde Hac için yapılan davete işaret etmektedirler. Yi ne bu naslar, şu ayetin bazı manalarına da delalet etmektedirler: "İnsanlar içinde Haccı ilan et! Yaya olarak veya uzak yollardan gelen yorgun develer üzerinde sana gelsinler. (Gelsinler) ki, kendi leri için birtakım faydalara tanık olsunlar ve (Allah´ın) kendileri ne rızık olarak verdiği hayvanlar üzerine belli günlerde (onları kurban ederken) Allah´ın adını ansınlar. Onlardan yeyin, sıkıntı içinde bulunan fakire de yedirin." (Hac: 27-28)

Yine Tevrat´ın, İşaya bölümünün 8. babında şu ifadelere rast lamaktayız:

"Bu kavmin fitne dediği her şeye siz fitne demeyin; onların korktuğundan korkmayın ve ondan yılmayın. Orduların Rabbi, takdis edeceğiniz odur ve korktuğunuz O olsun ve yıldığınız O ol sun ve O Makdis olacak; fakat İsrail´in iki evine sürçme taşı ve tökez kayası ve Yeruşelim´de oturanlara kapan ve tuzak olacak ve onların arasında çoğu sürçecek ve düşüp kırılacaklar ve tuzağa düşüp tutulacaklar. Şakirtlerim arasında şehadeti bağla ve şeria tı mühürle ve Yakub evinden yüzünü gizleyen Rabbi bekleyece ğim. Ve O´na ümit bağlıyacağım."

Bu ifadelerde, peygamber efendimize yönelik işaretlerin, ya da delaletlerin kavranması biraz güçtür. Daha doğrusu kesin bir şe kilde bunu anlamak zordur. Daha önce söylediklerimiz bu konuda yeterlidir.

incil´de Muhammed (as)

İnciller´de Tevrat´takinden daha açık bir şekilde peygamber efendimize dair müjdeler yeralmıştır. Bunlara bazı örnekler vere ceğiz:

a- Matta İncili´nin 23. babında, İsa peygamber İsrailoğulları´na hitap ederken şöyle demektedir: "İşte, eviniz size ıssız bırakıla cak. Çünkü size diyorum: Rabbin ismi ile gelen mübarek olsun de yinceye kadar, artık siz beni göremeyeceksiniz."

Bu ifadeler şuna delalet ediyor: İsa peygamberden sonra Rab bin adı ile mübarek bir kişi olarak, sadece Muhammed (sav) gel miştir.

b- Yine Matta încili´nin 21. babında İsa peygamber şöyle de mektedir: "Bundan dolayı size derim: Allah´ın melekutu sizden alınacak ve onun meyvalarını yetiştirecek bir millet verilecektir. Ve bu taşın üzerine düşen parçalanacak, o da kimin üzerine düşerse onu tuz gibi dağıtacaktır.

c- Yuhanna İncili´nin 1. babında şu ifadelere rastlamaktayız:

"Yahudiler, Yahya´ya kendisinin kim olduğunu sormak için, Yeruşelim´den kahinlerle Revililer gönderdikleri zaman, Yah ya´nın şehadeti şudur: Ve Yahya ikrar etti ve inkar etmedi ve ben Mesih değilim dedi. Onlar da kendisinden sordular: Öyle ise ne? Sen İlya mısın? Ve Yahya: değilim dedi. Sen o peygamber misin? Yahya: Hayır, diye cevap verdi.

Onlar kendisine dediler ki: Sen kimsin? Bize gönderenlere ce vap verebilmemiz için, kendin hakkında ne diyorsun? Ben, İşaya peygamberin dediği gibi: "Rabbin yolunu düzeltin, diye çölde çağı ranın sesiyim."

Şüphesiz Yahya, ne İsa, ne de başka bir peygamber olmayan Muhammed (sav)´den haber veriyordu.

d- İsa peygamberin tanrılığını a...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın