|
Konu Başlığı: İki Ordu Gönderen: Sümeyye üzerinde 18 Aralık 2009, 23:26:34 İki Ordu Şirk ordusu, sayılarının ve teçhizatlarının çokluğuyla övünü yordu. Kendilerinin bütün Arapları kanatlan altına aldıklarını sanıyorlar, Kurayza Oğulları´yla ittifak kurarak Medine´yi ar kadan kuşatacaklarını tahmin ediyorlardı. Müttefikleri vasıta sıyla Medine´yi yakıp yıkacaklarını düşünüyorlardı. Ama itti faklarında zayıflık bulunduğunu, söz ve fikirlerinin bir olmadı ğını akıllarına getirmiyorlar di. Çünkü müşrik ordusunun ku mandası, aynı kişide toplan-mıyordu. Dolayısıyla da, aynı anda ve planlı bir şekilde mü´minlere saldırmaları mümkün değildi. Bu haldeyken, sayıca üstün olmaları kendilerine bir fayda sağ lamadı. Çünkü aralarında birlik olan ve birbirini destekleyen az bir kuvvet, sayıları çok olan dağınık kuvvetlerden daha üs tündü. Müşriklerin, değişik kimselerin kumandası altında ha reket etmeleri, onların orduları için temel bir eksiklikti. Ayrıca Hz. Peygamber, sayıları altı bin kişiyi bulan Gatafan-lılara barış niyeti göstermiş, onlara Medine ürünlerinin üçte bi rini vereceği konusunda bir ihtimaden sözetmişti. Bu da Gatafanlılar´ın tamahlarım artırarak, güçlerini müşriklerden kopar dı. Her ne kadar kesin bir barış vaadinde bulunmamış olsa bile, barış kapısını aralamıştı. Böylece Kurayzalılarla müşrikler arasındaki ittifak gevşemiş, taraflar birbirlerine olan güvenle rini yitirmişlerdi. Bu arada onlardan bazıları Medine içinde Hz.Peygamber ile sahabilerin evlerine saldırmak için fırsat kol luyorlardı. Casuslarını Medine´ye göndermişlerdi. Müşriklerle beraberindeki kabilelerden oluşan ordunun du rumu işte buydu, iman ordusu ise, şiddetli savaş durumuyla karşılaşınca içlerindeki münafıklarla, paniğe kapılan zayıf imanlıları aralarından uzaklaştırmışlar, saf ve temiz bir iman ordusu haline gelmişlerdi. Kur´an-ı Kerim´de arınmış olan bu iman ordusunun vasıfları şu şekilde açıklanmaktadır: "M W mirilerden öyle erkekler var ki; Allah´a verdikleri sözde durdular. Onlardan kimi adağını yerine getirdi. (Şehit olunca ya kadar çarpışacaklarını adamışlardı. Çarpıştılar ve şehit düştüler) kimi de (şehitlik) beklemektedir. Sözlerini asla değiş tirmemişlerdir.´" (Ahzab:23) |