Eş´arîlerle Yemenliler Heyeti

Eş´arîlerle Yemenliler Heyeti

Ensarîler bazı Yemen kabilelerine mensupturlar. Bunlardır ki Peygamber efendimizi sevmiş, ona yardım etmiş, onu yurtla rında barındırmış ve bağırlarına basmışlardı.

Eş´arilerle Yemenliler heyeti, ya da Yemenden bazı kimseler heyet halinde Peygamber efendimize gelip müslüman oldular, îslamın prensiplerini öğrenmek ve Kur´an-ı Kerim´i ezberlemek istiyorlardı. Yanına vardıkları zaman Peygamber efendimiz şöyle demişti: "Sizden daha yufka yürekli bir kavim gelmedi" demişti. Eş´arîler Peygamber efendimizin yanma gelerek "Re-cez Bahrinde" şiirler irşad etmişlerdi: "yarın dostlarla karşılaşacağız

Muhammed ve arkadaşlarıyla karşılaşacağız."

Sahihi Müslim´de Ebu Hüreyre´den rivayet edildiğine göre Resulullah (s.a.v.) efendimiz, bu heyet yanına geldiği zaman şöyle demiştir: "Yemenliler geldiler, onlar yufka yürekli ve ima na girmek için kalpleri yumuşak olan kimselerdirler. Hikmet Yemen´e aittir. Huzur ve sükûn davar sahiplerindedir. Gurur ve kibir göçebe kimselerdedir."

Cübeyr bin Mutim´den rivayet olduğuna göre Peygamber (s.a.v.) efendimiz o sırada şöyle demişti: "Size Yemenliler geldi ler. Onlar sanki bulutlar gibidirler. Yeryüzü halkının en hayır-lısıdırlar." Orada bulunan Ensardan biri "Biz müstesnayız de ğil mi Ya Resulullah" deyince Peygamber efendimiz sustu. En-sari sorusunu tekrarlayınca Peygamber efendimiz yine sustu. Sonra: "Yalnız siz Müstesnasınız" dedi ama bunu gevşek bir ifade ile söyledi.

Resulullah (s.a.v.) efendimiz onları Yemenlilerden istisna etmeyi kabul etmiyordu. Çünkü Ensar zirvede bulunan insan lar topluluğuydu.

îslâmiyet, aslında müslüman olan kimseler için bir hayır müjdesi idi. Peygamber (s.a.v.) efendimiz, yanına gelen Temim oğulları heyetine: "Size müjdeler olsun" demişti. Bu sözüyle on ların İslama girmekte kazançlı çıkacaklarını kastetmişti, onlar da: Madem bize müjde verdin, o halde müjdelediğin şeyleri ver" diyerek maddi bir kazanç sağlıyacaklarmı zannetmişlerdi. Pey gamber efendimiz onların bu tamahkar maddeciliklerinden Ötürü öfkelendi. Öte yandan Yemen´den gelen Eş´arilere: "Müjdeye yönelin" dediğinde, onlar da: "Yöneldik Ya Resulullah" di ye cevap verdiler. Peygamber efendimizin bu müjdesinin maddi değil, manevi olduğunu anlamışlardı. Sonra "Ya Resulullah, biz dini hükümleri Öğrenmek için geldik. Bunun için de îslamm ilk emirlerini bize Öğretmeni istiyoruz" dediler. Peygamber efendi miz onlara cevaben şöyle dedi: "Allah vardı. O´ndan başka hiç bir şey mevcut değildi. Arşı, sular üzerindeydi. Zikirde (levh-i mahfuzda) herşeyiyazdı."

Burada tuhaf görünen bir hakikat ile karşılaşıyoruz: Ye menliler ile çevrelerinde bulunan kabileler İslama koşarak gel mişlerdi. Buna mukabil Mekke-i Mükerreme halkı yeni dine karşı direnmişlerdi. Oysa ki Peygamber (s.a.v.) efendimiz Mek-kelilerdendi. Mekkeliler onu; doğru sözlü, emin ve insanı kema-lata zıt olan hasletlerden uzak bir kimse olarak biliyorlardı. Buna rağmen İslama karşı direniş gösterdiler. Bunun sebebi de şu hususlardan ileri geliyor:

1- Mekkelilerle çevre kabilelerin kalplerine putperestlik inancı iyiden iyiye yerleşmiş, vehimleri onlara egemen olmuş ve şovlarıyla övünür olmuşlardı.

2- Beyt-i Haram çevresinde ikamet ettiklerinden ötürü diğer araplara karşı reis olma sevdasına tutulmuşlardı. Beyti hara ma hizmet ettiklerinden ötürü diğer araplara hakim olma tut kusuna kapılmışlardı. Kendilerinin Beyti haramın hizmetçileri olduklarını iddia ediyorlardı. Bu yeni din ise, ellerindeki haki miyet ve saltanatı çekip alacaktı. Bu da onların İslama karşı direnişlerini şiddetlendirdi. İmana düşman değillerdi, ama saltanatlarının ellerinden alınacağından dolayı mukavemet gös termişlerdi.

3- Yemen´in güneyindeki kabileler dinler hakkında bilgi sa hibiydiler, aralarında Yahudi ve hıristiyanlar vardı. Onların da semavi, risalet hakkında bilgileri vardı. Yemendeki Yahudiler İsrail oğullarından değil, Samirilerdendi. Bunlar Musa (as.)´a tabi olan îsrailoğullarından değillerdi. Yahudiydiler, ama ken dilerinde keskin bir İsrailiyet bağnazlığı yoktu. Çünkü İsrail oğulları, Peygamberlerin ancak kendilerinden olabileceğine inanmışlardı. Muhammed (s.a.v.) efendimiz peygamber olarak geldiğinde, onu öz oğulları gibi tanıdıkları halde inkar ettiler: "O bildikleri, kendilerine gelince onu inkar ettiler." (Bakara: 89)

İsrail oğulları, Musa peygambere uyan Samirilerin Yahudi lerden olduklarını kabul etmiyorlardı. Çünkü Yahudilerde inanç değil, ırkçılık vardı. Bu sebeble diğer din mensuplarını ezmeye çalıştıkları gibi Samirileri de ezmeye çalışıyorlardı. Araplardan bir peygamber gelişi de onların o peygambere karşı mukavemetlerini ve düşmanlıklarını alevlendirdi.

4- Samiriler îslamiyetin arap beldelerinde yükselen bir din olduğunu ve çevreye hakim hale geldiğini ve Allah´ın kelimesi nin yüceldiğini görünce koşup İslama girmişlerdi.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın