Ebu Cendel

Ebu Cendel

İki taraf henüz barış meclisinden ayrılmamışlar ve barış an laşması metnini yazmayı tamamlamamışlardı ki, müşriklerin temsilcisi Süheyl bin Amr´ın oğlu Ebu Cendel, zincirlere vu rulmuş bir vaziyette sürünerek çıkageldi. Süheyl, Ebu Cen-del´i görünce yerinden kalkıp ona doğru seğirtti ve yüzünü to katlayarak yakasından tuttu. Sonra da: "Ey Muhammed, bu adam sana gelmeden Önce, aramızdaki anlaşmayı tamamlamıştık. Anlaşma maddelerine uymanı talep edeceğim ilk husus budur" dedi.

Peygamber (sav) de: "Anlaşmayı yazma işini henüz tamam lamış değiliz" deyince, Süheyl: "Allah´a andolsun ki artık se ninle hiçbir hususta barış anlaşması yapmayız" diye karşılık verdi.

Buhari´de konuyla ilgili açıklamaların yer aldığı bölümde anlattığına göre Peygamber efendimiz, Süheyl´e: "Onu (Ebu Cendel´i) bana bağışla" demiş; Süheyl ise: "Bağışlamam" di yerek reddetmiş; Peygamber efendimiz ısrar ederek: "Hayır hayır, böyle yap" deyince Süheyl: "Hayır, ben böyle yapacak değilim" diyerek kestirip atmıştı. Orada hazır bulunan bazı müşrikler: "Ya Muhammed, bize kalsa Ebu Cendel´i sana ba ğışlarız. Ama onun velisi Süheyl´dir" demişlerdi, ı Ebu Cendel, müslümanlara sitemde bulunarak şöyle dedi:

"Ey müslümanlar topluluğu! Müslüman olarak size gelmiş olduğum halde beni müşriklere geri mi vereceksiniz? Oysa han gi durumlarla karşılaştığımı görmektesiniz´

İbn tshak´tan gelen bir rivayette anlatıldığına göre Hz. Ömer, hemen yerinden fırlayıp Ebu Cendel´in yanına gitmiş, onun yanısıra yürümeye başlamış, kılıcının kabzasını ona yak laştırarak şöyle demiş: "Ey Ebu Cendel, sabret. Ne olacak, bun lar müşriktirler. Bunlardan her birinin kanı köpek kanı gibi değersizdir." Hz. Ömer daha sonra arkadaşlarına demiş ki: "Kabzasını kendisine yaklaştırdığım Ebu CendeVin kılıcı ala rak babasını vuracağını ummuştum. Ama adam cimrilik edip babasına kıymadı. Böylece mesele kapandı"

Ebu Cendel´in zincirlere bağlı vaziyette sürünerek gelişi her ne kadar Peygamber efenidimizi ve müslümanları üzmüşse de Peygamber efendimiz anlaşma hükümlerine riayet etmiş ve Ebu Cendel´e teselli verici şu sözleri söylemişti:

"Sabret. Haline razı ol. Şüphesiz Allah senin ve beraberinde bulunan zayıf kimseler için bir çıkış yolu ve genişlik yaratacak tır. Doğrusu bu kavimle kendi aramızda bir barış anlaşması yaptık. Alah adına onlar bize, biz de onlara söz verdik. Biz on lara hıyanet etmeyiz."

Ebu Cendel´in kalbine sabır ve dayanma gücünü aşılayan bu sözler söylenmekle birlikte müslümanların kalpleri öfkeyle kaynamaya başlamıştı, ama anlaşmaya olan bağlılıklarından ve saygılarından dolayı seslerini çıkarmıyorlardı. Çünkü Pey gamber efendimiz. Rabbinin emrine muhalefet etmeyeceğini açıklamıştı. Fakat Hz. Ömer, bir kez yine konuşarak ortaya atılmış ve Resulullah(sav)a şöyle demişti:

- Biz hak yolda ve düşmanımız batıl yolda değil midir?

- Evet, öyledir.

- Peki ne diye dinimizi hakarete uğratıyoruz?

- Ben böyle yapıyorum. Alah bana yardım edecektir.

- Mekke´ye gelip Kabe´yi tavaf edeceğimizi bize söylemiyor muydun?

- Öyledir, Ama illa da bu sene Mekke´ye gelip Kabe´yi tavaf edeceğinizi söylemiş miydim?

Buhari´nin bu konudaki rivayeti budur. Bu rivayetle Ibn İs-hak´ın rivayetini uzlaştırdık. Hz. Ömer´in bu sözü iki defa söy lemiş olduğunu düşündük. Rabbinin emrine juyarak Resulul-lah´m vermiş olduğu hükme razı olup itaat etmekle beraber mü´minler öfkeliydiler. îşte Hz. Ömer, yukarıdaki sözleriyle mü´minlerin Öfkelerini dile getirmişti.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın