Devs Heyetinin Gelişi

Devs Heyetinin Gelişi

Peygamber (s.a.v.) efendimiz Hayber´de cihad ederken Devs heyeti yanına geldi. Yoksa genel olarak heyetler senesi olarak nitelendirilen dokuzuncu hicri senede Devs heyeti peygamber efendimizin yanına gelmiş değillerdi. Hayber savaşı esnasında Peygamber efendimize gelen Devsi heyetinin başında Tufayl bin Amr el-Devsi adında bir müslüman vardı. Peygamber efen dimizin Medineye hicret edişinden önce Tufayl müslüman ol muştu. Peygamber efendimiz ona, kavmine gidip onları İslama davet etmesini emretmişti. O da bu emri yerine getirerek kav mini İslama davet etmiş, yakın akrabalarının bir kısmı İslama girmişlerdi. Ancak hicri 7.senede Peygamber efendimiz Hayber´de cihad ederken Tufayl, kavminden bazı müslümanlarla heyet halinde Hayber´e gelmişlerdi. Hayber ganimetlerinden bir kısmını da bu heyete vermişti. Çünkü bunlar da cihada ka tılmışlardı.

Tufayl bin Amr ed-Devsi´nin îslama girmesi, kavmim imana davet edişi, önceleri kavminin bu davete icabet etmeyişi, bila hare îslama girişlerine dair kıssayı Tufayl´ın kendisi bize anlat maktadır. Bir zamanlar kavminin şerefli, akıllı, doğru görüşlü bir şahsiyeti olan Tufayl Mekke-i Mükerremeye gelmişti. Ku-reyşliler çevresini sararak onu, Muhammed (s.a.v.)´i dinlemek ten alıkoymak istemişler ve şöyle demişlerdi: "Onun sözleri bü yüdür kişiyle evladı, babası ile eşi arasında tefrika yaratır. Sa kın onu dinleme!" Önceleri Tufayl, Kureyşlilerin bu sözüne ku lak vermişti, fakat daha sonra hakikati gördüğünü şu sözleriyle ifade etmektedir:

"Kureyşliler bu işin üzerinde çok ısrar ettiler. Nihayet ben Mescidi harama giderken kulaklarıma pamuk tıkadım. Mu-hammed´in sözlerini dinlememek için böyle yaptım. Mescide gittiğimde Resulullah (s.a.v.)´in namazda olduğunu gördüm; gidip yakınında durdum. Fakat onun sözlerinin bir kısmını mutlaka Cenab-ı Allah bana işittirecekti.Güzel sözlerinden bir kaçını işittim. Kendi kendime dedim ki: Vay anası ağlıyasıcaî Allah´a andolsun ki ben akıllı bir şairim güzel ile çirkini birbi rinden ayırd edebilirim. Ne diye şu adamın sözüne kulak ver-miyecek misim?! Eğer söyledikleri güzel ise kabul ederim, çir kin ise dinlemem.

Nihayet Resulullah (s.a.v.) efendimiz namazını tamamla yıncaya ve evine dönünceye kadar bekledim. Evine girdikten sonra ben de içeriye daldım ve kendisine dedim ki: Kavmin, se nin hakkında bana şöyle şöyle dediler. Allah´a andolsun ki bu işin üzerinde çok ısrar ettiler Senin durumundan beni korkut tular. Nihayet ben de kulaklarıma -senin sözlerini duymamak için - pamuk tıkadım. Ama senin sözlerini mutlaka Allah bana işittirdi. Ben senden güzel sözler duydum. Dinini bana açıkla.

Resulullah (s.a.v.) efendimiz bu sözlerim üzerine bana Islâmiyeti açıkladı. Kur´an-ı Kerim´i okudu, Allah´a andolsun ki, ondan daha güzel sözler işitmiş, ondan daha doğru bir iş görmüş değildim. Ben de müslüman oldum ve Hak şehadeti telaffuz ettim. Dedim ki: Ya Resulullah ben kendi kavmim ara sında sözü dinlenen bir kimseyim, kavmime dönmek üzereyim, onları İslama davet edeceğim. Allah´a dua et de davetim esna sında bana yardımcı olacak bir alâmet versin.Peygamber efen dimiz: "Allah´ım bu adama bir alamet ve ayet ver" dedi. Bu ala met de onun önce yüzüne sonra sırtına doğru inen bir nurdu.

Memleketline döndüğümde yaşlı bir adam olan babam yanı ma geldi. Kendisine: ´Bana yaklaşma. Benden uzak dur. Çünkü sen benden değilsin. Ben de senden değilim´ dedim. O da, ´ni çin ey oğlum?´ diye sorunca ben: "Müslüman oldum. Muham-med´in dinine uydum" dedim. Babam: "Yavrucuğum senin di-nin»benim dinimdir" dedi. "Öyleyse" git de guslet, elbiseni te mizle, sonra yanıma gel ki öğrendiklerimi sana da öğreteyim" dedim. Gitti, bir süre sonra geldi. Kendisine Islamiyeti açıkla dım, o da müslüman oldu.

Sonra eşim yanıma geldiğinde ona, ´Benden uzak dur. Çün kü ben senden değilim. Sen de benden değilsin´, dedim. Bana "Niçin böyle konuşuyorsun, anam babam sana feda olsun?" de yince ben de: "İslâmiyet bizi birbirimizden ayırdı. Çünkü ben müslüman olup Muhammed´in dinine uydum" dedim. Eşim: "Senin dinin benim de dinimdir" deyince ben de kendisine: "Öy leyse git, guslet, sonra da yanıma gel" dedim. Eşim gitti; bir sü re sonra yanıma geldiğinde kendisine Islamiyeti açıkladım, o da müslüman oldu.

Bundan sonra Tufayl, hususi davetten umumi davete yönel miş ve bütün Devs kabilesini îslama davet etmişti. Onlar bu daveti protesto etmemişler, ama icabet etmekte gecikmişlerdi. Resulullah (s.a.v)´in yanma dönerek şöyle demişti "Ya Resulul lah! Devslilerin heva heves ve şehvetlerine uymaları benim is lam davetime galip geldi. Sen onlara beddua et." Fakat doğru yolun rehberi, güvenilir bir hidayet kılavuzu ve alemlerin Rab-binin elçisi olan efendimiz, Devslilere beddua etmemiş, aksine, hidayete kavuşmaları için dua ederek "Allah´ım Devslileri doğ-ru yola ilet" demişti. Sonra da Tufayl´e şu tavsiyede bulunmuş tu: "Kavmine dön, onları Allah´a davet et ve onlara yumuşak davran."

Bu tavsiyeyi alan Tufayl, kavmine dönmüş, kendi ülkesinde ikamete devam ederek, halkı îslama icabet etmelerine kadar davet etmişti. Tümü değilse de halkın çoğunluğu imana girmiş ti.

îşin bundan sonraki aşamasını yine Tufayl şöyle anlatır. Bundan sonra peygamber efendimizin birheyetle geldim, Medi-ne-i Münevvere´de konakladık. 70 ve ya 80 kişi kadardık. O sı ralarda Hayber´de ganimetler taksim ediliyordu. Bizim heyette-kilere de pay ayrıldı.

Tufayl mükemmel bir müslüman olmuş, güzel bir îslami ha yat yaşamış ve imanı kuvvetlenmişti. Onun Islama ilk girişi de, sonucunun güzel olacağını gösteriyordu. Kureyşliler tarafın dan konulan ve iman etmesine mani teşkil eden bütün engelle re karşı koyarak Hakkı talep etmiş ve bu sayede iman kalbine yerleşmişti. Ve onları da doğru yola iletinceye kadar gidip kav mini İslama davet etmişti.

Bu adamın iman kıssası onun aklının, nefsinin ve ahlâkının güçlü olduğunu göstermektedir. Kureyşlilerin koyduğu engeller onu İslama girmekten alıkoymamış, bilakis İslamı araştırması na ve islam üzerinde düşünmesine vesile olmuştu. Kureyşliler her ne kadar Peygamber efendimizin sözünü dinlememesini tavsiye etmişler ve bunu güzel bir davranış olarak lanse etmiş lerse de, imam, kalbine girerek Peygamber efendimizi evine ka dar takip etmesini ve onun buyruğuna itaat etmesini kendisine güzel bir davranış olarak göstermişti. O kalbinden bütün tak-lidleri uzaklaştırmıştı. Çünkü taklid, insanı hakikatleri göre mez hale getirir. Hakikatlere yönelmekten sakındırır.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın