Biat

Biat

Bu, ikinci biatti. Bu konuda birbirini teyid eden rivayetlerde de anlatıldığı gibi, bu biat iki kısma ayrılmıştır:

1- Biatin birinci kısmı, îslami esasları pekiştirmek için ya pılmıştır. Bu kısımla ilgili olarak imam Ahmed bin Hanbel şöy le bir rivayette bulunmuştur: "Bu biate katılanlara, biat esna sında Peygamber (sav) şöyle demişti: "Tasada ve kıvançta (em ri) dinleyip itaat etmek, darlık ve genişlikte infakta bulunmak, iyiliği emredip kötülüğü yasaklamak, kınayıcıların kınamasın dan korkmaksızın Allah için gerekeni söylemek üzere biat ediyorsunuz, (etmelisiniz)!"

2- Biatin ikinci kısmı da Peygamber efendimize yardım etme ye ve onu korumaya mahsustu.

îbn îshak Ebu Umame (Es´ad bin Zürare)nin Peygamber efendimize şöyle dediğini rivayet etmiştir: "Ya´Muhammedi Rabbin için dilediğini iste. Sonra da yaptığımız takdirde Al lah´ın bize vereceği sevabı ve senin vereceğin mükafatı bildir."

Resulullah (sav) buyurdu ki: "Rabbim için sizden, kendisine kulluk etmenizi, O´na hiç bir şeyi ortak koşmamanızı istiyo rum. Kendim ve ashabım için de bizi barındırmanızı, bize yar dım etmenizi ve kendinizi koruduğunuz gibi, bizi de korumanı zı istiyorum."

Yine îmam Ahmed bin Hanbel, Ubade bin Samit´in şöyle de diğini rivayet etmiştir: "Kıvançta ve tasada Rasulullah´ın sözü nü dinleyip itaat etmek, darlık ve genişlikte malımızı Allah yo lunda sarfetmek, iyiliği emredip kötülüğü yasaklamak, kınayı cıların kınamalarından çekinmeden Allah için söylenmesi gere keni söylemek, Medine´ye geldiği takdirde Rasulullah´ı; kendi mizi, eşlerimizi ve çocuklarımızı koruduğumuz gibi korumak üzere Rasulullah ´a biat ettik."

Bunlar, biatin lafız ve anlamlarıyla ilgili değişik rivayetler olup aralarında herhangi bir ihtilaf yoktur. Aksine birbirlerini tamamlamaktadırlar. Bir rivayetteki bazı ifade eksikliklerini diğer rivayet tamamlamaktadır.

Biat sonucunda Peygamber efendimiz, "Aldım ve verdim" demişti. Onlardan Allah´ı birleme, Rasulullah´ın buyruğuna ia-at etme, iyiliği emredip kötülüğü yasaklama ahdini almış; buna karşılık onlara cennet va´dini vermişti.

Rablerini şahit göstererek Peygamber (sav)´i barındıracakla rı ve ona yardım edecekleri konusunda söz verdiler. Bu biate katılanların bazıları, bu yardım vaadinin kendilerine yükleyeceği sorumlulukları diğerlerine açıklanmışlardı. Biatleşmeden önce veya biat esnasında kendi aralarında yaptıkları konuşma ların bir kısmını nakletmekte fayda olduğunu sanıyorum:

Salim bin Avf kabilesinden Abbas bin Ubade bin fadle el-En-sari, "Bu adama hangi hususlar üzerine biat ettiğinizi biliyor musunuz?" diye sormuştu. Onlar, "evet" deyince, bu defa ken disi şöyle demişti: "Siz ona, insanların siyah ve kırmızılarına (araplara ve acemlere) karşı savaşmak üzere biat etmiş oluyor sunuz. Eğer onu bir felaket dolayısıyla mallarınız azaldığı, eş rafınız öldürüldüğü zaman, düşmanlarına teslim edecekseniz, hemen şimdi bu işten vazgeçin. Söz verip de yerine getirmeyecek olursanız, vallahi bu, dünyada da, ahirette de rüsvaylık olur. Eğer onun davet ettiği şeyi yerine getirmeyi göze alıyorsanız ve mallarınız azaldğı, eşrafınız öldürüldüğü zaman bile onu tuta-caksanız bu, vallahi dünyada da ahirette de hayırlıdır."

Medineliler: "Mallarımız azalsa da, eşrafımız öldürülse de onu tutacağız!" dediler.

Medineli heyetin temsilcilerinden Bera´ bin Ma´rur, Peygam ber efendimizin, kadınlarım ve çocuklarını korudukları gibi, kendisini de korumalarını isteyişine cevaben şöyle demişti: "Evet, seni hak ile gönderen Allah´a andolsun ki, seni koruma mız gereken şeyleri koruduğumuz gibi koruruz. Uzat elini de sana biat edelim ya Resulullah. Allah´a andolsun ki biz, savaş çocuklarıyız (savaşçı bir milletiz) Bu özelliği atadan, dededen miras olarak devraldık." Ebü´l-Heysem bin Tihan araya gire rek söze başladı ve şöyle dedi: "Ya Rasulullah, Yahudilerle aramızda bağlar vardır. Sana biat etmekle bu bağları kopar mış oluyoruz. Seninle biatleşir de sonra Allah sana güç verip seni yüceltince kavmine dönüp bizi terkedersen halimiz nice olur?" Ebü´l Heysem´in bu sözü karşısında Rasulullah (sav) gü lümsedi ve sonra şöyle buyurdu: "Siz kanınızı akıtırsanız, ben de sizinle beraber kanımı akıtırım. Sizin hürmetiniz benim de hürmetimdir. Ben sizdenim; siz de bendensiniz. Savaştığımız kimselerle ben de savaşırım. Barıştığınız kimselerle ben de ba rışırım." ´Sizin hürmetiniz benim de hürmetimdir sözünden kastedilen mana şudur: Sizin zimmetiniz benim zimmetim, sizin savaşınız benim savaşımdır. Biat tamamlandıktan sonra Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştu: "Havarilerin, karşı kavimlerine Meryem oğlu İsa´ya kefil oldukları gibi, siz de sizden başkalarının kefillerisiniz. Ben de kavmimin (muhacir Mekke-lilerin) kefiliyim."

Böylece biat tamamlanmış oldu. Bu, hicretin ilanı idi. Bu hicretin temel nedeni, Peygamber efendimizin himaye altına alınmasıydı. Ensar, bu biate şiddetli bir cesaret ve bahadırlıkla bağlanmış; bir kısmı biatin gereklerinin derhal yerine getiril mesini ve evlerinin içindeyken Kureyşlilere baskın yapıp savaş mak istemişlerdi. Abbas bin Fadle: "Ya Rasulullah Seni hak ile gönderene andolsun ki, eğer istersen kılıçlarımızla Mina´da-kilerin üzerine saldırır ve onlara azap çektiririz" demiş, Rasu-lullah: "Biz bununla emrolunmadık. Siz yerlerinize dönün." di yerek bu Öneriyi reddetmişti.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın