Okuyucu mektupları

OKUYUCU MEKTUPLARI

Temmuz 2011 70.SAYI

SALİH EŞLERE SALİHA HANIMLARI BİZ Mİ BULACAĞIZ, KADER Mİ BULDURACAK?

Çok değerli Aile dergimiz yazarları ve genel müdürü, Bizim derdimiz, evlenecek durumda olduğu halde, çevresi olmayan ve kendisine uygun insanı bulma yolunda da abesle iştigal etmek istemeyen insanların durumuyla ilgili. Ben evliyim fakat benim arkadaşım evli değil ve evlenmek isterler. Kendisi iyi okullardan mezun ve şu an iyi bir işte çalışıyor. 25 yaşındaki bu kardeşimiz bize gelip evlenmek istediğini ancak uygun bir eş bulamadığını beyan ettiğinde hayretler içinde kaldım, çünkü bu durumda olup da eş arayan diğer bacılarımızın da ne zahmetlerde bulunduğunu biliyorum.
Velhasıl kelam sizden istirhamımız bu kardeşlerimizin hayırlı izdivaçlarına vesile olmaya çalışmanızdır.
Selamun aleyküm…

BU DERGİ HER AY MI BİZİ ANLATIR

Selamun aleyküm Semerkand ailesi; biz aynı evi paylaşan üniversite öğrencisi iki kuzeniz. Evimizin bir daimi elemanı daha var; Semerkand Dergisi şuan ikimiz de final haftasındayız. Sınavlara çalışırken masanın üzerindeki dağınık kitapların arasında derginin kapağını görmek bile müthiş bir huzur veriyor bize. Ne zaman ki sıkıntıya düşüp çıkış yolu düşünsek dergimiz bize yol gösteriyor. İkimizin de cevabını istediğimiz tek soruyu yöneltiyoruz size “Bu dergi her ay mı bizi anlatır?” Allah’a emanet olun… Muhabbetle…
AYŞE ZENCİR / KAHRAMANMARAŞ

BİZ HASBAHÇE GÜLLERİYİZ!

Biz ikindi vakti açan has bahçenin gülleriyiz. Tek bir halkada 25 estağfirullah ile açılır tomurcuklarımız. Yüzümüz hep aynı yöne bakar; Yar’e doğru...
Biz tek bir bahçıvanın suladığı gülleriz. Hakk’ın dostluğunu kazanmış Yar’in elinden içeriz aşk şarabını. O’nunla kanarız, O’nunla doyarız...
Kimimiz Eskişehir’de kimimiz İstanbul’da, Ankara’da... Kuzeyde, güneyde, batıda...
Ama yüreklerimiz tek bir yerde atar; doğu da...
Yatsı vakti alır başını götürür yollar bir bilinmez Menzil’e...
Biz aşk fedaileriyiz. Berrak bir çayı yudumlar dili kalbe indiririz. O Allah diye atarken ruhumuz mekanını değiştirir sahrada...
Gül kokulu Yar’dan bahsederiz üç-beş kafadar bulunca.
Ah hasret; bir o kadar koyu ve yakıcı.
Dolar gözlerimiz biri omzumuzu sıvazlar yalnız olmadığımızı anlarız.
Biz, beyaz örtü altında “Yarabbi amacım Sen’sin, Sen’in rızanı istiyoruz” dercesine Hakk’ın adını sayıklarız tespih taşlarına.
Biz muhabbete doymayız. Açız bulgur aşına, hasretiz köyün kepek ekmeğine.
Deli mi derler, divane mi bize? Görmezler, bilmezler yazık! Anlamazlar, deliliğimiz kime...
Biz has bahçe gülleriyiz, Yüzümüzde tebessüm sadaka dağıtırız etrafımıza yüreğimizdeki aşk’la!
Kelam biter, anlatacaklarımız bitmez. Çığlıkları gömer, Yar’in adını anar ve derin bir “aah” çekeriz. Zamanı sükuta bırakırız. Biz sessizliğin, dilsizliğin, dervişliğin dergahında tek halka etrafında açan aşk gülleriyiz!
ŞEYMA ÇELİKKIRAN / ESKİŞEHİR

BİR ŞİİRİMİ PAYLAŞMAK İSTEDİM

Selamun aleyküm; Kuşadası’ndan derginizi takip ediyorum. Çalışmalarınızda başarılar dilerim. Eğer uygun görürseniz yayınlamanız üzere bir şiirimi sizlerle paylaşıyorum. Hayırlı çalışmalar…
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın