Nefis ve nefsin yaratılışı

Nefis ve Nefsin Yaratılışı

Hak Sübhanehü Ve Teala (CC) Hzleri ne zaman ki nefsi yarattı, ona: “Beni bildin mi” diye sordu “Nefse ve onu (İnsan biçiminde) düzenleyene; Sonra da o nefse isyanını ve itaatini öğretene ki,Muhakkak (ALLAH'ın (CC) küfür ve isyandan) temizlediği nefis kurtulmuştur”[1]

Yüce ALLAH (CC) Hzleri nefse: “Ben kimim, ve sen kimsin?” diye sordu Nefs cevap verdi: “Sen sensin, ben de benim” Nefs, ALLAHü Teala (CC) Hzleri’nin huzurunda senlikbenlik davasında bulunduğundan beri bu davayı bırakmamıştır

Bunun üzerine Hak Celle ve Ala Hzleri nefse hışım eyledi ve o hışmın pırıltısından Cehennem yaratıldı Buyurdu ki: “Cehennemi üç bin yıl yaksın ve ısıtsınlar” Cehennem öyle karardı ve karanlık oldu ki, cehennemin içinde göz gözü görmez oldu Ve iyice ısındı Hak Teala (CC) Hzleri’nin buyruğu ile nefsi Cehennemin içine attılar Orada bin yıl yandı Sonra Cehennemden çıkararak Hakk’ın (CC) huzuruna götürdüler, yine soruldu: “Ey nefs! Bildinmi? Sen kimsin? Ben kimim?” Nefs yine cevap verdi: “Ben benim, Sen sensin”

Hak Teala (CC) Hzleri buyurdu, bin yıl daha Cehennemde yaktılar Yine aynı soru soruldu ve aynı cevap alındı Götürüp bin yıl daha yaktılarCehennemde azab ettiler, aynı cevabı tekrarladı Görüyor musun? Nefsi emmare üç bin yıl Cehennemde yandığı halde senlikbenlik davasından vazgeçmedi

Bu defa Hak Teala (CC) Hzleri gıdasının kesilmesini irade buyurdu, gıdasını kestiler Aradan üç gün geçmeden nefs feryada başladı “Beni Rabbıma götürün” dedi Cehennem ehli buna şaşıp kaldılar Kendi kendilerine: “Bu ne acep sırdır ki, bu nefs üç bin yıl Cehennemde yandı, türlü türlü azaplar gördü de bir kere ‘Rabbim Sensin’ demedi, Senlik benlik davasından vaz geçmedi, üç gün gıdası kesilmekle ‘Beni Rabbime götürün Bana mevlam gerektir, başka hiçbir birşey gerekmez’ demeye başladı”

Cehennem Malikleri Hak Teala Hzlerine niyaz ettiler: “İlahi Sen Allamül Guyubsun (CC) (Gaibleri bilicisin) Şu nefs cehennemde üç bin yıl yandı da hiç kimseye baş eğmedi Şimdi üç gün aç kalınca ‘Beni Rabbime götürün’ diye feryada başladı” dediler Hak Teala (CC) Hzleri nefsi Huzuruna getirmelerini irade buyurdu ve nefse sordu: “Ya nefs! Bildin mi? Ben kimim ve sen kimsin?” Nefs bu defa şu cevabı verdi: “Sen benim Mevlamsın ben senin zaif kulunum”

Hak Teala’nın (CC) nefse bu şekilde muamele yaptırmasından muradı, nefsi açlıktan başka hiçbir şeyin acze düşüremeyeceğini ve kulluk mak----- getirilemeyeceğini bildirmektir Şunuda iyi bil ki, az yemek gönlü saflaştırır Nefsin karanlık ve bulanıklığını giderir Kişinin zihni pak ve kuvvetli olur Gönül yumuşak olur Açlık kişinin gafletini giderir

Az yiyen kişiler ibadet taatlerinden zevk ve lezzet bulurlar Zikirden tesbihten Namazdan, Oruçtan ve bütün Hakkani işlerden Sefa alırlarBütün batıllardan kaçınır az yiyenler alçak gönüllü ve merhametli olurlar Gece gündüz Hakk (CC) Hzleri’ni zikrederler, dillerinde daima hayır kelam olur Gözlerinde, gönüllerinde hikmet bulunur Kendi acizliklerini bilirler Ölümü unutmazlar, günahlarından ötürü pişman olurlar ve çok açlık çeken kişiler Arifi billah da olurlar Çok açlık çektiklerinden dolayı kendilerine Marifet kapıları açılır az yiyen kişiler, nefsani gıdalardan kesilir ve Ruhani gıdalara erişirler Gönüllerine Hakkın Muhabbeti dolar O muhabbetin nuru dimağlarına çıkar Az yemekle gönüle Hakkın Muhabbeti dolar Bu sebeple Resülüllah (SAV) Efendimiz: “Amellerin efendisi açlıktır” buyurmuşlardır

Ey Salik (Sülük eden) kişi bütün saadetler hep az yemekle az yemekten elde edilir Bütün minnetlerde çok yemekten başa gelir

Hak Teala (CC), Hz İsa’ya (AS) buyurdu: “Eğer beni görmek istersen, aç ol” O halde ebedi Saadeti isterseniz açlığı ihtiyar ediniz Şu bir kaç günlük ömürü az yemekle ve nefs mücahedesiyle geçiriniz Zira Mucizel beyanda şöyle buyrulur: “Ben nefsimi temize de çıkarmıyorum Çünkü nefis gerçekten kötülüğü şiddetle emreder Ancak Rabbimin esirgediği nefis müstesnadır Çünkü Rabbim Ğafûr’dur, Rahim’dir (CC)”[2]

Yine Resülüllah (SAV) Efendimiz buyurmuşlardır ki: “Yüksek makamlara vasıl olmanın sebepleri açlıktır”

İmdi ey kardeş açlığa kendini alıştır ve bunu mutlaka adet et Nefsine riyazat ve mücahedeyi öğret ki, mücahede insanı müşahedeye erdirirŞunu muhakkak olarak bil ki, açlık Nebilerin, Velilerin ve Salihlerin; tokluk ise kafirlerin, münafıkların ve hayvanların hasletidir

Bir beyit:

Çok yiyenlerdir ibadet etmeyen
Çok yiyenlerdir doğru yola gitmeyen
Çok yiyenlerdir bu işi başarmayan
Çok yiyenlerdir Hak (CC) didarın görmeyen
Çok yiyenlerdir nefs arzusun koyan
Çok yiyenlerdir iş bu dünyayı seven
Çok yiyenlerin olur nefsi ağır
Çok yiyenlerin olur uykusu ağır
Çok yiyenlerin olur kulağı sağır
Çok yiyenler gaflete dalmışlardır
Çok yiyenler dünyaya kalmış durur
Çok yemek kafir münafık hasleti
Çok yiyenler göre yarın mihneti
Çok yiyenlerin gözü görmez olur
Çok yiyenler Hakk'ı (CC) zikretmez olur
Çok yemeklik Ulu mihnet durur
Az yemeklik büyük devlet durur
Az yemektir Enbiyalar Hasleti
Az yiyenlere Hakk'ın (CC)inayeti
Az yiyenlerdir Hakk'a (CC) gönül veren
Az yiyendir Hakk (CC) didarin gören
Az yemekten Evliya olur kişi
Az yiyenlerden giderir teşvişi
Az yiyendir Cennete doğru giden
Az yiyendir dünü gün Taat eden
Az yiyenlerin olur nefsi halim
Az yiyenler söylese Hikmet durur
Az yiyenin baktıği ibret durur
Az yiyenlerin Hakk (CC) ile Sohbeti
Az yiyenlerindir Ali himmeti
Esrefoğlu Rumi çok yemeği ko
Az yemeği edegör sana HUUU[3]

[1] Eş-Şems S A789

[2] Yusuf S A53

[3] Müzekkin Nüfus S301,302

Nefsin Mertebeleri

Nefsin yedi sıfatı vardır Bunlar sırasıyla şöyledir:

1- NEFS-İ EMMARE
Azizim! Malum ola ki, nefsin mertebesi evvela emmaredir ki, onun ehli hayvan gibi, belki daha da kötüdür Zira, o kimsenin ruh-u sultaniyesi, nefs-i emmaresine esir olmuştur ve bu halde kaldığı için çoğu imansız gider ve cehenneme yerleşirler Zira nefs-i emmare bütün gücü ile kötülüğü emreder Yüce ALLAH (CC) Hzleri bu hususta buyuruyor: “Çünkü nefis gerçekten kötülüğü şiddetle emreder”[1] Nefs-i emmare, bütün kafirlerin, münafıkların ve fasıkların nefisleridir ki, buna ruh-u hayvani adı verilmiştir

2- NEFS-İ LEVVAME
Azizim! Malum ola ki, Cenab-ı Hakk’ın (CC) İlahi ihsanı yaver olursa, Mürşid-i Kamil’in himmeti ve kudsi kuvveti berekatı ile, ruh-u hayvaniyye, emmare sıfatından çıkarak, levvame sıfatına girer ki, bir derece ruh-u sultanın hükmü allında bulunur ve emirlerine boyun eğerFakat eline fırsat geçince dayanamaz, yine masiyyet işler Bu nefis mertebesi hususunda Yüce Mevla (CC) Hzleri buyuruyor: “Yine kasem ederim pişmankâr nefse ki, (muhakkak öldükten sonra dirileceksiniz)”[2]

3- NEFS-İ MÜLHİME
Azizim! Malum ola ki, sıfat-ı mülhimede bulunan salikin hali levvamede olan salikin hali gibi değildir Yani, nefsine levm ederek, tevbe ve istiğfar ettiği günahını, fırsat geçince kendini tutamayarak bir daha işlemesi vuku bulmaz Zira nefis bir derece daha ruh-u sultanın, hali ile hallenmiştir, artık salik tevbcsinde sabit olarak durur Bu hususta Yüce ALLAH (CC) Hzleri: “ALLAH (CC) ona fücur ve takvasını ilham etti”[3] Ayet-i Kerime’siyle bildirdiği için nefsi natıkasının adı nefsi mülhime olmuştur Bu makamda salik, sırlara vakıf olduğundan esrar ile meşgul bulunduğu cihetle bunun üstünde olan kemalden mahcup kalmıştır Bu makamın seyri ALLAH (CC) Hzleri olduğu için salikin batınında imanın hakikati zuhur etmiş olmakla müşahedelerinde masiva kalmamıştır Bu makamın alemi, ervahtır, salik arzu ettiğini görür ve tasarrufa bile kadir olur

4- NEFS-İ MUTMAİNNE
Azizim! Malum ola ki, sıfat-ı mutmainnede bulunan zevatın halleri şöyle olur: Bunlar, artık tereddütlerden ve iç kuruntulardan kurtulmuşlardırVe teslim-i külli ile teslim olmuşlardır Yani kendilerine kalb itminanı mülk olmuş, zahiren ve batınen işittiği şeyleri tereddüt etmeden kabul etmeye başlamışlardır ki, bunlar üzerine öylesine bir sebat ile sabit olur Sıfat-ı mutmainne ile sıfatlanan zevat ne vakit murakabeye otursalar, tecelli ihsan olunur Bu zevata “veli” adı verilir Bu mertebede olanlara Yüce ALLAH (CC) Hzleri Mucizel Beyan’ında şöyle hitap etmektedir: “Sonra ALLAH (CC) mü’min kimseye şöyle buyurur: ‘(Ey imanda sebat gösteren, ALLAH’ı (CC) anmakla huzura kavuşan) itaatkâr nefis Dön Rabbine (CC), (cennette sana hazırladığı nimetlere) Sen O’ndan (CC) (sana verdiklerinden ötürü) razı, O da (CC) senden (imanın sebebiyle) razı olarak Haydi gir (salih) kullarımın içine Gir cennetime”[4] buyurur Onun için bütün Ehlullah, sıfat-ı mutmainneye ayak basınca, hakikatta erginlik çağına ermiş olurlar Bundan sonra salik, Ehlullah kıdemine ayak basar ki, artık tarikatte de erginlik çağına ermiştirO zaman salik, Yüce ALLAH (CC) Hzleri’nin şu Ayet-i Kerime’sinin muhatabı olur: “Ancak ALLAH’ı (CC) zikirle kalbler mutmain olur”[5] Ayet-i Kerimedeki aşka ve muhabbete nail olur, Zikrullah ile gönlü rahat eder, kalbi mutmain olur

5- NEFS-İ RADİYYE
Azizim! Malum olsun ki, nefs-i radiyye sıfatında olan bu zatlar, yine bu hal ile bazan ilerler, bazan da gerilerler ve böylece zikrine ve fikrine devam ve sebat ederlerse, Cenab-ı Hakk’tan (CC) kendilerine teveccüh eden her şeye rıza-i külli ile razı olurlar ve onlar için keder ile sürur müsavi olur Çünkü Yüce ALLAH (CC) Hzleri onları Mucizel Beyan’ında müjdelemiştir: “Rabbine razı ve marzi olarak dön”[6]
Hitab-ı Sübhanisiyle muhatab olmak sırrına ermişlerdir ve seyr-i süluk edenler bu makamın ne olduğunu bilmişlerdir Bu makam seyr-i Fillahtır Bu makam dördüncü makamın fevkindedir Bu bakımdan “sıfat-ı radiyye” ve “ra...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın