Gönülden gönüle bir pencere vardir...

Gönülden gönüle bir pencere vardir...

Gercekten de, gönülden gönüle pencere vardir...
Iki insan birbirine gönülden baglaninca, artik onlar, birbirinden ayri degillerdir. Bedenleri birbirinden uzak düsse de gönülleri beraberdir.
Iki kandilin kaplari birbirinden ayridir. Bitisik degillerdir.
Fakat nurlari birbirine karismistir, birlesmistir.

Hicbir asik yoktur ki, sevgilisi onu aramadikca, o sevgilisi ile bulusmayi dilesin.
Fakat ask, asiklarin bedenlerini zayiflatir, eritir, sevgilileri ise daha da güzellestirir, gelistirir.
Su gönülde, sevgi simsegi parlayinca, bilmis ol ki, o gönülde sevgi vardir.

Kurnazin biri Hz. Ali'ye "Seni cok severim" demis.
Hz. Ali de o kisiye;
"Yalan söylüyorsun. Cünkü ben seni sevmiyorum, senin de beni sevmedigine kalbim taniklik ediyor." Cevabini vermis.
Evet sevgiyi kalp dogrulamalidir. Siz gercekten birini seviyorsaniz, muhakkak o da sizi sevmektedir. Kalbinizde birine karsi sevgi yoksa, onun sevgi iddiasina inanmayiniz, cünkü yalandir.
Senin gönlünde de Allah sevgisi iki kat oldu artti ise,
Süphe yok ki Allah da seni seviyor demektir.
Peygamber Efendimiz bir hadislerinde; "Kul Allah'ini ne kadar severse, Allah da onu o kadar sever." Buyurmuslardir.

Iki el olmadikca, bir elle el cirpilmaz, bir elden ses cikmaz.
Susuz bir kimse; "Ey tatli su, nerdesin?" diye inler, feryad eder...
Su da; " Ey susamis olan, ey su isteyen kisi, neredesin?" diye inler, aglar durur.
Icimize düsen bu susuzluk, suyun bizi istemesinden, bizi kendisine cekmesindendir...
Cünkü Allah bizi onun icin, onu da bizim icin yaratmistir.
Allah'in hikmeti, kaza ve kaderiyle bizi birbirimize asik kilmistir... Biz suyu sevmekteyiz, su da bizi sevmektedir.
Cihanin bütün zerreleri, o ezeli hüküm dolayisiyla cift cifttir. Her cift de birbirine asiktir.

"Cihanin her cüz'ü, her sey asiktir. Her sey sevgili ile bulusmak icin cirpinir durur. Her sey bulusma sarhosudur."
Kehribarin saman cöpünü dilemesi, cekmesi gibi, alemde her cüz de kendi ciftini esini dilemektedir.
Kainatta mevcut bütün varliklarin -cansiz sandiklarimiz, bitkiler, hayvanlar ve insanlar- birbirini sevmesini su kutsi hadisle aciklamislardir: "Ben gizli bir hazine idim, bilinmek istedim. Böylece beni bilsinler ve sevsinler diye varliklari yarattim." Her seyde O'nun tecellisi bulundugundan bütün sevgililer O'na aittir.
"Kendi hüsnün hublar seklinde peyda eyledin,Cesm-i asiktan dönüp sonra temasa eyledin."
(Allah'im kendi güzelligini, güzel cehrelere düsürdün. Sonra asikinin gözünden kendi güzelligini seyrediyorsun.”
Gökyüzü, yeryüzüne "Merhaba!" der. "Seninle ben kehribarla saman cöpü gibiyiz. Birbirimizi sevmekteyiz." Diye söylenir.
Akla göre; gökyüzü erkektir, yeryüzü ise kadin. Gökyüzünün attigini, verdigini yeryüzü besler, yetistirir.

Mesnevi
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın