๑۩۞۩๑ İslami İlimler Dunyası ๑۩۞۩๑ => Sizden Gelenler (Tasavvuf) => Konuyu başlatan: Ekvan üzerinde 09 Haziran 2011, 12:24:45



Konu Başlığı: Canı Can Yapan İçindeki Eliftir...
Gönderen: Ekvan üzerinde 09 Haziran 2011, 12:24:45
                   Canı Can Yapan İçindeki Eliftir...  

Elif,harflerin evvelidir.

Elif-ba'daki bütün harflerin aslı eliftir; Çünkü diğer bütün harfler elifin farklı formlarından müteşekkildir.

Elifin noktası yoktur; kesrete bulaşmamıştır,vahşet üzeredir. Sonraki harfle birleşmez; kayıtsız ve hürdür.

Ebcet hesabında elifin sayı değeri 1'dir. Cenab-i hakkın has ismi olan "" lafza-i celali elif diye başlar.

Elifi bilmek ne kadar farklı ve çeşitli görünürse görünsün, Bütün mahlukatın O!ndan ve O'nunla olduğu hakikatini bilmektir.

Şüphesiz ki elifin temsil ettiği manaları içinde taşıyan bir canlılık, Sadece maddi değil,manevi ve ebedi bir dirliktir


Ruhunun farkında olmadığı için gönlünü sahibine veremeyen, Dolayısıyla vahdeti idrak kabiliyeti körelmiş,kalbi kararmış, Canının içindeki Elifi kaybetmiş bir beden, Sureta canlı görünsede aslında ölüdür,ceset hükmündedir.


Şair bu yoruma eski yazımızın imlasından faydalanarak imkan veriyor. "Can" kelimesi "cim","elif" ve "nun" harfleriyle yazılır.

Elif harfi bu kelimenin ortasında yahut içindedir. Eğer "can" ın ortasında veya içinde Elif olmasaydı,bu kelime, "Gece karanlığıyla,örtüyle bir şeyin üzerinin kapatılması" manasına gelen "cen", ya da "çıldırmak" Manasınada gelen "cinn" lafzına dönüşecekti.

O takdirde gönülde yer eden şey ya küfür ya cinnet hali olacaktı ki, Bu iki halde mutlak manada ölümdür,helak olmaktır.

Şu halde;

Canı Can Yapan İçindeki Eliftir.

Elifle sembolize edilen hakikatlerin şuurunda olmayan insan, Canlı gibi görünsede yaşayan ölüdür.

Elifin bu temsili zati'den bir asır sonra vefat eden, İstanbul'da ki olanlar tekkesi şeyhi İbrahim Efendi de "Cihanın aslı ademdir/Elif yazılmasa demdir." mısralarıyla bir daha hatırlatır.


"Adem" kelimesi "uzun Elif" "dal" ve "mim" harflerinden mürekkeptir. Baştaki Elifi kaldırırsanız,kelime, "kan" manasına gelen "dem" diye okunur.

Ademoğlu "zübde-i alem" olarak bu cihanın aslıdır; Dünya onun için yaratılmıştır. Elif le ifade edilen inanç ve tasavvurlar ademoğlunun başında durdukça, Dünyada yaradılış gayesine uygun bir hayat sürdürülebilecektir.

Ama ademin başındaki Elif kaldırılırsa,o zaman dünya kana bulanacak,cihanda kan olacak, İnsanlar birbirini yiyecektir.


Şeyhin mısralarını şöylede anlamak mümkündür: Elif vahdete,dem (kan) kesrete işarettir.

Adem, yani insan,Elif ten, dolayısıyla vahdetten uzaklaşır,Elif i yahut vahdeti kaybederse, Kesrete dalacak,maddeden ibaret kalacaktır ki artık ona adem degil "beşer" denir.

Beşer, alemin aslıda değildir, Allahu Teala'nın bütün sıfatlarının tecelligahı da. Gönül yahut kalp, beşeriyetimizin değil, ademiyetimizin uzvudur

Semerkand Dergisi