Sayfayı Yazdır - 4 Kalbi Hastalık ve Tedavisi

4 Kalbi Hastalık ve Tedavisi

Ey aziz! Bilinmelidir ki Allah dostları şöyle demişlerdir: Kulun kalbine musallat olan ve onu Allah’a ibadetten alıkoyan hastalıkları ondan uzaklaştırmak, mutlaka yapılması gereken pek mühim bir iştir. Ta ki kalp, onlar sebebiyle Mukallib’inden (kalpleri evirip çeviren Allah tealâ) uzaklaşmasın ve O’na dost olmanın manevî neşesiyle dolup mesrûr olsun.

Bahsedilen hastalıklar dört çeşittir:

Birincisi; rızık konusudur ve onu elde etmek için gösterilen aşırı endişeler ve gayretlerdir. Halbuki bunun tedavisi tam tevekküldür.

İkincisi; hatıra gelen şeyler ve korkulardır ve bunları elde etme etme isteğiyle hukuka aykırı girişimlerdir. Bunun tedavisi, ancak işleri Allah’a ısmarlamaktır (tefviz.)

Üçüncüsü; başa gelen şiddet ve musibetlerdir. Bunun ilacı ancak sabırla hasıl olur.

Dördüncüsü; kaza ve kaderdir ve bunların çeşitli şekillerde tezahüründen başa gelen kederlerdir. Bunun tedavisi olanlara rızâ göstermekledir.

Rızık hususunda tevekkül edip korku ve endişe zamanlarında işi Allah’a ısmarlayan ve zorluklara sabredip kazaya razı olan kulun kalbi sâfî olup huzûr ve sükûna erer. Ârif ve kâmil olup her murâdını alır.

Bu dört hastalığın tedavisi ve ilacı şu dört asıldır ki; bunlar tevekkül, tefviz, sabır ve rızâdır. Bunların her biri Marifetnâme’nin ilgili bölümününde bütün teferruatıyla anlatılmıştır.

Gerçi yukarıda zikredilen hastalıkların her biri kalbe şimdiki zamana ve geleceğe ait nice meşguliyetler verir ve onu Hakk’ın huzurundan an-bean engelleyip uzaklaştırır. Fakat bunların hepsinin en büyüğü ve en zorlusunun, rızık endişesi olduğu kabul edilmiştir. Çünkü rızık konusu insanların çoğunluğu için büyük bir imtihan vesilesidir ve bundan dolayı bedenleri zahmette, canları meşakkatte kalmıştır. “Rızkımı nasıl ve nereden temin ederim” endişesiyle gönülleri mahzun, akılları meşgul olmuştur. Rızkın tedârik ve temini hususunda zahmetleri gayet zor ve üzüntüleri çok olmuştur. Düşünceleri târumâr, ömürleri bereketsiz olup dünyaları başlarına dar olmuştur.

Niceleri çaresiz kalıp rızık elde etmek uğruna Allah’a kulluğu terk ederek dünya ehlinin kapılarına gitmişler ve onlara hizmetçi olmuşlardır. Hür iken kendisi gibi âciz kullara köle olup her türlü aşağılanma ve hakaretlere maruz kalarak sıkıntı ve meşakkate düşmüşlerdir.

Dünyanın tabiat zindanında inlemişler, gaflet karanlığında şaşırıp kalmışlar ve binlerce sıkıntı ile ömürleri perişan olmuştur. Nihayet Allah’a yönelerek pişmanlık duymuşlar, ancak günahlarının çokluğu sebebiyle cehennem ateşine müstehak olmuşlardır.

Bununla birlikte kalp gözü açık olan himmet ehli, dünyevî sebeplere iltifat etmeyip yüce âlemlerin yoluna itibar etmişlerdir. Âlemlerin Rabb’ine sarılıp tam tevekküle ermişlerdir. Onlar, insanlarla lüzumundan fazla irtibat kurmayıp yalnızlığı ve uzleti tercih etmişlerdir. İş ve rızık endişesini bırakıp gönül kapısından içeri girmişlerdir. İnsanlardan ve nefisten geçip muhabbet iksirini içerek huzûr makamına ermişlerdir.”

Zihninde bu mukayeseyi canlı tutarak yaşayana ne mutlu.

๑۩۞۩๑ İslami İlimler Dunyası ๑۩۞۩๑ => Sizden Gelenler (Tasavvuf) => Konuyu başlatan: Zehibe üzerinde 14 Kasım 2010, 18:37:20