|
Konu Başlığı: Sevgiliye diriliş Gönderen: Sümeyye üzerinde 12 Eylül 2010, 12:21:58 Sevgiliye diriliş Bir sabah sana uyanmak Sevgili... Bırakarak ardımızda bütün çatlak sesleri, yalancı ve yapma çiçekleri… Gül yurdundan bahar muştusuyla bir rüzgâr kokunu serpsin en tez haliyle tozlu yüreklerimize. Ve adın, andelibi olsun bedenlerimizin. Yokluğunda ne kör kuyulara düştük, ne ateşlere atıldık. Gerdanımıza kadar saplandığımız günah bataklığı, mahkûm etmiş vicdanımızı, ruhumuzu ve tüm benliğimizi Sahipsiz ve himayesiz değiliz, biliyoruz. Yine de kaybetmişiz her huzmesi rahmet olan gül mevsimini. En çok da kendimize yenilmişiz. En çok da kendimizi aldatıp durmuşuz ve oyalanmışız dünyanın süslü oyunlarıyla. Nefsimiz firavunlardan bir firavun olurken bu asrın kara dehlizlerinde, biz dünya metaına talip olmuşuz nedense. Oysa elmasın elmas olduğunu biliyor yine de kırık cam parçalarını elmaslara tercih ediyoruz. Nurundan bir nur serpmiştin Hira’dan yüreklerimize de, biz gaflet sarhoşluğuyla dalmışımız dünyanın giriftliğine. Ve bir hayal kısalığındaki rüyaların sahte aldatmasıyla aldanmışız suni tebessümlere. Hesabı birer birer sorulacak olan günde; “keşke toprak olsaydım” diyeceğimiz o kaçılmaz gün ileride değil, bir gölge kadar yakındır bize. Ama biz kendimizi uzak biliyoruz. Ölümü herkese yakıştırırken, bir tek kendimize yakıştıramıyoruz. Heyhat! Ölüm meleğinin her an gelebileceğini adımız gibi biliyor ama, ya inanmak istemiyor yada gözümüzü güneşin aydınlığına karşı kapatıyoruz. Ne zaman son bulacak bu tasasızlığımız ve ne zaman irkilip kendimize geleceğiz. İnsanız… Nisyanla yoğrulmuş hamurumuz. Seni yaşamak bir tarafa, seni unuttuğumuzun bile farkında değiliz Sevgili! Pişmanız, uyanmak istiyoruz ama kendimizi haramların/günahların cazibesinden kurtaramıyoruz. Gözlerimizi açtır Sevgili! Kalbimize nûr, aklımıza iz’an ver. Hayatın süfli zevklerinden dolayı uzun yaşamayı arzu edenlerden olmak istemiyoruz. Hayırlı ve uzun bir hayatı, Allaha daha çok ibadet etme adına isteyenlerden olmak istiyoruz. Bizi sevdiklerinden kıl Rabbim! Sevdiklerin yanında canımızı alıp onlarla birlikte haşret. Biz ey sevgi sultanı (sav), seni nefsimizden daha çok sevdiğimiz gibi seni sevenleri de sevmekteyiz. Bizi sevdiklerinle yaşat rabbim! “Kişi sevdiği ile beraberdir” buyurmuştu ekmel-i kâinat (sav). Mahşerde şefaatinden mahrum bırakma bizi sultanım. Kendinden kıl bizi, seni seven bu mücrimleri “ümmetim” dediğin zümreden kıl. Ve bir sabah sana uyanmak Sevgili... Sünnet-i seniyyenin bütün beşere rehber ve pusula olacağı güne kavuşmayı arzu ediyoruz. Darlıklardan varlığa, firaklardan vuslata ulaşmak istiyoruz. En çok da seni istiyoruz. Zafer ŞIK |