Peygamber Efendimizin 24 saati

Peygamber Efendimizin 24 Saati

> Efendimizin 24 Saati...
> Hiç merak ettik mi acaba, canımızdan çok sevdiğimiz Hz. Peygamber (sav)
> Efendimiz bir gününü nasıl geçiriyordu? Ne zaman yatıyor, nasıl kalkıyor
> ve
> bütün gün boyunca neler yapıyordu?
> Peki O’nu niçin sevmemiz gerektiğini de biliyor muyuz? Güçlü bir iman ve
> derin duygularla bağlı olduğumuz peygamberimizi, ilim ve şuur yönüyle de
> tanımak ve bilmek, bizi gerçek kulluğa götürecek en büyük vesile
> olacaktır.
> Sevmek Benzemeyi Gerektirir
> Hz. Peygamber (sav)'i sevmek, herkese farzdır. Zaten, Cenab-ı Hakkı sevmek
> de buna bağlıdır. ALLAH-u Teâla’nın sevgili Peygamberini sevmedikçe, ona
> uymadıkça, ALLAH-u Teâla’yı sevmek saadeti ele geçmez.
> ALLAH-u Zülcelal ayet-i kerimede şöyle buyurmuştur: "De ki: Eğer ALLAH'ı
> seviyorsanız, bana tabi olunuz ki ALLAH da sizi sevsin." (Al-i İmran; 31)
> ALLAH-u Teâla, Habib’ine böyle demesini emir buyurmaktadır.
> Saadete kavuşmak isteyen kimse, bütün adetlerini, ibadetlerini ve
> alış-verişlerini, kısaca tüm yaşamını O’na benzetmeye çalışmalıdır.
> Bir kimsenin sevdiğine benzemeye çalışanlar, benzemeye çalıştığı kimseyi
> sevene, sevimli ve güzel görünürler. Bunun gibi, Hz. Peygamberi (sav)
> sevenleri de ALLAH-u Zülcelal sever. Bundan dolayı, görünen ve görünmeyen
> bütün iyilikler, bütün üstünlükler, ancak Hz. Peygamber (sav)'i sevmekle
> ele
> geçer.
> ALLAH-u Teâla, sevgili Peygamberini, insanların en güzeli, en iyisi, en
> sevimlisi olarak yarattı. Her iyiliği, her güzelliği, her üstünlüğü O’nda
> topladı.
> Ashab-ı Kiramın hepsi, O’na aşık idiler. Hepsinin kalbi, O’nun sevgisi ile
> yanıyordu. O’nun ay yüzünü, nur saçan cemalini görmeleri, lezzetlerin en
> tatlısı idi. O’nun sevgisi uğruna canlarını, mallarını feda ettiler. Evet,
> ALLAH’ı seviyorum diyenlerin, Ashab-ı Kiram gibi olmaları lazım...
> Hz. Peygamber (sav)'e tam ve kusursuz tabi olabilmek için, O’nu tam ve
> kusursuz sevmek lazımdır. Tam ve olgun sevginin alameti de O’na tam olarak
> mutabaat etmektir. Yani, her söz ve davranışını O’na benzetmek, kısaca O’na
> uymaktır.
> Kur'an-ı Kerim ve hadis kitaplarında, Hz. Peygamber (sav)'e mutabaat
> etmenin, dinin vazgeçilmez bir esası olduğunu kesin olarak ifade eden ayet
> ve hadisler pek çoktur. Oysa Efendimizin şerefli yaşamı hakkında bilgisi
> olmayan birisinin O’na mutabaat etmesi düşünülemez. Çünkü bilmeden
> uyulamaz.
> Peygamber Efendimiz (sav)’in Gündelik Hayatı
> Hz. Hüseyin (ra), babası Hz. Ali'ye (kv), Hz. Peygamber (sav)'in bazı
> hallerini sormuş, Hz. Ali de şu şekilde anlatmıştır: "Evine izin isteyerek
> girerdi. Evindeki zamanını üç kısma bölerdi. Bir kısmını ALLAH 'a
> (ibadet),
> bir kısmını ailesine ve kendisine. Sonra da insanlara ayırırdı."
> Hz. Peygamber (sav)'in günlük olarak her zaman yaptığı gibi, sabah
> namazının
> farzından önce mutlaka iki rekat sünnet kılardı. Nitekim bir hadis-i
> şerifte
> şöyle buyurmuştur: "Sabah namazının iki rekat sünneti dünya ve
> içindekilerden hayırlıdır." (Müslim, Tirmizi)
> Hz. Peygamber (sav) bütün namazlarını huşu ve huzur içerisinde korku ve
> ümit
> arasında kılardı. Nitekim, Mutarrıf (ra), babasından şöyle nakletmiştir:
> "Hz. Peygamber (sav)’i namaz kılarken gördüm, göğsünden değirmen sesi gibi
> inilti çıkıyordu." Başka bir rivayette ise; "Göğsünden kaynayan tencerenin
> sesi gibi ses çıkıyordu." (Ebu Davud, Nesai)
> Hz. Peygamber (sav) ümmetine de, bu şekilde namaz kılmalarını emretmiştir.
> Nitekim Ammar bin Yasir'den (ra) rivayetle diğer bir hadis-i şerifte şöyle
> buyurmuştur: "Bir kişi namazını kılınca, kendisine namazdaki dikkatine
> göre;
> namazın onda biri, dokuzda biri, sekizde biri, yedide biri altıda biri,
> beşte biri, dörtte biri, üçte biri ve yarısı kadar sevap yazılır." (Ebu
> Davud, Nesai, İbn Hıbban)
> Diğer bir hadis-i şerifte ise şöyle buyurmuştur: "Farz namazlar teraziye
> benzer. Eksiksiz yapan çok kazanır." (Taberani, İbn Hıbban)
> Bu sebeple Hz. Peygamber (sav) namazlara çok büyük bir önem verirdi. Hz.
> Peygamber (sav) sabah namazının farzını, cemaate kıldırdıktan sonra,
> namazını kıldığı seccadenin üzerine, güneş iyice doğuncaya kadar otururdu.
> (Müslim)
> Güneş Doğuncaya Kadar Zikir
> Nitekim Enes bin Malik'den (ra) rivayet edilen bir hadis-i şerifte Hz.
> Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "Kim sabah namazını cemaatle kılar,
> sonra
> güneş doğuncaya kadar oturarak ALLAH'ı zikreder, sonra iki rekat namaz
> (işrak namazı) kılarsa, ona makbul tam bir hac ve bir umre sevabı
> verilir."
> Enes (ra) der ki: "Tam bir hac ve umre sevabı" buyurdu. Bu sözü üç defa
> tekrar etti. (Tîrmizi)
> Hz. Peygamber (sav) daha sonra uzaktan yakından kendisini görmeye
> gelenleri
> kabul etmeye başlardı. Gelenler halka şeklinde etrafında toplanırlardı. O,
> çevresindekilere vaaz eder, öğütler verir, sorularını cevaplandırır, hattâ
> gördükleri rüyaları tabir ederdi. Bazen sahabelere kendi rüyalarını
> anlatırdı.
> Tavır ve Konuşması
> Hz. Peygamber (sav)'in konuşması son derece tatlı ve gönül okşayıcı idi.
> Tane tane konuşur, her cümlesi, dinleyenler tarafından iyice anlaşılması
> için ayrı ayrı olurdu. Kahkaha ile gülmez, tebessüm halinde bulunurdu. O,
> insanların en halîmi, en yumuşak huylusuydu.
> Hz. Peygamber (sav) şahsına yapılan, nefsine karşı işlenen hataları,
> yumuşaklıkla karşılardı; ALLAH'a ve imana yapılan, bir hücum olunca asla
> susmaz, gereken cevabı verirdi.
> Hz. Peygamber (sav) insanların kusurlarını görmez, bazen görmezden gelir,
> çok zaman gözünü çevirir, kusurunu görse de yüzüne vurmaz, o kişiyle
> arasındaki saygı ve sevgi perdesini yırtmazdı.
> Hz. Peygamber (sav)'in tevazusu, bilhassa insanlarla olan münasebetlerinde
> daha açık bir şekilde ortaya çıkmıştır. Meclisinde kim olursa olsun,
> konuşan
> kimseyi, sabırla dinler, haktan uzaklaşmadığı müddetçe sözünü kesmezdi.
> Bir gün adamın biri, Hz. Peygamber (sav)'i görmeye geldi. Fakat
> Peygamberliğin haşmetinden o kadar etkilendi ki, titremeye başladı. Bunun
> üzerine Hz. Peygamber (sav): "Korkma! Ben hükümdar değilim. Kuru et
> pişirerek karnını doyuran, Kureyşli bir kadının oğluyum." buyurdu. (Hakim)
> Hz. Peygamber (sav) kendi yakınlarına ve sahabelerine devamlı hoşgörülü
> olduğu gibi, düşmanlarını da, özellikle onlar güçsüz bulundukları ve
> teslim
> oldukları zaman bağışlamış, suçlarını affetmiş, sonunda da pek çoğunun
> iman
> etmesine vesile olmuştur.
> Peygamberimizden bir şey istenildi mi, asla "Yok!" demezdi. O, insanların
> en
> cömerdi idi…
> Nitekim İbn-i Abbas şöyle demiştir: "Hz. Peygamber (sav) insanların, en
> cömerdi idi. Özellikle Ramazan aylarında daha fazla cömert olurdu."
> (Buhari)
> Duha Namazı
> İnsanlarla sohbet etmesi, onların dertlerini dinlemesi genellikle, kuşluk
> vaktinin girmesine kadar sürerdi. Kuşluk vakti gelince Hz. Peygamber (sav)
> bazen dört, bazen da sekiz rekat olmak üzere Duha namazı kılardı. Bu
> namazın
> fazileti hakkında şöyle buyurmuştur: "Cennette, ‘duha kapısı’ denilen bir
> kapı vardır. Kıyamet günü bir münadi şöyle seslenir: ‘Ey Duha namazı
> kılanlar nerdesiniz? İşte gireceğiniz kapı burasıdır, ALLAH-u Teâla'nın
> rahmetiyle buradan içeri giriniz." (Taberani)
> Hz. Peygamber (sav) Duha namazını kıldıktan sonra evine gelir, ev
> işleriyle
> meşgul olur, elbise ve ayakkabıları tamir eder, hayvanlarını sağardı.
> (Ahmed bin Hanbel)
> Öğlen Namazı
> Hz. Peygamber (sav) daha sonra Öğle namazı için hazırlık yapardı. Öğle
> vakti
> girince camiye gider, öğle namazının farzından önce ve sonra kılınan
> müekked
> sünnetleri kılmayı ihmal etmezdi.
> Efendimiz öğleden sonra istirahat ederlerdi...
> Hz. Peygamber (sallALLAHu aleyhi vessellem) öğle namazını kıldıktan sonra,
> bir miktar uyur, ‘kaylule’ yapardı. Nitekim bir hadis-i şeriflerinde şöyle
> buyurmuşlardır: “Öğleyin kaylule yapınız. Muhakkak şeytanlar öğle vaktinde
> kaylule yapmazlar.” (Müslim)
> Kaylûle, öğle namazından sonra yapılan kısa istirahat ve uykuya verilen
> isimdir. Kaylûle yapan insan, bir sünneti ihya ettiği gibi aynı zamanda
> dinç
> olur, gece namazlarını, teheccüdü kılacak gücü kendine bulur. Fırsatı olan
> bu sünneti yerine getirirse iyi olur.
> İkindi Namazı
> Hz. Peygamber (sallALLAHu aleyhi ve selem) kaylûle yaptıktan sonra İkindi
> namazına hazırlanırdı. İkindi vakti girince, farzından önceki sünnet
> namazı
> bazı zaman kılar, bazen de terk ederdi. Hz. Peygamber (sav) bu sünnet
> hakkında hadis-i şerifte şöyle buyurmuş...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın