|
Konu Başlığı: Ey gönlümü sevdasiyla yeserttigim Gönderen: ღAşkullahღ üzerinde 22 Ekim 2010, 14:22:51 Ey Gönlümü Sevdasiyla Yeserttigim... Gözlerimi kapattım sen geldin aklıma Biraz umutla, biraz mahcup varıyorum yamacına İşte bedenim Ravza-ı Mutahharada Boynum bükük güller gibi Ellerim telaşlı, yüreğim yerinden çıkacak sanki Sen geldin Ey sevgili, sen geldin aklıma Bu ne büyük lütuftur, bu biçare cana Sükûta meyilli gönlüme sözlerin düştü Ümmetimden beni çok seven kimseler bulunacak ki, onlar benden sonra gelecekler. Onlardan biri beni görebilmek için bütün aile ve malını feda etmek isteyecektir. Ey nebi! Ey gönlümü sevdasıyla yeşerttiğim Ey yüzünü görmek için binlerce kez dünyaya gelip, o canları bir kez olsun görmek uğruna vermek istediğim Bu can Senden utanır kaldıramaz yüzünü Alnında biriken damlaları silmekten aciz Sen bir baksan, bir kaldırsam yüzümü ve aydınlansa ruhumdaki zerreler O ışık huzmesiyle iliklerim yansa, kavrulsa Sen bir baksan şimdi, kalbim yerinden çıkıp ellerine dolansa Öpse o mübarek ellerini ve kalbim bedenimden önce lütfuna mazhar olsa Ah Efendim! Öyle bir muhtacım ki sana Yüreğimi un ufak eden sancıları Senden başkası iyileştiremez Kimse dokunamaz, kimse anlamaz, kimse, hiç kimse dolamaz bu bedevi gönlüme Rabbim izin vermesin Senden başkasına sonsuza kadar kalbimi mesken etmeye Senden başkasına arz edemedim halimi Bilmediler Ey nebi! Noksanlığımı, eksikliğimi, muhtaçlığımı, fakirliğimi Hep bu dünya için ağladım zannettiler Bütün derdim; bir gönlü sevmek diye acıdılar halime Derdime boyandığım rengi kabul etmediler Yardan gelen yâre kurduğum bu beyaz düşleri gözlerimde intihar ettirdiler Bilemediler Ey Sevgili! Senin gibi sevmek, Senin gibi aşka doymak istedim Çok gördüler, sevgimde ezildiler Şimdi kapattım gözlerimi ve huzurundayım sanki Derdim Sen, duam Sen ol Sevgili Her kapıda sana varayım, her gidişte sana doyayım Attığım adımda, baktığımla gördüğümün arasındaki farkta Sen ol Hayalimde yeşeren güller kapında nöbet tutsun Özlemin öyle acıtsın ki içimi vuslatım tez olsun Biliyorum Efendim sana layık bir ümmet olamadım... Senin ahir zaman dediğin zamanın koynunda boğulmaktayım... Sen'den başka yar yok anladım... Ümmeti ümmeti dediğin o mahşer günü ne olur bana da şefaatçi ol Efendim! Ne olur benim de ellerimden tut! Muhtacım Efendim! Ne olur yüzüne hasret bırakma... Bu dünyada göremedim hiç olmazsa orada vuslatı tattır şu yaralı bağrıma! Zehra Öner |