Ey gönlüme değen gözyaşım

Ey gönlüme değen gözyaşım!

Ey gönlüme değen gözyaşım!
Zamanın tenhalığında eğrilen gönlünü sakla gerçek aşklar için!
Yangın bitmesede gözlerinde,damlaların hiç durmadan aksın o yar'in özüne...
Kalp süvarisi değildin sen unutma! Sevmek,sevilmek ömründe tek sermayandi senin ey gönlüm!
Damlalar içinde biriksin boşver!
Yalın hayatların ıssızlığı çelimsizdir...
Hazin olur sonsuzlukları...
Sen gözlerinden düşürdüğün yaşları biriktir avucunda...
Al yanaklı bebeklerin temizliğinde orucun olsun susuşun...
Dökülsün dehnizime, akıntıma kapılsın günahlar...
Geçmişime mübarek sayılsın gözlerimden dökülen bu yaşlar...
Omuzlarında devleşen yükün ağırlığından feryad etmeye meylettiğinde yüreğin, sadece tut dilini...
Kara zindanı andıran gözlerinde bir ışık haresi oluşsun...
Bir kıvılcım,bir ateş,bir sus,bir can oluşsun...
Ağlamaktan sakın korkma ey gönlüm!
Matem tutmak değildir bu ve gidenin ardından yas tutmak hiç değil...
Gelene sevinmek,acıyan yaralara tuz basmak değil...
Çölde susuz kalmış bir ceylanın çaresizliğine su bulmaktır...
Kanadı kırk yerden kırılmış bir serçenin diline bir damla can dokundurmaktır...
Ey göz yaşım!
Sana ihanet etmekten korktum asırlar boyu..
Diriliğimin suistimal edilmiş yanlarında biten yosunları suladım seninler
Kerbela olmuş gönlüme akıtılan kanlara, yamalı elbisemden parçalar koparıp bastırdım
Hiç oldum seni ağladım, sevda oldum seni sundum kadehler içinde
Ömrümün şifası yalnız sendin ey gözyaşım!
Bir niğmet seni bilmişim,bir lütuf seni demlemişim gözlerimde
Kisra saraylarında doğan bir bebek ağlayışındaydı varlığım
Saylar geçti üzerimden saylar
Gelip geçtiğim yollardan bir siluet eklenirdi kimliğime
En son Gözyaşına kurban edilen küçük bir can diye eklendi satır aralarına
Ben sana ihanet etmedim ey gözyaşım!
Yerlere düşürmekten bile korktum seni
Bir dokunuşta binlerce damlanı hiç acımadan içime akıtandın
Güzergahına giren acıların yangınına usulca dokunandın
Sen bende bitmeyecek bir nehir,ben sende boğulmayı göze alacak bir candım
Çölde aşkıyla dolanan Kays oldum kimi zaman
Kimseler görmedi gök kubbeye gönderdiğim feryadımla süslü dualarımı
Yitirdiğim aşk olmadı
Daha çok arttı, daha çok olgunlaştı
Himayesi kalbimdi nede olsa
Tezahürünü gösterdiğinde bir Leyla esintisi ilişirdi gözlerime
O an dolardı gözlerim kanlı yaşlarla
Bir fidan bulup o çöl yakıcılığında ve o kanlı gözyaşlarımla kırmızı güller yetiştirmek isterdim; her yanı aşk kokan
Bizim kokumuza bürünen vahalar, bizim kokumuzla kavuşan sevdalılar bulmak isterdim
Yetmiş bin melek şahid olsundu bu kavuşma anına
Semada bayram havasında Efendiler Efendisine haberler uçursundu her biri
Ey Nebi!Bak bir aşk daha doğdu Senrin aşkın gibi!Alemi saran bu can alıcı koku Sana hediye oldu!
Gözyaşım sel, aşkım hicret eder o güzel Sevgiliye
Dimağımda kalan bu bal tadı sanki ömrümü tutmuş ve bitmeyecektir
Aşkla yandım Ey Sevgili!
Gözyaşıma and içtim senin yolunda
Ne ihanet ettim sana, ne de düşürdüm seni yerlere
Akıttım seni gönlümün gümüş kadehlerine ve yaralandıkça gönül ellerimle bastırdım tuzlu yanlarını yaralarımın üzerine
Bitmeyecek bir yoldu sana uzanan
Öyle bir sonsuzluk ki Yar!
Ölüm öldü de bu aşk sonsuzlukta ebedi yaşamak için gönlüme doğdu!
Vasıf kazandım, Yar güldü yüzüme
Söylesene ey gönlüm!
Ben bu hayatta gözyaşımdan başka ne gördüm?
Ve ben bu aşkı büyütmek için Yar ömrümce görmez oldum

ALINTI

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın