Ben de Senin Ümmetinim YA RASULALLAH
Bende senin ümmetinim...
On dört asır sonra dünyaya gelmiş bir ümmetim, yani ahir zaman ümmetiyim. Ahirette seni bulabilecek miyim Ya Resulullah? Ya da bulsam bile yüzüne bakmaya yüzüm olacak mı acaba?
Senin namaz kılmaktan ayakların şişerdi ve Allah`a şükreden bir kul olmayayım mı derdin. Benimde ayaklarım şişiyor alışveriş yapmaktan, mağaza dolaşmaktan. Hem şükrü de unuttum. Öyle zaman olurdu ki açlığını hissetmemek için karnına taş bağlardın, belki de geceleri uyuyamazdın. Bende geceleri uyuyamıyorum akşam yemeklerini fazla kaçıranca midem rahatsız ediyor.
Ya Resulullah bir defasında da gözünün bebeği, kızının evinin kapısında süslü bir örtü görmüştün de o yüzden içeri girmemiştin. Benim evimin perdeleri mobilyalarıma uymuyor diye dert ediyorum. Günahlara öyle daldım ki... Sen Mekkeden Medineye hicret ederken gözlerin yaşla dolmuştu, mecbur kalmasam senden ayrılmazdım demiştin. Ben dizilerin karşısından ayrılıp, günahlardan sıyrılıp diğer odaya bile kaçamıyorum.
Sen demiyor muydun ben kuru ekmek yiyen Kureyşli bir kadının oğluyum. Sen kuru ekmek yeyip, Allah`ın verdiğine şükrederken bizler bolluk içinde yaşayıp birbirimizi yiyoruz. Çıka gelsen Ey Resul! Bu halimizi görüp bize ne derdin? Gerçi sen, sana onca eziyet eden amcan Ebu Lehep`e dahi kötü söz etmedin.
Bedir'de, dini yaymak için baba oğulla, kardeş kardeşle karşı karşıya geldi. Bizlerde kardeşlerimizle menfaat için karşı karşıyayız. Ahlaksızlık diz boyu... Sünnetini unuttuk, yolumuzu şaşırdık.
Yaşadığım asır böyle bir asır Ya Resulullah. Ben kendimden utanırken ahirette yüzüne bakabilecek miyim?..
Alıntı[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
