İyiliği Allah için yapmak

İyiliği Allah için yapmak

Çevremizde bazı insanlar vardır ki, onlar, yaptıklarını sadece onay almak için yaparlar ve takdir görmediklerinde de başa kakarlar.

Bu kimselerin çevrelerine karşı aşırı fedakar olduklarını ve sürekli bir şeyler yapmaya çalıştıklarını görürsünüz. Onlar, "ben başkaları için yaşıyorum" söylemini çok sık dile getirirler. Ancak yaptıklarını Allah için yapmadıklarından küçük bir şeyde tepki gösterir ve yapılanları başa kakarlar. Bilindiği üzere dinimizde iyiliğe teşvik vardır. Yaptığını Allah için yapan kimseler başa kakmazlar ve kötülük görseler dahi iyilik yapmaya devam ederler...

SORUNLARLA NASIL BAŞ EDİLİR?

Aile ortamı hem eşlere hem de çocuklara pek şey öğretir. Burada kişi insanlarla birlikte yaşamayı, farklılıklara tahammül etmeyi ve sevmeyi öğrenir. Ancak eşler sağlıklı iletişim kuramıyor ve sorunlarına pratik çözümler getiremiyorlarsa çatışma ortaya çıkar ve aile ortamı yaşanılmaz hale gelir. Böyle durumlarda eşlerin birbirlerinin farklılıklarını ve benzerliklerini keşfetmeleri ve iletişim dillerini öğrenmeleri gerekmektedir. Bunun için eşler, birbirlerinin farklılıklarını ve benzerliklerini keşfetmelidirler. Mesela erkekler daha ziyade güç ve kontrolü ellerinde tutmayı isterler. Bunun için kadının ya da çocukların önemli meseleleri önce babaya ifade etmeleri ve onun onayını almaları önemlidir. Baba ev içinde kabul görmüyorsa ailede sorun çıkabilir. Aile bireylerinin kendisini ciddiye almadığını düşünen erkek kimse beni dinlemiyor diye çıkışabilir. Bu durumda evin hanımı da, "zaten sen de şöylesin" demeye kalkarsa, tartışmalar daha da büyüyecek ve bundan çocuklar da etkilenecektir. Çatışma durumunda taraflardan biri o an ortamı sakinleştirebilir, susabilir ya da kısa süreliğini ortamdan uzaklaşabilir. Toplumda bu iş daha çok kadınlara yüklenir. Ev içinde bir çatışma ortaya çıktığında kadının susması, sakin olması ve sorunun çözümü için elinden geleni yapması beklenir. Eski kadınlarımız aile içinde yaşanan çatışmalarda, ortamı sakinleştirir gerektiğinde susarlardı. Ancak erkeklerle rekabet halinde yaşadığını günümüzde artık kadınların bu uzlaşmacı tavırlarını göremiyoruz. Böyle durumlarda her iki tarafta baskın gelmeye haklılıklarını ifade etmeye çalışıyorlar ve çatışmalar daha büyük sorunlara neden oluyor.
SORUMLULUKLAR PAYLAŞILMALIDIR

Aile içinde herhangi bir çatışma çıktığında taraflardan her ikisi de ortamı sakinleştirmek için çaba göstermelidirler.

Kadın ya da erkek, yaptıkları her eylemden sorumlu olduklarıların akıllarından çıkarmamalıdırlar.

Çatışma durumunda çocuklara zarar verecek tutum ve davranışlardan uzak durmalıdırlar.

Taraflar birbirlerini eleştirmek yerine anlamaya çalışmalıdırlar.

Çatışmaya zemin hazırlayan konular belirlenmeli sorun temelinden çözülmelidir.

Çatışma durumunda eşler, baskın gelme yarışına çıkmamalı çözüme odaklanmalıdırlar.

Anne baba ev içinde çocuklara örnek olmalıdır.

Her şey insan için

Evlendiğimde on beş yaşındaydım. Eşim babasıyla birlikte ticaret yapıyordu, kayınpederim bize bir daire almıştı. Maddi sorunumuz yoktu. Annemler de zaten maddi durumları iyi diyerek beni eşimle evlendirmeye karar vermişlerdi. Önce itiraz etmiştim ama eşimle görüştüğümde onu sevdim ve evlenmeyi kabul ettim. Üç çocuğumuz oldu, ben evde çalışıyor, yukarı kattaki kayınvalidemin işlerini yapıyor eltimlere yardımcı oluyordum. Biraz yumuşak başlı olduğumdan her işi benim üstüme yıkarlar hayır diyemez yapardım. Bu yorucu oluyordu ama ne yapayım ailemin huzuru için katlanmalıyım diye düşünüyordum. Büyük kızım ilkokula başladığında eşim evde sorun çıkarmaya başladı. Bu sorunlarımız gittikçe büyüdü ve eşim beni üç çocukla bıraktı. Kayınvalidemler sahip çıktılar ama burada çok baskı gördüğümden çocuklarımı aldım annemlere gittim. Eşim de yeni bir evlilik yaptı. Annemlerin durumu iyi değildi ama benim de bir mesleğim yoktu ne yapabilirim diye düşündüm. Neyse bir yakınımızın desteğiyle bir iş yerinde çaycı olarak işe başladım. Burada hem çalıştım hem liseye kadar dışarıdan verdim. Kız meslek lisesi çocuk gelişimi mezunu oldum. Annemler ilk günlerde beni eleştirmişlerde ama sonra takdirle karışladılar. Bir kreşte iş buldum ve çalışmaya başladım. Çocuklarımın maddi ihtiyaçlarını karşılayabiliyordum. Annem de evde onlara bakıyor bana yardımcı oluyordu. Kreşte işe başladığımda otuz iki yaşındaydım ama çok yıpranmıştım. Burada müdire hanımın çok desteği oldu, bana zorluklarla baş etmeyi öğretti. Aradan yıllar geçti ben hâlâ çalışıyorum. Büyük kızım bu yıl üniversite sınavlarına girecek, küçüğüm imam hatibe gidiyor. Sizinle yaşadığım zorlukları paylaşmak istedim çünkü Milli Gazeteyle iki yıl önce tanıştım ve o günden beri alıyorum. Hayatta kimse bu benim başıma gelmez demesin, her şey olabilir, her şey insan için...

( Nurten Aksekili)
Anneliğin diploması var mı?

Her, mesleğin bir okulu vardır. Ancak hayatta bazı rollerimiz vardır ki, bunlar ihtiyaçlarımızla birlikte kendiliğinden ortaya çıkar. Annelik ise kadına Allah tarafından bahşedilmiştir. Kadınlar artık iki çocuktan fazlasını istemiyorlar, çocuklara ayrılan vaktin ziyan olduğuna inanıyorlar. Oysa, annelik dünyanın en değerli işidir ve hiçbir kadın bundan daha değerli bir işe sahip olmamıştır.

Günümüzde kadınlar iş hayatına özendiriliyor ve kamusal alana açılamayan kadınlar kendilerini eksiklik görüyorlar. Elbette kadının iktisadi hayata, üretime katılmasını ve ya sosyal aktivitelere yönlendirilmesini engelleyen bir yasa ya da hüküm yok.

Geleneğimizde ihtiyaca binaen bu kadının kendisine bırakılmıştır. Eğer ihtiyaç ortaya çıkmışsa ya da kadın bir şekilde kamusal alanda yer almak istiyorsa İslami çizgiler dahilinde bu katılımı sağlayabilir. Ancak, çalışamayan ve evinde çocukların bakımıyla ilgilenen hanımları da kimsenin küçümseme hakkı olamaz.

Eşi vefat eden ya da tek maaşla geçinemeyen hanımlar iş hayatına zorunlu olarak katılmak durumunda kalıyorlar. Bu hanımların büyük bir kısmı iş bulamadıklarından küçük bir ücret karşılığında çok ağır işler yapabiliyorlar. Bu da kadını hem bedenen hem ruhen yoruyor. Bu sorunun çözümü konusunda yeni düzenlemeler yapılmalı ve kadının anneliğini de koruyacak şekilde meslek eğitimleri verilmelidir.
21 bin kadın kanser kıskacında

Sağlık Bakanlığı Kanser Savaş Daire Başkanlığının verilerine göre, Türkiye'de yılda en az 20 bin kadına meme kanseri ve 1300-1500 kadına rahim ağzı kanseri tanısı konuluyor. Sağlık Bakanlığı tarafından ''Kadın kanserleri'' yılı kabul edilen 2012'de, iki kanserden de düzenli hekim kontrolü ve tarama yöntemleri ile büyük ölçüde korunmak mümkün. Kanser Savaş Daire Başkanlığından alınan bilgiye göre, Türkiye'de yılda en az 20 bin kişiye meme kanseri tanısı konuluyor ve hastalık ileri evrede tespit ediliyor. Meme kanserinin yanı sıra diğer jinekolojik kanserler de dünyada önde gelen ölüm nedenleri arasında gösteriliyor. Özellikle gelişen ülkelerde rahim ağzı kanserleri ölüme yol açan kanserler arasında yer alıyor ve Türkiye'de de en sık görülen ilk 10 kanser arasında biliniyor. Türkiye'de yılda 1300-1500 arasında yeni vaka teşhis edildiği düşünülüyor. Bakanlık, sosyo-kültürel değişiklikler ile beraber rahim ağzı kanser yükünün her geçen gün artacağını öngörüyor. Jinekolojik kanserler arasında en ölümcül yumurtalık kanseri gösteriliyor. Türkiye'de hastaların kişilerin en az dörtte üçü ileri evrelerde teşhis ediliyor ve bu evrelerdeki kanserlerin en az yüzde 80'i ölümcül seyrediyor

milli gazete
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın