Seyyidii´l-İstiğfâr Duası (İstiğfarın Büyüğü):

İstiğfar ile ügili olarak Rebî İbni Huseym´den (Radıyallahu Anh) şu söz nakledilmiştir. O demiştir ki: Sizden hiç biriniz "Esteğfirullahe ve etûbü ileyhi." "Allah´dan mağfiret dilerim ve ona îevbe ederim" deme*sin bunu söylemek günah ve yalan olur; eğer günahından tevbe etmemiş*se... Doğrusu şöyle demelidir: ALLÂHÜMME´ĞFİR LÎ VE TÜB ALEY*YE. (Allah´ım beni bağışla ve tevbemi kabul et.) Allah´ım beni bağış*la ve tevbemi kabul et diye söylediği söz güzeldir. Fakat Alîah´dan mağ*firet dilerim sözünü kerih görmesi ve onu yalan sayması görüşüne katıl*mayız. Çünkü "Esteğfirullah" sözünün manası Allah´ın mağfiretini dilerim demektir. Burada yalan yoktur. Bundan önce geçen îbni Mes´ud´-un hadisi bunu reddetmeye yeterlidir.

Fudayl´dan (Radiyallahu Anh) rivayet edilmiştir: Günahı söküp atma*dan istiğfar yapmak yalancıların tevbesidir. Allah kendisinden razı ol*sun Râbia El-Adeviye´den nakledilen söz buna yakındır. O şöyle demiş*tir: Bizim istiğfarımız çok istiğfara muhtaç olur. (Günahları kökünden atarak tevbe etmediğimizden çok istiğfarda bulunmamız gerekir)

Kabe´nin örtülerine tutunarak bir A´rabî´in şöyle dediği nakledilmiş*tir: Allah´ım! Günahlarıma ısrarla senden mağfiret dilemem yüzsüzlük*tür. Senin afv ve mağfiretinin genişliğini bildiğim halde istiğfarda bu*lunmayı terk etmem de aciziyettir. Bana muhtaç olmadığın halde bana ne kadar çok nimetlerle şefkat gösteriyorsun. Ben ise sana muhtaç oldu*ğum halde günahlarla buğzunu kazanıyorum. Ey söz verdiği zaman onu yerine getiren azabla korkutunca da bağışlayıp afv eden Allah! Benim bü*yük günahımı senin büyük afvimn içine koy; ey merhamet edenlerin en merhametlisi!..

Alıntıdır

1052- Ebû Hüreyre´den (Radıyallahu Anh) yapılan rivayetde demiştir ki Resûlüllah Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur.

"Canım kudret elinde olana yemin ederim ki eğer günah işlemeseydi-niz Allah sizi giderirdi de günah işleyen bir kavim getirirdi. Onlar Al-lah´dan mağfiret dilerlerdi. Allah´da onları bağışlardı."[16]

1053- Abdullah İbni Mes´ud´dan (Radıyallahu Teafâ Anh) yapılan ri*vayete göre: "Üç defa duâ etmek ve üç defa istiğfarda bulunmak Resû*lüllah Sallallahu Aleyhi ve Sellem´in hoşuna giderdi."[17] Bu hadis toplu dualar bölümünde az önce geçmişti.

1054- Ebû Bekir Es-Sıddîk´m (Radıyallahu Anh) azadlısından yapılan rivayetde demiştir ki Resûlüllah Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu: "Günde yetmiş defa günaha dönse bile istiğfarda bulunan kimse günahda ısrar etmiş olmaz."[18]

1055- Enes´den (Radıyallahu Anh) yapılan rivayetde demiştir ki Resû*lüllah Sallallahu Aleyhi ve Sellem´in şöyle buyurduğunu işittim: "Allah

Tealâ buyurdu: Ey insanoğlu! Sen bana duâ ettiğin ve benden umduğun müddet senden olan günahları sana bağışlarım; ve ey insanoğlu senin günahların gökteki bulutlara kadar olsa bile beis görmem. Sonra benden mağfiret dilesen seni bağışlarım. Ey insanoğlu! Eğer yer dolusu günah*larla bana karşı çıkıpda sonra hiç bir şeyi bana ortak koşmayarak (küfür üzerinde olmayarak ölüp) bana geiirsen ben de sana yer dolusu mağfiret ihsan ederim."[19]

1056- Güzel bir isnadla Abdullah İbni Büsr´den (Radıyallahu Tealâ Anh) yapılan rivayetde demiştir ki Resûlüllah Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöy*le buyurdu: "Amel defterinde çok istiğfar bulan kimseye ne mutlu!. .."[20]

1057- İbni Mes´ud´dan (Radıyallahu Tealâ Anh) yapılan rivayetde de*miştir ki Resûlüllah Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu: "Kim:

"Esteğfirullahelİezî lâ ilahe illâ huve´î-hayyu ´1-kayyûmu ve etûbü ileyhi."

"Hayat sahibi olup her şeyi idare edip ayakta tutan kendisinden baş*ka hiç bir ilâh bulunmayan Allah´dan mağfiret dilerim." derse savaştan kaçmış olsa bile günahları bağışlanır."[21]

Derim ki bu bölüm doğrusu çok geniştir. Bunu kısaltmak konuyu kav*rama bakımından daha kolaydır. Bunun için bu kadarla yetiniyoruz.

alıntıdır

1049- Şeddad İbni Evs´den (Radıyallahu Anh) yapılan rivayete göre Pey*gamber Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur:

"İstiğfarın başı kulun şöyle demesidir:

"Allâhümme ente rabbî Iâ ilahe illâ ente. Halaktenî ve ene abdüke ve ene ala ahdike ve va´dike ve mestetâtü e´ûzü bike min şerri mâ sana´tü ebûu leke bini´metike aleyye ve ebû´u bizenbî. Feğfir lî. feinnehû lâ yeğfiru´z-zünûbe illâ ente."

"Allah´ım! Sen Rabbimsin. Senden başka İlâh yoktur. Sen beni yarat*tın ben Senin kulunum. Sana verdiğim (tevhidden ibaret) söz ve va´d üze*reyim gücüm yetesiye.. Yaptığım şeylerin kötülüğünden Sana sığınırım. Bana olan nimetini itiraf ediyorum. Günahımı da itiraf ediyorum. Beni bağışla; çünkü Senden başkası günahları bağışlayamaz; ancak Sen bağış*larsın. Kim bu sözlere kesinlikle inanarak gündüz bunları söyler de o gün akşamlamadan önce ölürse o kimse cennet ehlindendir. Kim de bu söz*lere kesinlikle inanarak bunları geceleyin söylerde sabahlamadan önce ölürse o kimse cennet ehlindendir."[13]

1050- İbni Ömer´den (Radıyallahu Tealâ Anhüma) yapılan rivayetde şöyle anlatmıştır:

"Biz bir meclisde Peygamber Sallallahu Aleyhi ve Sellem´in yüz defa:

"Rabbiğfir lî ve tüb aleyye inneke ente´t-tevvâbü´r-rahîm."

"Rabbim beni mağfiret et tevbemi kabul et. Sen (evbeleri çok çok kabul eden merhamet sahibisin dediğini sayardık."[14]

1051- îbni Abbas´dan (Radıyallahu Anhüma) yapılan rivayetde demiş*tir ki Resûlüllah Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur" Kim istiğfara devam ederse Allah ona her darlıktan bir çıkış her üzüntüden bir rahatlık verir ve ummadığı yerden ona rızık ihsan eder."[15]

Alıntıdır