Sayfayı Yazdır - Sabrın fazileti

Sabrın fazileti – dinimizde sabrın sevabı – sabretmek

Peygamber (s.a.v) sabrın derecelerini şöyle anlatmaktadır;

“Sabır üç çeşittir: Musibete sabretmek, ALLAH-u Teala’ya itaatte (yani ibadetlerde) sabretmek ve günahlara düşmemekte sabretmek.

Günahlara bulaşmamakta direnip sabretmek; nefsin arınmasına, terbiye olmasına vesile olur. İbadetlerde direnip sabretmek; takvayı, samimiyeti arttırır, ihlası oluşturur. Bela ve musibetlere sabretme, kişiyi olgunlaştırır. İlahi kaza ve kadere razı olmayı, güzel bakmayı, güzel görmeyi, güzel hareket etmeyi sağlar.

Musibete, musibet güzelliğe dönüşünceye kadar sabreden (yani güzel bir sabır ile musibetin şiddetini reddeden) kişiye, ALLAH üç yüz derece sevap yazar ve her bir dereceyle öbür derecenin arası, yerle göğün arası kadardır.

ALLAH’a itaatte, ibadette sabreden kişiye de ALLAH altı yüz derece sevap yazar ve her bir dereceyle öbür derecenin arası, yerin dibiyle arşın arası kadardır.

Günaha sürüklenmemekte sabreden kişiye de ALLAH, dokuz yüz derece sevap yazar ki, her bir dereceyle öbür derecenin arası yerin dibiyle arşın en üst noktası kadardır.

Bazen kişi çetin sınavlardan geçer ve sabrın her çeşiti ile sınanır. Böyle durumlarda insi ve cinni şeytanlar kişiye daha çok musallat olur, vesveseler verir. Kişiyi bunalımlara ve tükenişlere iter. Kişi de imani zaafiyetinden ve bilinçsizliğinden dolayı artık sabrının tükendiğini, bundan ötesini kaldıramayacağını düşünür. Ya da fıtrat olarak ’sabırsız’ yaratıldığına inanır ve kendini aklamaya, yaptıklarını meşru göstermeye çalışır.

Halbuki, yine Üstad Bediüzzaman’ın ifade ettiği gibi: Sabır, her insanda yeterince mevcuttur. Kişi, ALLAH’ın ona verdiği sabrı yerli yerinde kullanırsa, her derde, her sıkıntıya kafi gelir (ki buna en güzel örnek Hz. Eyyüp (a.s) dır). İnsan fıtraten buna müsait bir şekilde yaratılmıştır. Sabrın hazır anda bulunan bir musibete kafi gelmemesi, kişinin yorulması, pes etmesi; hem iman eksikliğinden hem de daha öncesinden sabrını lüzumsuz, boş işlerde harcamasından kaynaklanır. Aksi takdirde -haşa- ALLAH kuluna ne zulmeder, ne de kaldıramayacağı yükü yükler.

Resulullah (sav) şöyle buyuruyor: “Bir zaman gelecek ki egemenlik, öldürme ve zorbalığın dışında bir yolla; zenginlik, gasp ve cimrilik dışında bir yolla; sevmek de dinden çıkma ve hevaya tabii olma dışında bir yolla elde edilemeyecek. Sizden o zamana ulaşıp da zengin olabilecek iken, yoksulluğa sabreden; halkın sevgisini kazanabilecek bir durumda iken, onların öfke ve kinine sabreden kişiye ALLAH, beni tasdik eden elli sıddîkın sevabını bahşeder.”

Peygamber Efendimizin bahsettiği ortamı ve durumları yaşadığımız bu zamanda biz müminlere düşen; başta Peygamberimizin o büyük sabrını örnek almak, anlamaya çalışmak ve onun gibi şartlar, koşullar ne olursa olsun yine de ALLAH’a yönelip ‘işittim ve itaat ettim’ demek ve sonrasında bununla beraber gelen her türlü zorluğa “amenna” deyip, sırtını Rabbe dayamak yani sabretmektir…

Rabbim bizi böyle hakkıyla sabreden kullarından eylesin. Ayaklarımızı sebatta sabit kılsın, üzerimize sabırlar yağdırsın.

alıntı

๑۩۞۩๑ İslami İlimler Dunyası ๑۩۞۩๑ => Sizden Gelenler(Amel-İbadet-Kulluk) => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 09 Kasım 2010, 15:24:35