|
Konu Başlığı: el Varis nöbetleriyle titriyorum Gönderen: ღAşkullahღ üzerinde 13 Kasım 2010, 20:46:57 el Varis nöbetleriyle titriyorum Artık her şey bitti… Yağmurla gelen gözyaşları, Kaldırım üstü piknikler, Dilin damağın bir anlık kuruyuşu, Heyecandan ürken kalbin sesi… *** Her şey nasıl oldu da, nasıl olabildi de… Bu kadar sade, bu kadar taze ve bu kadar elde iken, Bir anda, sadece bir “an” da, Bu kadar yokluğun oldu, yoklukla kalabildi… Hayret! *** Geçmişim, hayallerim, geleceğim… Dünüm, bugünüm, yarınım… Benden öncesi, ben, benden sonrası… Nasıl olur da bu kadar çabuk biter… *** Tüm bildiklerimle sahiplendiğim, Bilmediklerim için mühletimin olduğunu bildiğim, Bu hayat… Nasıl olur da bu kadar gösterişsiz olur dilimde... *** Bir kızım olup, saçlarını öreceğim, Bir oğlum olup, elinden tutacağım, Eşimi sabahları kapıdan uğurlayacağım, Bu kadar süslerken düşüncelerimi, Nasıl olur da düşünemem ölümle nişanlı olduğumu? *** Şimdi, bir hayatın daha olduğunu, Sonsuzluğunun yine bir sonla başlayacağını, Hiçbir şeyin ebedi sahibi olmayacağımı, İki dünyası olanın, imtihanının tek olduğunu, Hissediyorum iliklerime kadar… Ve… El- Varis nöbetleriyle titriyorum. *** Ya Varis… Sen ki, baki olansın, Yüreğimdeki geçici olmanın verdiği tefekkürü kalıcı kıl… *** Ya Varis… Sen ki, her şeyin varisi olansın, Beni bu dünyada bir misafir kıl, Geçerken uğramış bir misafir… *** Ya Varis… *** Ya Varis… *** Hümeyra Özdemir |