Nerede böyle delikanlılar

Nerede böyle delikanlılar!

Mahşerin dehşetli anlarında, Rahmeti Sonsuz'un lütuflarına mazhar olup O'nun hususi gölgesinde gölgelenecek bahtiyarları anlatıyorduk. Geçen yazıda ilk olarak "adil imam" demiş ve o konuya bir nebze temas etmiştik.

Bu sıkıntılı günde ekstradan ihsanların melteminde serinleyecek tali'lilerden biri de nefsanîliğin en azgın olduğu dönemlerde, bedenî ve cismanî arzularına rağmen, "kendini Hakk'a kulluğa adamış delikanlı" olarak anlatılıyor hadis-i şerifte.

Günahların sağanak sağanak başından aşağıya yağdığı o delikanlılık çağında, her adımda nefis ve şeytanın çelmelerine maruz kalan bir delikanlının, bütün bunları aşarak kendini kulluğa adaması Hak nezdinde adil imamet kadar kıymet görüyor.

O gün yüzü güleceklerden biri de kulluk arzusu ve neşvesi, cismanî isteklerinin önünde ve "kalbi sürekli mescitlerde atan ibadet eri"dir. Rabbisi için, gece yatağını terk edebilen, günler uzun ve sıcak demeden nafile oruçlarını aksatmayan ibadet eri. Aklı ve kalbi sürekli mescidde, secdede, ibadettedir onun. Bir namazı kıldıktan sonra, bir dahaki randevunun heyecanıyla yaşar. Bedenin itirazı, nefsin mırmırları etki etmez onun kararlılığına. Bu yüzden o da diğerleri gibi hususi muameleye tabi tutulacaktır.

Özellikle son birkaç asır, maddeciliğin, maneviyat körlüğünün hüküm sürdüğü karanlık bir dönem oldu. İnsanlar, birbirleriyle olan münasebetlerinde insani erdemleri, manevi güzellikleri, kalb değerlerini değil, "menfaatleri" öne çıkardılar. Şairin, "Selam verdim, rüşvet değil diye almadılar" dediği bir zaman diliminde yaşıyoruz. Toplum, miras kavgalarından ötürü yıllardır birbirine selam vermeyen öz kardeşlerle dolu. Bu yüzden birbirini sadece ve sadece Allah için sevmek çok önem arz ediyor. O kadar ki, "birbirlerini Allah için seven; bir araya geldiklerinde Allah için bir araya gelen, ayrılırken de Allah için ayrılan, Hak rızasını, Hak sevgisini mihrap edinmiş muhabbet fedaileri" de o günün tali'lileri arasında sayılıyor.

Sokağın, televizyonun, internetin levsiyat akıttığı, şehvetin akılları ve kalbleri esir aldığı bir cismaniyet çağında yaşıyoruz. Böyle bir dönemde hayatını hep "mehâfetullah" ve "mehâbetullah" kuşağında sürdürebilen, iffet ve ismetini muhafazada fevkalâde hassas, şehevanî isteklerine karşı alabildiğine kararlı ve nefsin fena tekliflerini, "Ben Allah'tan korkarım!" diyerek savabilen babayiğit" olmak çok zor. İşte bu babayiğit de o gün kurtulanlar arasında olacak.

Bir diğer grup da, örneklerini son otuz yılda Anadolu'nun dört bir yanında gördüğümüz, şimdilerde dünyanın her tarafına yayılan infak kahramanları. Onlar, Allah'a karşı sadakat ve vefalarının remzi olarak, dişinden tırnağından artırdıkları mallarını Hak rızası için infak ederler. Bunu yaparken, kıskançlığa varan bir ruh hâletiyle, Allah'tan başka kimsenin bilmesini arzu etmezler. O kadar ki, sağına infak ettiğini solundakinden saklamaya çalışarak tam bir ihlâs ve civanmertlik örneği sergilerler. Onlar, o gün her türlü lütfu, ihsanı hak etmişlerdir.

Nebi beyanında zikredilen yedinci kahraman da, "yalnızken Allah'ı anıp gözyaşı akıtan gönül eridir". Bu kalb insanı, yalnızlık anlarını tefekkür ve murâkabe ile buudlaştırır. Yer yer gönlünde bestelediği duygularını gözyaşlarıyla seslendirir. Her zaman irade gücünü Allah'tan alır ve şeytanları çıldırtan o müthiş iradesiyle mâsiyet arzularını kırıp darmadağın eder.

Başka hadislerde de ifade edildiği gibi, adaletle hükmeden hâkim ötede nurdan minberler üzerine kurulup Hakk'ın art arda gelen iltifatlarını yudumlar. Gençlik döneminde gençliğin tuzaklarını aşabilen delikanlı Hakk'ın hoşnutluğu ile mükâfatlandırılır. Hayatını mescid-ev-işyeri arasında bir dantelâ gibi örmeye muvaffak olmuş ibadet eri, İlâhî himayeye alınır. Ömürlerini, Allah için severek, sevilerek geçirenler mahşerde İlâhî muhabbetle mükâfatlandırılır. Sadakasını, sadakat nişanesi ölçüsünde veren vefa eri, o En Vefalı'dan hayal edemeyeceği bir karşılığa mazhar olur. Dost'la halvetinde gözyaşlarıyla O'na içini dökebilen duygu ve gönül insanı, bütün badireleri aşıp umduklarına nail olur.

Bu hususların hepsi çok kuvvetli bir irade istiyor. Kuvvetli irade de ancak sağlıklı bir kalbin desteğiyle oluşur. Kalbin sağlıklı olması ise ancak ibadet ü taat, evrad ü ezkar ve duayla mümkündür. Böyle kalbi sıhhatli, iradesi kuvvetli fertlerden oluşan bir toplum herhalde Asr-ı Saadet'i yeniden yaşayan imrenilecek bir fazilet toplumudur.

Süleyman Sargın
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın