İstanbul'da sayfiye yapmak istersen Gürpınar'a gel

İstanbul'da sayfiye yapmak istersen Gürpınar'a gel

Sakin, tenha, sessiz, şehrin stresinden, gürültüden kaçılabilecek bir belde Gürpınar. Öyle çok uzakta da değil. Topkapı'ya 40 kilometre mesafede. Yaz aylarında büyük rağbet gören Gürpınar, İstanbul'a yakınlığı ve sayfiye havasıyla bahçeli ev sahibi olmak isteyenlerin de gözdesi.

İstanbul'un içinde tam bir sayfiye yeri Gürpınar. Bahçeli evleri, gürültüsüz tenha sokakları; denizi ve yeşili ile yazın İstanbulluların nefeslendikleri, dinlendikleri bir belde. Daha doğrusu Beylikdüzü ilçesine bağlı bir semt. Öyle çok uzakta da değil. Topkapı'ya 40, Atatürk Havalimanı'na 18 kilometre mesafede. Yarım saatlik bir sürede özel araçla ya da Yenibosna metro istasyonu durağından İETT ya da halk otobüsleriyle ulaşmak mümkün.

Daha çok yazlıkçıların tercih ettiği Gürpınar son yıllarda kent hayatından kaçmak isteyenlerin de gözdesi... Küçükçekmece Gölü'yle Büyükçekmece Gölü arasında Marmara Denizi'ne hakim bir yarımadada yeşillikler içindeki bu beldenin nüfusu ilgiye paralel olarak her geçen yıl artıyor. 30 bin olan nüfus yaz aylarında 100 bini geçiyor. 1980'li yıllarda nüfusun 3 bin civarında olduğunu da belirtelim. Şimdilerde sınırlarında çok katlı binalar, siteler, alışveriş merkezleri, hipermarketlerin yükseldiği Gürpınar o yıllarda yani 1980'lerde Çatalca'ya bağlı bir köydü. 1989 yılında köy statüsünden 1. kademe belde belediyesi statüsüne çıkartıldı. İki yıl önceki bir düzenlemeyle Gürpınar Belediyesi kapatıldı ve belde üç mahalleye ayrılarak Beylikdüzü ilçesine bağlandı.

Gürpınar'ın çekirdek nüfusu Selanik göçmenlerinden oluşuyor. Bu yerli halk 1924 yılında mübadele sırasında buraya yerleşmiş. Rumlar Yunanistan'a göç ederken 250 hane Türk bu bölgede ikamet etmeye başlamış. 1961 yılına kadar Anarşa olan beldenin adı Gürpınar olarak değiştirilmiş. 1990'lı yıllardan sonra Anadolu'nun her bölgesinden insanların ilgi odağı olmuş. Köylüler 30-40 yıl öncesine kadar geçimini tarımdan sağlıyormuş..

Gürpınar'ı gezmeye Merkez Mahallesi'nden-Köyiçi de denilen bölgedeki tarihî Âşıklar Çeşmesi'nden başlıyoruz. Çeşmenin hemen yanında 300 yıllık bir çınar, o çınarın altında da bir kahvehane var. Kahvenin işletmecisi 69 yaşındaki Mehmet Elbir burada doğmuş büyümüş bir Selanik göçmeni. Gürpınar'daki değişimi, gelişmeyi kah hüzünlenerek kah sevinerek anlatıyor: "Bugün yazlıkların, sitelerin yükseldiği araziler daha 1980'lere kadar tarlaydı. Domatesten buğdaya birçok şey ekilip dikilirdi." Kahvehanenin duvarında çerçeve içinde sararmış bir Adnan Menderes fotoğrafı dikkatimi çekiyor. 27 Mayıs darbesi olduktan sonra bir tepki olarak o fotoğrafı oraya astıklarını, tehditlere rağmen indirmediklerini anlatıyor gururla. Kentten çok bir köy havası bu bölgede hakim... Ama atmosfer kıyıya doğru değişiyor. Bir tatil beldesi görünümüne bürünüyor. Çok katlı sitelerin yükseldiği üst kısımlar ise bir adeta bir uydukent.

Pekmez Sahili'nde belediyenin düzenleme çalışmaları sürüyor.

Yazlık evlerin fiyatı çok uygun

Dereağzı Mahallesi'ndeyiz... Çoğu iki katlı villa tipi evlerin yoğun olduğu bölgelerde sessizlik ve bir dinginlik hakim. Evlerin bahçelerinde rengarenk çiçekler, ortancalar sizi selamlıyor. Zamanın yavaşladığını hissediyorsunuz. Sık sık karşımıza satılık ve kiralık ilanları çıkıyor. Fiyatlar da gayet makul. Yazlık evlerin aylık kirası 300 ile 500 lira arasında değişiyor. Özellikle Gürpınar sırtlarında boş evler dikkatimizi çekiyor, bazı bölgelerin toprak kayması tehlikesi yaşadığını öğreniyoruz.

Gürpınar'ın tercih edilmesine bir neden de denizi ve sahili. Yaklaşık 7-8 kilometrelik bir plaja sahip. Pekmez sahilinden başlayıp Büyükçekmece sahiline kadar olan bölge Gürpınar sınırlarında kalıyor. Armuttarla mevkii, Pekmez kumsalı, Dalyan İstanbulluların hafta sonları da rağbet ettiği, denize girdikleri yerler. Sahil kesiminde/Pekmez mevkiinde/ belediyenin düzenleme çalışması devam ediyor. Dalyan ise bölgenin ilgi odağı. Sahil boyunca gezerken balık tutan, denize giren, piknik yapan insanlar karşılaşıyoruz. Kıyı boyunca birçok restoran, kafe mevcut.

Armuttarla mevkiinde dolaşırken bir de deniz fenerine rastlıyoruz. Daha doğrusu uzaktan fark ediyor, fotoğraflıyoruz. Deniz fenerini yakından görme şansımız olmuyor, çünkü fenere inen yol tamamen sazlıklarla kaplı. Yolun karşısında oturan mahalleliler belediyenin bu yolda bir düzenlemeye gitmesi gerektiğini uzun uzun anlatıyorlar. Deniz fenerini görmeye gelenler bizim gibi eli boş dönüyorlarmış. Deniz feneri 1920'lerden önce yapılmış...

Denize inen sokakta bir antikacı dükkânı

Dereağzı Mahallesi Begüm Sokak'ta Taksim'de Cihangir'in ara sokaklarında benzerlerini sıkça gördüğümüz bir antika dükkânına rastlıyoruz. 'Armuttarla mevkii olarak geçen bölgede antika dükkânının ne işi var?' diyerek dükkâna dalıyoruz. Tüm ihtişamıyla eski radyolar, gramofonlar, tüfekler, 150 yıllık bir piyano, İran işi mobilyalar, plaklar ne ararsanız var bu dükkanda. Dükkânın sahibi Abdullah dede, 1970'lerde Topkapı'da ikinci el buzdolabı alım satımı yaparken biriktirmeye başlamış eski eşyaları. Antika eşya, zamanla bu tutkuya dönüşmüş ve ticarete başlamış. Yazlık olarak kullandığı evin tamamı antika eşyalarla dolu. Yaklaşık kırk yıllık Gürpınarlı olduğunu söylüyor Abdullah dede. Yaz kış denize girdiğini anlatıyor uzun uzun.

Gürpınar balıkçı barınağını da görmemizi istiyor. Arabayla kısa bir yolculuktan sonra barınağa ulaşıyoruz. Güzel bir manzara karşılıyor bizi. Küçük balıkçı tekneleri sıra sıra dizili, sakin bir deniz... Sahilde oltayla balık tutmaya çalışan, sahilde bisikletiyle turlayan insanlarla karşılaşıyoruz. Sahilden ayrılıp üst kısımlara çıkıyoruz.

Tarihi Aşıklar Çeşmesi'nin ve 300 yıllık çınarın bulunduğu mahallede köy havası hâlâ sürüyor.

Gürpınar'da müze gibi lokanta...

Gürpınar'da dolaşırken bir kule dikkatimizi çekiyor. Bahçeden içeri adımımı attığımızda aslında kulenin bir restoran olduğunu anlıyoruz. Burası Düven Et Lokantası. Yazın müşterileri bahçede ağırlanıyor ama kışın kulenin lokantası ve kafesi hizmet veriyor. Kulenin üst kısmı dönüyor. Yaklaşık seksen dakikada bir tur tamamlanmış oluyor. Bahçe, peyzajıyla dikkat çekiyor. Bahçe, geniş bir arazi üzerine kurulmuş. Çocuklar için oyun parkı da ihmal edilmemiş. Şırıl şırıl sular akıyor. Kuğudan ördeğe, papağandan tavus kuşuna, maymundan küçük bir timsaha kadar birçok hayvanı görmek mümkün. Su değirmenleri, büyük kazanlar, heykeller, birbirinden ilginç eski tarım aletleri ile adeta bir açık hava müzesi görünümünde.

Dalyan sahilde günbatımını izledikten sonra Gürpınar gezimizi noktalamak üzere yola çıkıyoruz. İstikamet Balıkçı Kenan Gürpınar Tesisleri'ndeki Türkiye Deniz Canlıları Müzesi. Niyetimiz hem müzeyi gezip fotoğraflamak hem de bir balık ziyafeti çekmek. Tesise vardığımızda yazın kapalı olduğunu öğreniyoruz. Ve günü tamamlıyoruz.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın