Sevgi iyi bir besindir

Anneyle bebek arasında sağlıklı bir ilişki kurulduğunda, çocuk anne baba yanında olmadığında da, ağlayıp korku duymadan kaygı ya da öfke göstermeden bu durumu kabullenmektedir.

Çocuk artık anne babanın kendisini sevdiğinden emindir ve yanında olmasalar da onlardan uzak kalmayı başarabilir. Anne baba ile güven oluşturmuş bir çocuğun iç ve dış dünyası uyumludur. Çocukta benlik duygusunun temeli bu dönemde atılır. Çocuk, emekleme, ayakta durup yürüyebilme, dışkılama gibi aşamaları gerçekleştirirken kendine güvenir. Uzaktan da olsa anne babanın ilgisini hissetmek ister. Beslenme, tuvalet ihtiyacı, korunma gibi durumlarda onların desteğine ihtiyaç duyar. Bu dönem, anne baba ile sağlıklı ilişkiler kuran çocukta güven duygusu ile birlikte iyi ve güzel kavramları da gelişir.

Çocuğun özgürlük arayışı

İki yaşında çocuk tuvalet eğitimine müsait hale gelir. Bu süreç aynı zamanda çocuğun iradesini özgürce kullanabildiği bir dönemdir. Tuvaletini kendi isteği ile yapabilir ya da tutabilir. Bu dönem anne çocuğun sürece uyum sağlaması için destek vermeli ancak bunu bir baskıya dönüştürmemelidir. Aksi durumda, çocuk iç kontrolünü sağlayamayacak ve bunun sonucunda da, etkilenerek gerileme ya da zorlanma durumu yaşayacaktır.

Aile tarafından uygulanan aşırı kontrol ya da koruyuculuk da, aynı şekilde çocuğun öz denetimini ya da yargılama yeteneğini zayıf bırakmakta ve özgür iradesinin gelişimini sekteye uğratmaktadır. Bu dönemi sağlıklı bir şekilde geçemeyen çocuk ise, bir başkasına bağımla yaşamaya müsait hale gelmektedir.

Mükemmeliyetçi ailelerin çocukları da aynı şekilde bağımsız hareket edememekte ve güvensizlik yaşamaktadırlar. Çünkü mükemmeliyetçi aileler esnek olmaktan uzaktırlar ve çocuk anne babanın onayını almak için sürekli çaba göstermektedir. Bu çocuk için yorucu bir süreçtir.

Okul çağı

7-11 Yaş döneminde çocuk hayatının büyük bir kısmını okulda geçirir. Bu dönem çocuk yaşıtlarıyla ortak çalışmalar yapabilir. Çünkü yeni şeyler öğrenmeye müsaittir ve öğretmeni otorite olarak kabul etmektedir. Çocuk çevresinde örnek aldığı kişilerle özdeşim kurar ve bu kişileri taklit eder. Ancak insan hayatı merdivenlerin basamakları gibidir. Her basamak bir öncekinden etkilenir. Çocuğun bir önceki döneminin rahat atlatılmış olması, onun sosyal hayatında ve derslerinde daha aktif ve başarılı olmasını sağlayacaktır. Bir önceki süreçte çocuk bazı sorunlar yaşamışsa kendini yetersiz ve değersiz hissedebilir. Bu gibi sorunların ortaya çıkmaması için aileye ve öğretmene bazı sorumluluklar düşüyor. Bu konuda aileler okulla sürekli işbirliği halinde olmalıdır. Çocuk dış dünyaya uyum sağlamaya çalışırken, hayallerini bırakmakta ve daha gerçekçi hedeflere yönelmektedir. Çevresi ya da kendisi için bir takım faaliyetlere girip kazanımlar elde etmekte ve onaylanmayı öğrenmektedir. Aynı zamanda çocuk başladığı işi bitirmeyi, el ve vücut becerilerini geliştirmeyi burada öğrenmektedir.

Eğer bırakırsanız kalkabilirler

Çocuk oyuncağını alırken düşer ve bütün gücünü kullanarak kalkmaya çalışır. Bu onun için önemli bir iştir. Çocuk kendi çabalarıyla ağa kalktığında başardım duygusunu yaşayacaktır. Ama anne buna fırsat vermez. Anne çocuğun çabasını hiçe sayarak onu olduğu yerden kaldırır ve çocuğun başarıya ulaşmasına fırsat tanımaz. Burada çocuk, başarma duygusunu yakalamaya çalışırken annenin engeliyle karşılaşır. Oysa anne çocuğu uzaktan kontrol edebilir ve eğer kendi çabasıyla ayağa kalkamazsa o zaman yardım edebilirdi. Ama bunun dışında yapabileceği işlerde çocuğu özgür bırakmalıdır.

Milli Gazete