Pulsuz dilekçe

Pulsuz Dilekçe

Sevgili Anne ve Babacığım,

Bütün duygu ve düşüncelerimi dile getirebilseydim, size şunları söylemek isterdim:
Sürekli bir büyüme ve gelişme içindeyim Sizin çocuğunuz olsam da sizden ayrı bir kişilik geliştiriyorum Beni tanımaya ve anlamaya çalışın
Deneme ile öğrenirim Bana ayak uydurmakta güçlük çekebilirsiniz Oyunda, arkadaşlıkta ve uğraşlarımda özgürlük tanıyın Beni her yerde, her işimde koruyup kollamaya çalışmayın Davranışlarımın sonuçlarını kendim görürsem daha iyi öğrenirim Bana yanılma payı bırakın Bırakın, kendi işimi kendim göreyimBüyüdüğümü başka nasıl anlarım?
Büyümeyi çok istiyorsam da, ara sıra yaşımdan küçük davranmaktan kendimi alamıyorum Bunu önemsemeyin Ama siz beni şımartmayın Hep çocuk kalmak isterim sonra Her istediğimi elde edemeyeceğimi biliyorum Ancak, siz verdikçe almadan edemiyorum Bana yerli- yersiz söz de vermeyin Sözünüzü tutmayınca size güvenim azalıyor
Bana kesin ve kararlı davranmaktan çekinmeyin Yoldan saptığımı görünce beni sınırlayın Koyduğunuz kurallar ve yasakların hepsini beğendiğimi söyleyememAncak, hiç kısıtlanmayınca
ne yapacağımı şaşırıyorum Tutarsız davrandığınızı görünce de hem bocalıyor, hem de bundan yararlanmadan edemiyorum
Beni dinleyin Öğrenmeye en yatkın olduğum anlar, soru sorduğum anlardır Açıklamalarınız
kısa ve özlü olsun
Öğütlerinizden çok, davranışlarınızdan etkilendiğimi unutmayın Beni eğitirken ara sıra yanlışlar yapabilirsiniz Bunları çabuk unuturum Ancak, birbirinize saygı ve sevginizin azaldığını görmek, beni yaralar ve sürekli tedirgin eder
Çok konuşup, çok bağırmayın Yüksek sesle söylenenleri pek duymam Yumuşak ve kesin sözler bende daha iyi iz bırakır “Ben senin yaşında iken” diye başlayan söylevleri hep kulak ardına atarım
Küçük yanılgılarımı büyük suçmuş gibi başıma kakmayın Beni korkutup sindirerek, suçluluk duygusu aşılayarak uslandırmaya çalışmayın Yaramazlıklarım için beni kötü çocukmuşum gibi yargılamayın Yanlış davranışım üzerinde durup düzeltin Ceza vermeden önce beni dinleyin Suçumu aşmadığı sürece cezama katlanabilirim
Beni, yeteneklerimin üstündeki işlere zorlamayın Ama başarabileceğim işleri yapmamı bekleyin ve başarmam için beni destekleyin Hiç değilse, çabamı övünBana güvendiğinizi belli edin Beni başkalarıyla karşılaştırmayın, kıyaslamayın Umutsuzluğa kapılırım sonra
Benden, yaşımın üstünde olgunluk beklemeyin Bütün kuralları birden öğretmeye kalkmayın Bana süre tanıyın Yüzde yüz dürüst davranmadığımı görünce ürkmeyin Beni köşeye sıkıştırmayın, yalana sığınmak zorunda kalırım Sizi çok bunalttığım sırada bile soğukkanlılığınızı yitirmeyin Kızgınlığınızı haklı görebilirim ama beni aşağılamayın Hele başkalarının yanında onurumu kırmayın Unutmayın ki, sizi örnek alıp, ben de yabancıların önünde sizi güç duruma düşürebilirim
Bana haksızlık ettiğinizi anlayınca açıklamaktan çekinmeyin Özür dileyişiniz, size olan sevgimi azaltmaz; tersine beni size daha çok yaklaştırır
Aslında ben sizleri olduğunuzdan daha iyi görüyorum Bana, kendinizi yanılmaz ve erişilmez göstermeye çabalamayın Yoksa, yanıldığınızı görünce üzüntüm daha büyük olur
Biliyorum, ara sıra sizi üzüyorum; belki de hayal kırıklığına uğratıyorum Bana verdikleriniz yanında, benden istediklerinizin çok olmadığını da biliyorumYukarıda sıraladığım istekler size çok geldiyse bir çoğundan vazgeçebilirim; yeter ki, beni ben olarak seveceğinize olan inancım sarsılmasın
Benden “Örnek çocuk” olmamı istemezseniz, ben de sizden “Kusursuz anne-baba” olmanızı beklemem Sevecen ve anlayışlı olmanız bana yeter
Sizin çocuğunuz olarak doğmak elimde değildi ama seçme hakkım olsaydı, sizden başka kimsenin çocuğu olmak istemezdim

Sevgiler, Çocuğunuz

( ProfDrAtalay Yörükoğlu)

*****

NOT: Bu sesleniş, engelli-engelsiz bütün çocukların seslenişi Özellikle engelli bir çocuğun dilinden yazılmamış ama inanıyoruz ki; siz engelli çocuğu olan anne ve babalara da hem engelli çocuğunuz, hem de diğer çocuklarınız ile olan ilişkinizde önemli ipuçlarını vermiş ve sizlere farklı bir bakış açısı kazandırmıştır Bir yetişkin olarak Sayın Atalay Yörükoğlu, bir çocuğun gözüyle bakmış hayata ve mektubu bir çocuğun dilinden yazmış Sizler de kendi çocuklarınızın mektuplarını yazın onların yerine; böylece kendinizi onların yerine koyarak ,onları daha iyi tanımış ve anlamış olabileceksiniz Zaman zaman da siz, onlara “kendi” mektuplarınızı yazın; bazen yazı, bazen söz diliyle ama her zaman yürekten, samimi, sıcak mektuplar

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın