Mutsuz bir evlilik yapmaktan korkuyorum

Mutsuz bir evlilik yapmaktan korkuyorum

Söze “internetten tanıştığım biri var” diye başladı Filiz: “O çok farklı bir insan Fiziksel anlamda hiç görüşmedik MSN’de her gün belki 3-4 saat konuşuyoruz Ona o kadar çok bağlandım ki; artık telefonla da görüşmeye başladık İlk başta konuşmalarımız gayet saf bir şekildeydi Ama artık “evlilik” üzerine konuşuyoruz Ailemize nasıl açılacağımızı ise bilmiyoruz Çünkü ikimiz de farklı şehirlerde okuyoruz”
Filiz arkadaşı Esra’ya bunları anlatırken onun daha tecrübeli olduğunu düşünüyordu Çünkü Esra iki yıllık evliydi
- Bence evlenme kararı almak için erken Daha yüz yüze görüşmemişsiniz bile Ya görüştüğünüzde birbirinizi beğenmez ve içinizde bir şeylerin kımıldadığını hissetmezseniz ne olacak?
- Bence görüntü çok önemli değil Düşünceler önde gelmeli
- Evlenirken mantığımıza, duygularımıza ve aklımıza danışmalıyız İrem’i biliyorsun “Ben mantıklı bir evlilik yapıyorum” diyordu Ama sonradan eşini bir türlü sevemediğini söyleyip durdu Evlilik için ortak noktaların aranması gayet tabii Ama bu ortak noktalar sadece “aynı düşünceye sahip olmak”tan öteye geçmiyorsa o evlilik sağlıklı yürüyemez
- Beni ona cezbeden en önemli şeylerden biri aynı düşünceleri paylaşıyor olmamız zaten
- Hele arkadaşınla bir yüz yüze görüş Yarın, “Beni çok fazla etkilemedi, içimde kıvılcımlar çakmadı” diyebilirsin
Filiz arkadaşının tavsiyelerini dinledi ve sadece internet ortamında konuşmakla evliliğe karar alınamayacağını kabul etti Ardından bir gün yüz yüze görüşme fırsatı buldular İlk görüşme onun için beklediğinin aksine hayal kırıklığına sebep olmuştu Düşündüğünün çok ötesinde birisini bulmuştu karşısında Sanal alemdeki konuşmaların hayatı yansıtmadığını bir kez daha görmüştü

***

Bir eş sahibi olmak, evlenmek, duygusal bir ortaklık kurmak her gencin hayali ve aynı zamanda korkulu rüyası Çünkü “pişman olmaktan” korkuyor, “mutsuz bir evlilik” yapmaktan çekiniyorlar İlk tanışma, beğenme, ortak noktalar arama ve tabii ki evlilik için atılması gereken süreç Sonra durumu ailelerle paylaşma, onların kabulü ve söz, nişan Tek taraflı sevgiler, sevdiğini söyleyememe, kabul edilmeme ya da evliliğe doğru atılan bir adımdan sonra pişman olma korkusu en çok yaşanan sıkıntılardan bazıları

***

Evlilik için artık gün sayan, düğün hazırlıkları için alışverişler yapılan Haydar’ın kafasındaki en büyük sorulardan biri şuydu: “Nişanlım beni sevdiğini söylüyor, ben de kırılmasın diye “seviyorum” diyorum Ama ben seviyor muyum onu bilmiyorum?”
Birbirlerini yakıştıranların tanıştırmasıyla evlilik yoluna giren iki gençtiler Haydar ilk zamanlar çok istekli ve mutluydu Ama giderek bu durum mutsuzluğa döndü Nişanlısı adeta rüyalarda dolaşıyor, onu gece gündüz arıyor, devamlı konuşmak istiyordu Her seferinde onu sevdiğini söylüyordu Halbuki o aynı hisleri paylaşmıyordu

***

Evlenmek için ailelerine açılan iki farklı gencin sorunu ise kızın ailesinin, damadı sırf kendi şehirlerinden uzak bir yerden olması sebebiyle kabul etmemesiydi Delikanlı genç kızın, babasının “Sen doktor ya da mühendis olsaydın bu sorun karşımıza çıkmazdı” demesiyle yıkılmıştı Çünkü babalar hâlâ kızlarının mutluluğunun statüyle mümkün olabileceğine inanıyordu

Serhat Şeftali
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın