Kalbine karsilik bir kalp bulmak

Kalbine karsilik bir kalp bulmak

manevi frekanslari bütünüyle tutan, gönül iletisimini tam kurabilen bir insani bulmak demektir.

Evliligin mutluluga dönüsmesi için, kalplerin uyusmasi, anlasmasi, kaynasmasi gerekir.

Kalpsiz mutluluk olmaz.

Kalp kalbe karsi olmali…

Kalp kalbe kaybolmali…
Kalpler bir olmali, iri olmali, diri olmali…

Ölmüs kalpler tasiyan kaliplar, mutlu olabilir mi?

Evet, mesele kalip degil, kalp meselesidir.

Kalibina göre kalip arayanlar; es arayisini, bedene, kasa, göze baglayanlar, mutlulugu yanlis adreste arayanlardir.

Bulmak için, önce böyle birini aramak gerek… Gerçi her arayan bulamaz ama bulanlar hep arayanlardir. Aramadan bulmak mümkün mü?

Bir de ariyormus gibi yapanlar vardir. Bunlar, her ne kadar evliligin bir gönül isi ve manevi frekanslarin uyumu manasina geldigini kabul etseler de, seçimlerini, hep maddeden, görüntüden yana yaparlar. Yani inandiklari ve düsündükleri gibi davranmazlar.

Bulamayacagi yerde arayanlar da bunlardan sayilmalidir. Hani Nasreddin Hoca gibi… Evin bodrumunda, kömürlükte kaybettigi yüksügünü, disarida, evin önünde ariyormus… Sebebini sormuslar…"Asagisi çok karanlik" demis…

Bazi gençler de kalbine karsilik kalbi böyle ariyorlar. Kalp, duygular, sevgi, sefkat, merhamet tamam ama, görüntü, en boy, kas göz diyorlar… Hatta oralara takilip kaliyorlar. Gönle degil, gövdeye itibar ediyorlar. Hatta bu insan sana göre degil, diyenlere de "Ben onu degistiririm" derler. Ya da , "O gördügünüz gibi degil, aslinda çok iyi biri" iddiasinda bulunurlar.

Sonra da, iletisimimiz neden kötülesti, niçin kavga çikti, geçimsizlik nereden geldi diye sasiriyorlar.

Atalarımiz, IKI GÖNÜL BİR OLURSA, SAMANLIK SEYRAN OLUR demisler. Ne güzel söylemisler. Iki gönül bir olmazsa, yani kalbine karsilik bir kalp yoksa saraylar zindan olur ve tabii ki esler hayal kirikligina ugrarlar. Zaten, sadece iki gövdenin bir olmasi insani bir hal de degildir.

Evliligi maddilestirenler, yalniz ten ve beden isteklerinin tatmini manasina alanlar, çok ayaklilarla aralarindaki farki ortadan kaldiranlardir.

Bir insanin evlilik anlayisi ve bu husustaki beklentileri onun seviyesini ortaya koyar.

Evlenmeyi düsünen gençlerimiz, kalplerine karsilik bir kalp mi ariyorlar, yoksa kaliplarina karsilik bir kalip mi ariyorlar?

Insan, aradigini bulur.

Kalip arayan kalp bulabilir mi?

Bulsa bile, buldugunun ne oldugunu idrak edebilir mi?

Evlenecek gençler, önce niyetlerini düzeltmelidir. Kalbe karsi kalp mi ariyorlar, kaliba karsi kalip mi?

Madde arayanin ruh bulmasi, gövde arayanin gönül bulmasi mümkün müdür?

Dogru ölçülerle arayisa geçtikten sonra da, "Rabbim, karsima iyi olani; sevebileni, merhamet edebileni çikar" diye ciddi ve samimi dualarda bulunmalidir.
* * *

Bazen, evlenmek üzere olan kizlarimiza, ogullarimiza soruyorum:

–Nasil, evlilige hazir misin?

Birçogunun cevabi, asagi yukari hep söyle oluyor:

–Hocam, hazirliklar tamam… Ev tuttuk, dösedik, beyaz esya filan her sey tamam

Sizce bu cevapta tamam olmayan bir taraf yok mu?

Bana göre, en önemli bir taraf eksik kalmis oluyor. Bu sebeple o gençlere su soruyu sormaktan kendimi alamam:

–Peki, gönlünüz hazir mi evlilige???

Sorum, birçok genci sasirtir, durup düsünürler, genellikle de bir soruyla karsilik verirler:

–O nasil oluyor?

İste onun nasil oldugunu bilmeyenler, Üsküdar vapurunda tanıisip evleniyor, üç gün sonra da, Kadıköy vapurunda da bosaniveriyorlar.

Evliligi, böylesine gönül disi bir gövde isi zannedenler, Nasreddin Hoca'mizdan almislar cevabi…

–Bu sizinki, demis, evlilik degildir.

–Peki, evlilik degilse nedir bu yaptigimiz? diye sormuslar.

–Gündüz çifte hirlama, gece çifte horlamadir demis.
* * *

Evlilik, saglam bir iletisim temeline oturmali… Bu olmazsa olmaz mutluluk kuralini da tersinden ve hos bir nükte ile anlatir Hocamiz. Esiyle saglikli bir iletisim kuramayanlari bakin nasil uyarir:

–Evliliginiz nasıi geçiyor? demisler.

Hocamiz da anlatmis:

–Evliligimizin ilk senesi çok güzel geçti… Ben söyledim, hanim dinledi, ben söyledim hanim dinledi… Ikinci sene, bizim hanim isi anladi… O söylemeye basladi… O söyledi ben dinledim, o söyledi ben dinledim…"

–Peki, hocam, sonra nasil oldu, diyenlere de, Hiç sormayin, demis, sonraki yıilarda da, ikimiz birlikte söyledik, komsular dinledi…

Simdi eslerin birlikte söylediklerini, sadece komsulari degil, bütün dünya dinliyor. Aile mahremiyeti içinde kalmasi gereken her sey, ekran pazarlarina dökülüyor. Sadece kirli çamasirlar degil; edepsizlikler, iffetsizlikler, kisacasi ahlaksizligin her çesidi, basin yoluyla toplumun tepesine yagdıriliyor.

Iyi ki adina evlilik demiyorlar. Seviyesiz birliktelikler, evlilik olamaz çünkü…
* * *

Evliligi, Allah'in emri, Peygamber Efendimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in sünneti bilenler, örnek aileler kurmak mecburiyetindedirler. Zira baskalarini da saadetlerine imrendiren saglam ve tutarli aile yapisi, günümüz dünyasinin en çok hasretini çektigi bir güzelliktir.

Insanlik alemi, kaybettigi aile hayatini çamla çirayla, yana yakila aramaktadir.

Aile, dünyevilesmenin getirdigi benlik, bencillik ve maddecilik yüzünden yikilmaktadir. Bu sebeple, aileyi yeniden diriltmenin yolu, maneviyattan, imandan geçmektedir. Saglam bir Allah ve ahiret inanci olmaksizin, saglam bir aile kurmak imkansizdir.

Aile, daha çok almayi düsünenlerin degil; paylasmayi, bölüsmeyi, fedakarligi bilenlerin kurabilecegi kutsal bir müessesedir. Ailede mutluluk, almayi hayaline bile getirmeden verebilenlerle saglanir. Aile mutlulugunun kahramanlari, almayi hiç düsünmezler… Ancak verdikleri döner onlara, katlana, çogala… Bir verip bin alirlar.

Böyle bir mutluluk, ancak iki gönlün bir olmasindan dogar.

Çocuklarimiz, gençlerimiz gönül ehli mi?

Daha dogrusu gönülden haberdar mi?

Gönülsüz mutluluk olmaz… Ne tek basimiza, ne de evlilik hayatimizda…

Zira aile, iki gönlün teklesmesiyle kurulur..

Vehbi Vakkasoglu
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın