Evliliklerimiz bilgi ve ahlak anlayışımız üzerine değişim

Bakiye Marangoz

Evliliklerimiz bilgi ve ahlak anlayışımız üzerine değişim

Bugün hepimiz 'vahyi bilginin' zihinsel dinamiklerini koruyarak, 'davranışlar nezdinde' amel ve ahlakı, bireyden topluma taşıma ihtiyacı duymaktayız.

Çünkü, imanın ahlaka dönüşebilmesinde yaşam içinde sağlıklı bir açıklama ve pratik yorum bulması gerekir. Böylece evliliklerde bireyin tek-tek kazandığı değerlerin ve yükselişin etkisinde; ve tam da karşısında yer alan pratikte görülen ahlaki düşüşün etkisinde; davranışlarımızın zihinsel bilgilerimiz ve algılarımızdan bağımsız olmadığı gerçeğini, görmüş olacağız. Toplumsallaşmanın en önemli durağında;-sorumlulukların arttığı oranda evlilikle yeniden-yeniye sınanmış, kendimizle yüzleşmiş olacağız. Böylece yaşam içinde yükseliş ve düşüş göstergelerimiz olan ahlaki bulgular bize; aile içi ilişkilerde ne oranda doğru bir bilgiye yani Kur'an'a ulaştığımızı, ilahi hukuktan doğan ahlakımızın ise, samimiyet seviyesini test etme fırsatını vermiş olacaktır.

Genelde evlilik içi anlaşmazlıklara ve boşanmalara baktığımız zaman; ilişkiler üzerinden geçimsizliğe, boşanmalara yol açan tahribatın maalesef ki; 'bilgisizlik'ten çok 'ahlaki zaafiyetler' olduğu tecrübesine ulaşmaktayız. Neticede, ahlakın davranışlarla dışa vurulduğu, bir anlamda da 'niyet'i de deşifre eden bir 'güven kaybı' söz konusudur.

Gelinen noktada dindar aileler olarak bizim, bilgi, davranışlarımızdaki tutarlılık ve gücümüzün temelini Kur'an oluşturabilecek iken; insan idrakini, hikmeti kilitleyen 'etkenlerin ne olabilirliği!..' akla gelmektedir: "Kulların arasından yalnız bilgi ve bilginin amacını koruma yeteneğine sahip olanlar Allah'a hakkıyla saygı duyarlar..." (Fatır, 28) O halde bilgi amacından saptırıldı. Dünyevi fenomenler karşısında vicdan ve kalp gibi iç yetilerimiz, nefsi güdülerimizin eline teslim edildi... Modern, modern ötesi postmodern dünyamızda hakikat fluluştı. Amaç görünmez kılındı. İmanın tezahürü olan ahlakı kendimizde göremiyor isek, bilgi tek başına imanımızı artırdı dememiz de biraz zor!..

Aslına bakarsanız hak ile batıl arasındaki tercihimizle alakalı olarak, 'o gün' hepimiz kendi hayatımızın en zorlu kararını alırken; hedeflenen amacın toplumsal, ailevi önem ve yükümlülüklerini, olası zorlukları ve 'mutlak kazançları' bize bilgi olarak veren Kur'anî gerçeği hakkıyla kabullenmiş olmalıydık. Bügün amacın dışına savrulduğumuz noktalardan, ne ölçüde amaca yaklaşabilirliğimizin değerlendirmesinde 'imanımız' üzerine -Allah'a verdiğimiz söze sadakat veya nankörlük konusunda konuşup, yazıyoruz.

Belki ilkin kırılma noktasının bir anlamda modern dünya ile tanışıklığımıza denk geldiğini söyleyebiliriz. Ancak aynı zamanda bu dönem; biraz öncesinden başlayarak çeşitli ideolojilerin ve sistemin tasallutundan kurtulma ve bir 'kimlik mücadelesi' içinde hakikate teslim olmanın savaşını verdiğimiz bir dönemdir ayrıca. İdeallerle yola çıktığımız halde, ideal olanı bir bütün olarak algılama ve pratiğe geçirme kolay olmayacaktır.

Özellikle geleneksellik içerisinde babadan kalma bir takım kalıp davranış ve tutumların erkeklerimiz tarafından terk edilemeyerek, aynen uygulamaya konulması aile içi sıkıntılara neden oldu. Zihinsel açılımımız gecikti... Ayrıca modern yapılanmanın maneviyata karşı yıkıcı etkisinden kurtulmadan, kendi evliliklerimizin de sancısız geçtiğini söyleyemezdik. Ne acıdır ki; böyle bir durumda, asıl tahribatın; bizim çocuklarımızın evliliğinde etkisini göstereceğini gördük. Anne babalar olarak hatalarımızla yeniden-yeniye yüzleştik. Üzerinde en fazla mülâhaza ile durulacak noktanın yeniden kendimize dönerek, eşlerin kendi nezdinde yeni bir şahsiyet, yeni bir kimlik, yeni bir rol model olma anlayışının geliştirilmesi idi sorun.

Olduğumuz noktada her şeye rağmen hâlâ varlık mücadelesi içindeki Müslümanların 'kişilik oluşturma' gibi bir hayli değerli olan hayati çabalarından söz edebiliyoruz. Sınanma içinde olduğumuzu ve evimizi Kur'an'la korunaklı kılabileceğimizi bilerek... Hz. İbrahim'im çabasını yenilemek gayreti içine giriyoruz. Ve çokça birbirimiz için, çocuklarımız için dua ediyoruz...

Edinilen tecrübelerden çıkarımla; ruh ile beden, dünya ve ahiret, rıza ve gazap dengesinden kopan insanlar, çok çeşitli zihin bulanıklığı ile, dünyevi olana meyillerini artırarak, arayışlarını sürdürmek isterler. Bu şu demektir; Allah'tan bağımsız olan her türlü meşguliyet ve ilişkinin karşılıklı olarak aile bütünlüğünü kötü etkileyeceği; evliliklerde değer kaybının giderek artacağıdır. Değer kaybına uğradığımız noktada, içerik olarak aktüel, iktisadi, siyasi, kültürel yani tek başına dünyevi bilginin ve bunun yanında; naif bir ilgi ile korunup sürdürüleceği zannı; iman ve ahlakın sadece şekil ve kalıp olarak bedende görünür kılınmasıdır.

Modern dönemin marazî algılarıyla dini doğru okuduğumuzu iddia edemeyiz. Allah'la olan irtibat zayıflatılmış, bilgiler malûmat olarak zihinde bloke edilmiştir, o kadar. Bu çeşit algılamalara, kıyafette kapitalizmin moda algısına yaklaşımımızı örnek olarak verebiliriz. Teşhirciliğin, dış görünüşte al beniliğin, yapılan israfın, haram noktasındaki tüketimin İslam'îsi yoktur çünkü. Eğer Kur'an-ı bir ilkeler bütünü ve bir yaşam pratiği olarak okuduk ve Allah'ın iradesine teslim olduğumuzu iddia ediyor isek, o zaman bizden; tüm davranışlarımızın, "ilkesel değerlere" yâni "Kur'an ve Sünnet'e" uygunluğu istenecektir...Bunu bizden Yaratıcı istemektedir. Aslında işte tam bu nokta da şeytan bizim yolumuzun üzerindeydi...Ve o şeytan bize sınanmakta olduğumuzu unutturdu:

"(Şeytan) dedi ki: Rabb'im, beni kışkırttığın şeye karşılık, andolsun, ben de yeryüzünde onlara, (Sana başkaldırmayı ve dünya tutkularını) süsleyip-çekici göstereceğim ve onların tümünü mutlaka kışkırtıp- saptıracağım. Ancak onlardan muhlis olan kulların müstesna." (Hicr, 39-40)
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın