Dağılmış ailelerde mutsuz çocuklar

Dağılmış Ailelerde Mutsuz Çocuklar

Anne veya baba-dan birinin kaybı veya boşanmaları sonunda meydana gelen düzensiz yapıya dağılmış aile diyoruz Ailenin dağılması, bebeklik çağına rastlaması durumunda çocuk üzerindeki yıkımı daha fazla olmaktadır

Anne kucağında ve mutlu baba ocağında büyümek her çocuğun vazgeçilmez hakkıdır Çeşitli sebeplerle bu haktan mahrum bırakılması çocuğun kişilik gelişimini, beden ve ruh sağlığını derinden etkiler

Anneden, babadan veya her ikisinden ayrı büyüyen çocuklar üzerinde yapılan araştırmalarda, çok iyi bakılıp beslenseler dahi, yaşıtlarına oranla zihinsel ve bedensel yönden geri kaldıkları, hayata küsmüşçesine iç dünyalarına çekildikleri, bakıcılarıyla duygusal ilişkiye giremedikleri ve sevgi bağı kuramadıkları görülmektedir

İlk beş yıl içinde boşanma sonucu anne veya babadan ayrı kalan çocuklarda, güven eksikliği sebebiyle, öğrenilmiş davranışlarda bile geriye dönüş başlamaktadır Ailenin dağılması ile birlikte bu çocuklar altını ıslatmak, kekelemek, tikler oluşturmak ve kurallara uymamak gibi çeşitli davranış bozuklukları göstermekte, kreş hizmetlileriyle ve anaokulu öğretmenleriyle sağlıklı ilişkiler kuramamaktadır Suçlu çocuklar üzerinde yapılan araştırmalar, bu çocukların genellikle parçalanmış ailelerden geldiğini göstermektedir

GEÇİNEMEYEN ÇİFTLER VE ARADA KALAN ÇOCUKLAR

Ülkemizde son yıllarda, ekonomik sıkıntıların da etkisiyle, geçimsizlikler ve boşanmalar gittikçe artış göstermekte, aileler dağılmakta, bundan en fazla çocuklar zarar görmektedir Genç evliler çocuk yapmaya karar vermeden önce birbirlerini sevdiklerinden ve evliliği başarı ile yürüteceklerinden emin olmalıdırlar Daha evliliklerinin ilk aylarında anlaşamayan ve boşanmayı düşünen eşler kesinlikle çocuk yapmamalıdırlar

Bazen büyüklerin tavsiye ve telkiniyle eşler çocuk sahibi olmaları halinde birbirine bağlanacaklarını ve geçimsizliğin sona ereceğini zannederler Ancak birbirinin dilinden anlamayan iki insanı mutlu etmeye çocuğun da gücü yetmez Bir hayal uğruna, düşünmeden dünyaya getirilen çocuk, güvensiz bir ortamda yetiştiğinden birtakım davranış bozuklukları gösterecek; eşler arasındaki geçimsizliğin dozu daha da artacaktır

Çoğu defa eşlerden biri, yanlış olduğunu bile bile, ötekini kötüleyerek çocuğu kendi tarafına çekmeye ve böylece güç kazanmaya çalışır Eşler arasındaki bu rekabet kimi zaman çocuk sevme ve koruma yarışına dönüşür Anne, çocuğunu kucağına alır, başını okşayarak şöyle der: Eğer sen olmasaydın bu adamın kahrını bir gün bile çekmezdim; Aslında çocuk bu sevginin göstermelik olduğunu bilir ve anneye olan güveni azalır

Çoğu zaman eşler arasındaki çekişme çocuğun gözleri önünde gerçekleşir Saatlerce süren karşılıklı suçlamalar, tehditler ve hakaretler çocuğu derinden üzer Çocuğun tartışma konusu edildiği çekişmeler daha da tehlikelidir Zira çocuk yanlış davranışlarından dolayı anne babanın kendisini sevmediklerini, bu yüzden tartıştıklarını düşünür, suçluluk duygusuna kapılır Onları kavga ortamından uzaklaştırmak için türlü hikâyeler uydurur, yalandan hastalık belirtileri gösterir Bazı geçinemeyen çiftler, karşı tarafı haksız çıkarmak için çocuğu hakem seçer Bir tercih yapmak zorunda bırakılan çocuk huzursuz olur, ne diyeceğini bilemez

Sebebi ne olursa olsun, anne ve baba, çocuğun yanında tartışmamalı; onu taraf olmaya zorlamamalıdır

AYRILAN ÇİFTLERDE OLUMSUZ DAVRANIŞLAR

Geçimsizlik çekilmez bir hâl aldığı zaman eşler boşanmaktan başka çare bulamazlar İstatistikler boşanmaların çoğunlukla çocuksuz veya tek çocuklu eşler arasında gerçekleştiğini göstermektedir Boşanma kararı ile birlikte, pek tabîdir ki, çocuğun kimde kalacağı tartışması gündeme gelmektedir Mahkeme, çoğu zaman, küçük çocukların annede kalmasına karar verir Eğer annede ruhsal ve ahlakî bir bozukluk yoksa doğru olanı da budur Ancak bazı anneler, babaya çocuğunu görmeyi yasaklayarak bu avantajlarını intikam almak için kullanır; bununla da yetinmeyip babayı kötüler Çocuk, babasını görmeyi arzuladığı halde, gerçek duygularını anneden saklar Bazen eşler aralarında anlaşarak kendi düzenlerini kuruncaya kadar, geçici bir süre için, çocuğu bir üçüncü kişiye (anneanneye veya babaanneye) bırakmayı tercih ederler Dağılmış ailelerin çocuklarında en sık rastlanan durumları şöyle sıralayabiliriz:

- Düşük okul başarısı ve uyumsuz davranışlar

- Hırsızlık yapmak, okul eşyasına ve çevreye zarar vermek

- Çocuk tarafından boşanma olayının kabullenememesi

- Anneciğim, babacığım sizi çok seviyorum

Anne baba medenî bir şekilde ayrılsalar ve çocuğa birbirini kötülemeseler dahi; çocuğun boşanma olayını anlaması ve kabullenmesi çok zordur Sevdiği iki insanın bir gün yine birleşeceklerini ve mutlu olacaklarını hayâl eder Çocuğun uzun süre bu hayâl dünyasında yaşaması, gerçek dünyadan kopmasına ve kendi içine çekilmesine yol açabilir İçine kapanan çocuk, diğer insanlarla başarılı ilişkiler kuramaz; sosyal yönden geri kalır Hayâl dünyasına sığındığı ve orada kendisini mutlu hissettiği için dış dünyaya karşı ilgisi azalır Dikkatini yoğun tutamaz, öğrenme ve akıl yürütme yeteneği zayıflar Düşüncelerini ve duygularını ifade edemez Okul başarısında devamlı düşme görülür

Anne veya babadan ayrı yaşayan çocukları bekleyen başka bir tehlike daha vardır Boşanan eşlerden biri veya her ikisi tekrar evlenmek isteyebilir Bunu çocuğa anlatmak istediklerinde şiddetli bir tepki ile karşılaşırlar Anne babanın tekrar bir araya geleceğini ve mutlu bir hayat süreceklerini hâyal eden çocuk, bu mutlu hayâlin yıkılmasına izin vermez Annem tekrar evlenmeye kalkarsa onu polise şikayet ederim veya evden kaçarım diyen çocuk örnekleri az değildir

AYRILAN EŞLERİ BEKLEYEN YENİ SIKINTILAR

Geçimsiz evliliklerde eşler genellikle boşanmanın bir kurtuluş çaresi olacağını ve birbirinden kurtuldukları zaman sıkıntıların sona ereceğini düşünürler Ancak istatistikler, özellikle çocuklu eşlerde, bu düşüncenin gerçekleşmediğini; boşanma ile birlikte başka sıkıntıların ortaya çıktığını göstermektedir Bunların başında çocuğun eğitim problemi gelmektedir Boşanma kararı ile birlikte çocuğun kimde kalacağı tartışması gündeme gelir Bu konuda psikoloji ve gelenekler anneden yana tavır alır Babadan fedakârlık yapması istenir Çocuğun annede kalması belki problemi azaltır; ama tamamen çözmez Bir çocuğun ruhsal ve sosyal yönden sağlıklı yetişmesi için anne kadar babaya da ihtiyacı vardır Anne ne kadar çabalarsa çabalasın babanın yerini dolduramaz Çocuğun cinsiyetine uygun sosyal bir kimlik kazanmasında babanın rolü büyüktür

Boşanma sonunda annede kalan bir çocuk, babasını seviyorsa ve ailenin dağılmasında annesini kabahatli buluyorsa; huzursuzluk, hırçınlık, inatçılık ve saldırganlık gibi davranış bozuklukları göstererek annesini üzecektir Eğer anne çocuğa babayı kötüleyerek kendisini haklı çıkarmaya çalışırsa durum daha da zorlaşır

Danışmanlık hizmeti alan anneler genellikle şu ifadeleri kullanmaktadırlar: Bu çocuğa ne oldu anlamıyorum Uslu, söz dinleyen, terbiyeli, çalışkan bir çocuktu Sanki o sevimli çocuk gitti, yerine sokak serserisi bir çocuk geldi Beni kızdırmak ve çileden çıkarmak için ne gerekirse yapıyor Ne güzel söz, ne nasihat ne de dayak bir işe yarıyor

Çocuklu eşler boşanmaya karar vermeden önce, bunun çocuk ruh sağlığı üzerinde derin izler bırakacağını bilmeleri ve buna göre hareket etmeleri gerekir Boşanmanın sebebi ne olursa olsun birbirlerine karşı kin duymamalı, anne ve baba olduklarını unutmamalı, çocuğa karşı sorumluluklarının devam ettiğini kabul etmelidirler

Çocuk üzerinde bırakacağı olumsuz etkileri en aza indirmek için anne ve baba boşanmanın ne demek olduğunu açık bir dille anlatmalı ve çocuğu buna hazırlamalıdır Eğer mümkünse boşanmadan sonra haftanın yarısını annede, yarısını babada geçirmesine karar verilmeli; böylece anne ve baba modelinden yoksun büyümemesi sağlanmalıdır

Eski eşler çocuğu kendi tarafına çekmek için abartılı bir sevme yarışına girmemeli; eğitimini disiplin ve terbiye ölçüleri içinde sürdürmelidir En tehlikeli yarış, çocuk kozunu kullanarak birbirinden öç alma yarışıdır Bazı anneler, öç almak için, babaya çocuğunu görmesini yasaklamakta, kimi zaman cinayetle sonuçlanan acı olaylara sebep olmaktadır

Bize göre boşanmaların temel sebebi mantıksız evliliklerdir Diğer bütün sebepler bahanedir Gençler birbirini iyice tanımadan, birlikte yaşamanın getireceği sorumlulukları bilmeden evlenmeye karar vermemelidir Eşler arasında denklik evliliğin temelidir Görgüde, tahsilde, zekada, dünya görüşünde, fiziksel güzellikte, cinsellikte, evliliğe bakış açısında, aile yapısında, sosyal statüde ne kadar benzerlik varsa evliliğin temeli o kadar sağlam ve eşlerin anlaşması o kadar kolay olacaktıralıntı

ALINTI
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın