Çocuklara sevgi ve vergide ölçü

Çocuklara Sevgi Ve Vergide Ölçü

Her insanın,evladına beslediği sevgi fıtri ve medeni bir haslettir.Bu asil sevginin çocuklar arasında eşit olarak dağıtılması İslami bir vazifedir.Bu hususa dikkat göstermek,çocuğun babaya ve anneye olan güvenini perçinlemiş ve sevgisini artırmış olur.Aksi bir yol tutmak,ebeveynine kırılmaya ve kardeş arasında dargınlığa sebep teşkil eder.
Evladın ne cinsiyeti ne de büyük veya küçük olması,sevgide üstünlük ve vergide tercih sebebi olamaz,olmamalıdır.Onlara muhabbette hislerimizin tesiri altında kalmamalı,kalmışsak açığa koymamamlı;hele ikram hususunda,dimağımızla hareket edip,dini ölçülere tam uymalıdır.
Vergi ve sevgide müsavat ölçüsü terk edilecek olursa adalet ilkesi yara almış olur.Bu zararı önlemek isteyen Resul-i Ekrem,bizleri uyarmakta ve ''Evladınız arasında vergide eşitlik gösteriniz''((1)) buyurmaktadır.
Kardeşlerinden daha fazla bir sevgi ve ilgiye erişen çocuk,kendinde bir üstünlük bulunduğunu vehmeder ve diğerlerini küçük görmeye kalkar.Neticede,kardeşler arasında bulunması zaruri olan sevgi sarsılmış ve muhabbet düşmanlığa dönüşmüş olur.Vicdanların mürebbisi ve akılların muaallimi bulunan Peygamberimiz Hz.Muhammed(s.a.v), ''Allah'tan korkunuz ve çocuklar arasında adalet gösteriniz''((2))...Zira ''Allah teala çocuklarınız arasında adil davranmanızı sever.Hatta (onları okşayıp) öpmekte bile (eşit davranmanızı ister)''((3)) buyurmuştur.
Evladımızın yediği gıda maddeleri aynı,giydiği elbise aynı değerde müsavi olmalıdır.Onlardan birine bağ,bahçe ve ev gibi bir mülk verip diğerini ayırmamalı veya ''Suspayı'' kabilinden bir şey verip geçiştirmemelidir.''Kimin bir kızı olur da onu horlamaz ve oğlunu ona tercih etmezse,Allah da onu cennete koyar(ak mükafatlandırır)''((4))
Çocuklarımız arasında adalet ve hakkaniyet üzere hareket etmek,Cenab-ı Hak'tan korkmanın neticesidir.Müsavatı ihmal etmek,adaletsizliğe sebep olacağından,yüce Peygamberimiz,''Allah'tan korkunuz ve evladınız arasında adalet gösteriniz''((5)) buyurarak bizleri ikaz etmiştir.
Bulduğu bir yiyeceği civcivlerine ikram eden ana tavuğun göz yaşartıcı asaleti ile yavrusunu yiyen kedinin vahşeti üzerinde tefekkür etmelidir.Her ikisi de ana ve hayvanlık noktasında birbirinden farksız olduğu halde,tavuğu nazarımızda yücelten husus,yavrularına kanat germesi,bulduğunu onlara ikram etmesi ve aralarında farklı bir davranış sergilememesidir.
Anne ve baba,evladına birşey bağışlamadığı zaman sorumlu olmaz.Fakat vergi ve sevgide adaletsizlik gösterirse mes'ul olur.Böyle bir kimse,hibesine hile karıştırdığı ve Resulullah(s.a.v)'in sünnetine aykırı hareket ettiği için Allah'ın rızasını kazanamaz.Evlada ikram,adalet göstermekle değer kazanır.Seven sevilir ve adalet gösteren övgüye mazhar olur..

((1))Feyzü'l-Kadir, c.4, sh.84
((2))Feyzü'l Kadir, c.1, sh.126
((3))Feyzü'l Kadir, c.5, sh.297
((4))et-Tâc, c.5, sh.8
((5))Feyzü'l-Kadir, c.1, sh.127

MEHMED EMRE

Müslümanca Yaşama Sanatı (İslam'da Ölçüler) Kitabından...

Mehmed Emre abi çok güzel bir şekilde anlatmış;Allah c.c ondan razı olsun.Yazı da mal konusu da geçmiş.Oyüzden kafalarda soru işareti olmaması için acizane bir hatırlatma yapma gereği gördüm..Evladlar arasında kız/erkek ayrımı yapılmadan adaleti sağlamalıdır..Fakat miras konusunda böyle değildir..İki kıza düşen pay;bir erkeğe düşen payın toplamıdır..Mesela bir kıza;2 pay düşüyorsa;erkeğe 4 düşmelidir..
Burdaki kardeşlerimiz bu tür konular da çok dikkatlidir;inanıyorum..Yazının üstüne bize bişe demek düşmez yanlış anlaşılmasın ama bilmeyen arkadaşlar olabilir;açıklamayı buyüzden yapma gereği duydum..
Selam ve dua ile....
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın