Bir terbiyeci olarak anne

Bir Terbiyeci Olarak Anne ve Sorumlulukları

Yüce dinimiz Islamiyetin üzerinde en fazla durduğu konulardan birisi çocuk terbiyesidir.Dolayısıyla bu konunun ilk muhatabları çocuğun ilk terbiye edicisi olan annelerdir.Islamda terbiye tahrik ve teşvik edilmiş bu hususa dikkatler çekilerek önemi kat kat artırılmıştır.

   Terbiye ediciden maksat öğretim,eğitim,yönlendirme ve yönetme hakkını üzerinde taşımaktır.Dolayısıyla bu iş meşâkkatli ve çok fazla sorumluluk isteyen bir iştir. Çünkü çocuğun doğumundan ergenlik çağına erişinceye kadar,dosdoğru ve mükemmel bir insan oluncaya kadar onu her yönüyle ilgilendirir.

   Islami eğitim önce ferdi,sonra aileyi sonrada tüm toplumu hedef alır.Dolayısıyla iyi bir çocuk olmadan iyi bir yuva olamayacağına göre, önce çocuklardan işe başlamalıyız.Evi halletmeden topluma ne verile-bilirki?Evdeki işi halletmede ise annelere büyük görev düşmektedir.

   Biz mübarek Kitabımız Kur’an-ı Kerimin ayetlerini ve sevgili Peygamberimizin hadislerini araştırıp incelediğimiz zaman terbiyecileri üzerine düşen görevleri yerine getirmeye nasıl davet ettiğini, terbiyecileri yaptıkları hatalar karşısında nasıl uyardığını çok açık bir biçimde görebiliriz.Evet gerçekten bu iki temel kaynağı iyice incelersek karşımıza sayamıyacağımız kadar terbiye ile ilgili ayet ve hadis çıkacaktır.Ayrıca bu doğrultuda bunlara paralel Islam alimlerinin ve meşhur islam eğitimci-lerinin bir çok veciz sözleri mevcuttur.

   Bizim burada bu konuda söylenen sözleri,hadisleri ve ayetleri zikretmeye sahifelerimiz yetmez.Fakat birkaç örnek ayet ve hadis alarak dikkatlerimizi bir kez daha çocuk terbiyesine çekmeye çalışacağım.

   “Ehline (ümmetine,yakınlarına ve aile halkına) namazı emret! Kendin de sabır gösterip devam et”(1)

   “Ey iman edenler! Kendinizi ve ailenizi yakıtı insanlar ve taşlar olan cehennem ateşinden koruyunuz”(2)

   “Allah çocuklarınız hakkında tavsiye eder...”(3)

   “Ve onları durdurup alıkoyun.Çünkü onlar mutlaka sorguya çekileceklerdir.”(4)

   “Kişi kendi ailesi içinde koruyucu bir çobandır.Koruyup güttüğünden mesuldür.Kadında kocasının evinde bir koruyucu çobandır,ve koruyup güttüğü şeylerden sorumludur.”(5)

   “Çocuklarınıza ve aile halkına hayır ve iyilik öğretin .Onları edepli yetiştirin”(6)

   Işte bu ayet ve hadisler anne ve babalara açıkça çocuklarını terbiye etmelerini emretmektedir.Terbiye işi dünyanın en zor görevlerinden biridir.Zaten bu konuda bu kadar ayet ve hadisin olması bu yüzdendir.Bu iş zordur diye sakın ha bundan vazgeçmeyin denilmek istenmektedir.Aksi takdirde kendi yavrunuzu kendi elinizle ateşe hazırlamış olursunuz.

   Terbiye zor bir iştir dedik.Zor olduğu kadar herşeyi zamanında yapmayı gerektirir.“Ağaç yaşken eğilir”atasözünde de ifade edildiği gibi çocuklarımıza herşeyi istediğimiz zaman veremeyiz.Şimdi küçüktür aklı kesmez dediğimiz bir çok şeyin aslında zamanını geçirdiğimizin sonradan farkına varırız.Çocuklar bizim elimizde şekil verilmeyi bekleyen pasta hamuru gibidir. Eğer fazla bekletir isek hamur kuruyup taşlaşır.

   Terbiye işi acı fakat meyvesi tatlıdır.Iyi bir evlat yetiştiren anne onun başarısıyla ve güzel ahlakıyla gurur duyar ve mutlu olur.Toplum da böyle bir insanı yetiştiren anne ve babayı daima takdir ve teşekkürle anacaktır.“Cennet anaların ayağı altındadır.”hadisi bu hususa işarettir.Anneden iyi bir terbiye alan çocuk yolunu şaşırmadığı takdirde son durağı cennet olacaktır.

   Çocuklarımızın dünyalık yönlerini düşünüp çektiğimiz sıkıntı ve çileleri şöyle bir düşünelim.Acaba bunların nekadarını onların ahireti için çekiyoruz. Çocuğumuzun elbisesindeki bir kiri başkaları gördüğünde yüzümüz kızardığı kadar eğer onların ağzından cıkan çirkin sözler yüzümüzü kızartmıyorsa onların ahiret alemini umursamıyoruz demektir.Zira insanların gördüğü hatalardan korkuyor ve utanıyoruz fakat yüce Mevlânın gördüğü hataları hiç umursamıyoruz.

   Günümüzde evlat yetiştirmek çok zor bir iş.Hele hele şu Avrupa tolumunda çok ama çok zor,fakat dünyalık zorluklara katlandığımız gibi sabah uykusunu terkedip çocuğumuzu okula hazırladığımız gibi onu ebedi hayatınada hazırlamalıyız.Böylece hem biz hem de yavrumuz mutlu olur.Böylece bu dünyada birlikte olduğumuz gibi inşAllah Cennettede çocuklarımızdan ayrılmamış oluruz.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın