Adem Hocam Merhaba,

Ben sizi dinledikten sora iki arada bir derede kaldım… Önceden bir canavar anne idim, şimdi 2 yadır sizi dinliyorum ve “hanımefendi” bir anne olmak için elimden geleni yapmaya çalışıyorum ama olmuyor… Geçmişten getirdiğim o kadar çok sıkıntım ruhumu acıtıyor ki anlatamam… Bazen kendi çocukluk yıllarım, bazen evliliğim, bazen arkadaş ve akraba çevrem benim kendimi bir “hanımefendi” gibi hissetmeme engel oluyorlar…

Onlara karşı kendimi bir “erkek” gibi savunmak ve kendimi korumak zorunda kalıyorum… Etrafımdakilere gücüm yetmediğinde de çocuklarıma karşı canavar bir anne oluyor, onları savuruyorum adeta… Bir o yana bir bu yana… Sonra oturup ağlıyorum, çocuklarıma niye böyle kötü davranıyorum diye kendime kızıyorum…

 

Önceden ne güzel hiç bir şeyin farkında değildim, çocuklarımı dövsem de, bağırsam da hak ediyorlar onlar diyordum… Ama şimdi hak etmediklerini görüyorum, onlara eziyet ettiğimi fark ettim… Ne yapmam gerek bana ne tavsiye edersiniz?

Sevgili Zeliha Hanım,

Bir ölüm uykusundan uyanmış olmak, zarar değil kardır… keşke hiç bunları duymasaydım demek gelecekte başınıza gelecek olaylara bu günü idare ederek razı olmak demektir…Sorduğunuz sorulara bakınca görüyorum ki, Anadolu Pedagojisi’nin kıyısında duruyorsunuz…

mesele sizin sorunuzda olduğu gibi mekanik bir annelik ilişkisi değil…Çocuğunuzu rahat bırakmak… ve çocuğunuzu rahat bırakırken bilmeniz gerekir ki, “insanlar yemek yemeye mecburdur” korkmayın… Aç kalmaz… Yemek yemiyorsa çok ısrar etmeyin ve “acıkmasını” bekleyin… Acıkan yer… Anneler genelde çocukları acıkınca değil de vakit geldiğinde yemek yedirirler… hayır, yapacağınz şey çocuğunuzun fizyolojisini rahat bırakın ve acıkınca yemek sunacak derecede evde bir değişikliğe gidin…

 

Ara öğünleri ve abur cuburları kaldırın…Bunun da ötesinde siz bir canavar anne bir huzurlu anne oluyorsanız, çocuğunuzu kaygılandırırsınız… Size tavsiyem çocuk terbiyesini bir kenara bırakın bir süre… Bırakın herşey kötü gitsin ama siz kendinizi toparlayın…Unutmayın ki bir anne sekineye ulaşmadıktan sonra çocukları o annenin başına dert olur hep…

Selamlar

ADEM GÜNES
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

     Anne baba olmak tamamen sabır işi..Herkesin başarabileceği birşey değil..İstikrarlı olabilmek te çok önemli..Rabbim tüm annelere geniiiiş sabırlar versin..Versin ki güzel nesiller yetişsin..inşaallah..
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın