|
Konu Başlığı: Annelik sadece Rabbimin emaneti idi Gönderen: Sümeyye üzerinde 10 Ağustos 2010, 15:39:08 Annelik Hayır! O benim değildi… O sadece Rabbimin emaneti idi! O gözler, o minik el ve ayaklar; Kısacası Dilâ bebek, Rabbime âitti Birgün odaya girdiğimde bebeğimi, güzel ceylanımı havâle geçirirken buldum, apar-topar hastaneye kaldırdık, günlerce beklemede kaldıkHep bir umut Geçecek, geçmeli, o benim bebeğim Tüm doktorlar, hastanede özel olarak ilgileniyorlar, Dilâ'ma acıyarak bakıyorlardı En sonunda, beklenen açıklama yapıldı: Dilâ'mın rahatsızlığı, çok nâdir gözüken West Sendromu denen, beyinde ciddî hasar bırakan ve motor gelişimini engelleyen bir rahatsızlık Tüm hastahâne, bütün evler ve sanki tüm dünya üzerime yıkıldı Benim yavru ceylanım, bana hiçbir zaman «Anne!» diyemeyecekti Benim yavru ceylanım, yaşıtları ile hiçbir şey paylaşamayacak ve sürekli havâle geçirerek büyük acılarla dolu bir hayat yaşayacaktı Bu düşünceler yıldırım hızı ile aklımdan geçerken kendimi bir yatakta uzanmış acı çeker bir hâlde yatarken buldum, annem başımda ağlıyorduHer konuda bana destek olacağını ve yanımda olacağını söylüyor ve ağlıyordu Evet! Yavru ceylanım hastaydı, ama onun için en iyisini yapacak, mücâdele edecektim Tabiî önce Rabbimin izni ile ayılmam; her yönü ile uyanmam ve beni saran benlikten kurtulmam gerekli idi Ben Küllî irâdenin beni yönlendirdiği şekilde, ancak cüz'î irâdemle bir şeyler yapabilecektim Yıllarca süren uzun tedâvîler sonucunda, maalesef, büyük bir gelişme kat edemedik Çok ağır ve nâdir bir vak'a olduğu için yapılabilecekler çok sınırlıydı 4 yaşına kadar yaşamaz dedikleri yavru ceylanım, anneanne, dede ve anne üçgeninde, 8 yaşına kadar gelmeyi Rabbimin izni ile başarmıştı Her şeyin sonu olduğu gibi, yavru ceylanımın organlarının iflâsı ile, nihayet bu hastalığın da hazîn bir sonu oldu Binlerce havâle, artık yavru ceylanımın solunum yollarını bitirmişti Biriciğim! Hayatıma çok şey kattın… Benim en büyük eğitimim… Benim en büyük sevgim… Benim en büyük acım oldun! Senden sonra onlarca öğrencim oldu Sana benzeyen ve sana olan yoğun sevgimi onlarla paylaşıyorum Çocuklarım sınıfta, dersteler meleğim, bana ihtiyaçları var Bana onlara nasıl yardım etmem gerektiğini öğrettiğin için sana teşekkür ederim… Âhirette beni tanıman ve hasretle beklediğim “Annem!” diye seslenmen duâsı ile ALINTI |