Anne başta tâç imiş

Anne başta tâç imiş

Cenâb-ı Hakk istisnasız bütün anne babalara evlatlarına karşı çok büyük bir şefkat ihsan etmiş. Kâinattaki en büyük hakikat işte bu anne babaların evlatlarına karşı gösterdiği şefkattir.

Dolayısıyla en yüce hukuk da evlatların anne babalarına karşı olan hukuklarıdır. Baba ve annelerin göstermiş oldukları o azim şefkatlerine karşılık evlatlarından hürmet ve saygı görmeleri elbette haklarıdır. Çünkü kâinatta her anne baba hem de lezzet alarak kendi hayatını evladının hayatı için tereddütsüz feda edebilir. Hayatını dahi feda edebilecek kadar şefkatle yaratılan anne baba en ziyade hürmet ve saygıya layık değil midir?

HER EVLADIN FARZ OLAN VAZİFESİ

İnsanlık sıfatlarını kaybetmeyen her evladın birinci vazifesi ebeveyninin rızasını kazanmaktır. Anne babasının kalbini hoşnut etmektir. Onların istek ve arzuları için pervane olmak ve onlara hürmet göstermektir. Bir evladın en birinci farz olan vazifesi de budur.

İşte size semavî hüccet: “Rabbin kesin olarak ferman buyurdu: O’ndan başkasına ibadet etmeyin. Anaya babaya iyilik edin. Şayet onlardan birisi yahut her ikisi senin yanında ihtiyarlık haline yetişirse, sakın onlara “Üf!” deme ve onları azarlama! İkisine de güzel ve yumuşak söz söyle.” (İsrâ, 23)

ALKAME’NİN KELİME-İ ŞEHADET GETİREMEMESİNİN SEBEBİ

Meselemizi teyid edecek olan Hz. Alkame (ra)’ın başından geçen meşhur hadiseyi bir kez daha kısaca hatırlatalım:

“Peygamber Efendimiz’in (asm) sahabelerinden olan Hz. Alkame (ra) çokça namaza düşkün, hayır ve hasenatı pek sever birisiydi. Tutulduğu ağır bir hastalık kendisini ölümle karşı karşıya getirdi ve Hz. Alkame son nefeslerini yaşamaya başladı. İşte o sırada orada bulunan Hz. Ali ne kadar kelime-i şehadet getirirse getirsin Alkame’nin bir türlü dili açılmıyordu. Durumu haber alan Peygamberimiz Alkame’nin yaşlı anne babasının olup olmadığını sordu. İhtiyar bir annesinin olduğunu duyunca annesinin oğluna dargın olmasından dolayı Alkame’nin dilinin açılmadığını söyledi. Hakikaten de annesine sordu, annesi de oğluna dargın olduğunu söyledi. Bunun üzerine Peygamberimiz (asm) sahabelerine “gidiniz, odun ve çalı çırpı getiriniz, Alkame’yi yakacağım!” deyince Alkame’nin annesi üzüntüsünden ağlamaya başladı.

Bunun üzerine Sevgili peygamberimiz: “Allah’ın azabı çok şiddetli ve devamlıdır. Dünya ateşine hiç mi hiç benzemez. Sen eğer evladının ateşte yanmasını istemiyorsan, Alkame’den hoşnut ve razı olmalısın. Ve annelik hakkını ona helal etmelisin, tâ ki evlâdın, ciğerparen cehennem ateşinde yanmasın. Nefsim kudret elinde olan Rabbime yemin ederim ki... Sen eğer Alkame’ye hakkını helâl etmezsen ondan hoşnut ve razı olmazsan, onun namaz ve duâsı hayır ve sadakası onu aslâ azaptan kurtarmaz. İşte bak böyle dili tutulur ve son nefesinde kelime-i şehadet getiremez.”

Bunları duyan merhametli anne ise şöyle yalvardı: “Ya Resûlallah...Allah’ı ve seni ve bu etrafındaki mübarek Sahabe-i Kiramı şahit tutarım ki ben oğlum Alkame’den razı oldum ve ona annelik hakkımı helal ettim, helal ettim, helal ettim. Ahirette oğlumdan davacı olmayacağım” dedi. Tam bu sırada Peygamberimiz (asm) Hz. Bilal’i (ra) Alkame’nin yanına gönderdi. Hz. Bilal hayretler içerisinde kaldı. Alkame gürül gürül Kelime-i Şehadet getiriyordu.” (Kitâb-ul Kebâir Zehebî s.44)

HERKES BİR GÜN İHTİYARLAYACAK

Eğer erkenden ölmezse her evlat bir gün ihtiyarlayacak. Ve anne babasına ne tür bir muamelede bulunmuşsa kendisi de aynıları ile karşılaşacak. Amelinin aynısıyla cezasını çekecek. Kendisi anne babasına hizmet ve hürmet etmemişse evlatları da kendisine hizmet ve hürmet etmeyecek.

Hem bir hânedeki ihtiyarlar bereket sebebidir. Nasıl ki Cenâb-ı Hakk yeni doğan çocukların rızıklarını peşinen latif bir süt şeklinde gönderiyor.

Aynen öyle de bir cihette çocuklaşan ve iyice acizleşen ihtiyar anne babaların rızıklarını da aynı şekilde ihsan ediyor. Bundan dolayı bir hanedeki ihtiyar anne-baba veyahut anne hükmündeki teyze ve dayı ve baba hükmündeki hala ve amca da hem rızkın bollaşmasının hem de belaların defedilmesinin sebebidir. Bu hakikati beyan etmek için Fahr-ı Âlem (asm) “Beli bükülmüş ihtiyarlarınız olmasaydı belalar üzerinize sel gibi akacaktı” (Kenzül Ummal, 9/167) buyurmuştur. Aklı olan için başka söze ne hâcet.

Bir söz de Üstad Bedîüzzaman’ dan: “Valide hayatını evladına feda eder. Hayatını, senin hayatına feda edenin zeval-i hayatını arzu etmek, ne kadar çirkin bir zulüm ve bir vicdansızlık olduğunu anla!..”

İnsan eğer ahiretini severse anne babasının rızasını tahsil etmek zorunda . Eğer dünyasını severse yine anne babasının kalbini hoşnut etmek ve onlara hürmet göstermek zorunda.
Hak Teâlâ cümlemizi anne babasına hürmette kusur etmeyen sâlih evlatlardan eylesin. Âmîn.

Ayşe AKYÜREK
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın