Camideki Çocuk

Fatma Barbarosoğlu

Camideki Çocuk

Geçen sene hatırlayacaksınız Diyanet İşleri Başkanımız Prof.Dr Mehmet Görmez, çocuklara zaman ve mekan şuuru verilmesi bakımından cami ziyaretlerinin önemi konusunda Ramazan ayı boyunca çok güzel konuşmalar yapmıştı.

Hatırlayanlarınız var muhakkak, bendeniz de çocukların camilere götürülmesini ,cami cemaatinin namaza gelen çocuklara olumsuz muamelede bulunmaması gerektiğini yazmıştım.Cümleye dikkatinizi çekmek isterim.Namaza gelen gençlerin ve çocukların.

Çocuklar namaza alıştırmak üzere camiye götürülür ama camiye gitmeden önce orada bulunmanın adabına dair çocuklara nasihatlerde bulunulur. Çocuk bu nasihatlere uyduğu zaman ödüllendirilir.

Diyanet İşleri Başkanlığı çocukların camideki varlığına karşılık bir araştırma yapmış araştırmadan çıkan netice cami cemaatinin %70'inin çocukları camide istemediği olmuştu.

Bu köşede defaatle yazdım. Müslümanlar olarak modern hayattın dokusu içinde, zaman ve mekân kullanımına dair adab-ı muaşeret oluşturmak bakımından çok yetersiz kalıyoruz. Oysa mümin şuuru, zaman ve mekân kullanımı ile başlar.

Cami cemaatinin, camide çocuk istemezliğini 'Vay kalpleri çok katı' diye yargılamak yerine, neden istemediklerini camideki çocukların neler yaptığını bendenize gelen okuyucu mektupları üzerinden dikkatinize sunmak istiyorum.

'Fatma Hanım yazılarınızı merakla okuyorum. Hayatın içinden konuları ele aldığınız için çokça istifade ediyorum. Ben iki torun sahibi hukukçu bir kadınım. Mümkün olduğu kadar teravih namazlarını hatim ile kılınan yerlerde eda etmeye çalışıyorum. Camilerde çocukların olması gerektiğini yazıyorsunuz. Size katılıyorum.Ben de çocuklarımı camiye götürdüm, şimdi de torunlarımı camiye götürüyorum.Götürürken daima iki şeye dikkat ettim.Çocukları uzun namazlara götürerek sıkılmalarını engellemeye çalıştım,çocuklarımın cemaati rahatsız etmemesi için gayret sarf ettim.Fakat kadınlarımızın rahatlığı beni hayrete düşürüyor.Hatim ile namaz kılınan bir camiye genç bir anne iki çocuğu ile gelmiş.Hava sıcak,namaz uzun.Namaz boyunca çocuklar ağladı biz kıldığımız namazdan bir şey anlamadık dersem gerisini siz anlarsınız.O genç anne teravih namazını kılmasa çocuklarına ve bize o eziyeti yaşatmasa daha çok sevaba girerdi herhalde diye düşünmekten kedimi alamadım.' İ.K./Bursa

'Pazartesi günü Cami ve Çocuk yazınızı okuyunca ve konuya devam edeceğinizi görünce size birkaç satır yazmak istedim. Son yıllarda şehrimize gelen ramazanlar konusunda biraz tedirginim. Sanki Ramazan ayı ibadet ayı değil de bir festival ayıymış, ne kadar eğlenirsek o kadar yanımıza kâr kalırmış gibi bir hava.

Geçenlerde Süleymaniye Camiine gittik. Namaz kılmaya. Diyeceksiniz ki camiye herhalde namaz kılmaya gidilir bunu niye özelikle belirtiyorsunuz. Özellikle belirtiyorum çünkü oradaki kargaşa ve gürültüde namaz kılmak hiç kolay olmadı. Caminin bahçesinde bisiklete binen çocuklar; bisiklet kornaları; caminin içinde cemaat namaz kılarken oradan oraya koşan, kovalamaç oynayan, amuda kalkan çocuklar. Çocuk dediğime bakmayın. Yaşları 12-13'ü bulmuş bu çocuklar camide bulunarak ibadete alışmıyorlar. Tam tersi camiyi işgal ediyorlar.' B.T./İstanbul

Zaman ve mekân şuurunu sadece mimari açısından değerlendiriyoruz. Oysa bizim mekâna dâhil olma ve ait olma şuurumuzu merkeze almamız gerekiyor.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın