İslâm, insanların Allah yolunda infakta bu­lunmalarını teşvik eder. Ancak bunu yapar­ken ne cimriler gibi davranmayı ne de insan­ları yoksul ve muhtaç bir hâle düşürecek sı­nırsız bir harcamayı kasteder. Öğütlenen, sa­dece itidalli bir infaktır.

"Elini boynuna bağlayıp cimri kesilme, büs­bütün de açıp, tutumsuz olma, yoksa pişman olur, açıkta kalırsın." (17: 29).

Bu âyet, insanlara yardım etmede Kur'ân'ın izlenmesini istediği orta yolu sarih bir şekilde açıklar. Onlar ne (yoksul ve muhtacın zararı­na olan) para dolaşımını engelleyecek biçim­de cimrilik yaparlar, ne de kendi maddî du­rumlarını bozacak şekilde aşırılıkta bulunur­lar. Aksine, insanlar dengeli bir şekilde hare­ket etmesini öğrenmelidirler. Öyle ki, harcan­ması gereken yerde paralarını harcamah, ken­dilerine problem çıkarabilecek müsriflikten kaçınmalıdırlar. Gerçekten de bu ahlâkî ve zihnî tavır îslâm toplumunun bir parçasıdır. Bugün bile, cimriler ve istifçiler hor görülür­ken, cömert insanlar her yerde saygı görmek­tedirler. (The Meaning ofthe Qur'an, c. VI, sh. 137-138).

Kur'ân bu tip insanları şu sözlerle övmekte­dir: "Ve onlar ki harcadıkları zaman ne israf ederler, ne de cimrilik ederler, (harcamaları) bu ikisinin arasında dengeli olur." (25: 67). Bu, Allah'ın gerçek kullarının normal davranışıdır. Onlar paralarını sarfederken ifrat ve tefrit arasında orta yolu izlerler. Harcamalar­da akl-ı selîm ve ihtiyaç gözetilir. Para birik­tireceğim diye sefalet içinde yaşanılmaz. Esas olan sadece tutumluluktur. Bunlar, sahabeyi Arabistan'ın zengin insanlarından ayıran özel­liklerdir. Bu zenginler kendi nefsânî arzuları­nı tatmin etmek için müsriflik yaparlarken, paralarını iyi işlerde harcamakta cimrilik ederlerdi.'

İslâm'a göre israf: (1) Çok küçük bir miktar dahi olsa parayı gayri meşru yerlere harca­mak; (2) Meşru da olsa harcamalarda öz kay­nakların üzerine çıkmak veya serveti şahsî hevâ ve heves için kullanmak, ve (3) Parayı, Allah rızası için değil de, sadece gösteriş ol­sun diye haklı bir yere sarfetmektir. Diğer yandan parasını kaynaklarına ve mâlî duru­muna uygun olarak kendisinin ve ailesinin ih­tiyaçlarını gidermede kullanmayan ya da iyi işlere sarfetmeyen insanlar ise cimridirler. İslâm'ın Öğrettiği yol, ifrat ve tefrit arasındaki itidaldir. (The Meaning ofthe Qur'an, c. VI-II, sh. 202). Rasûlullah'in şöyle buyurduğu nakledilmiştir: "Bir kişinin hayatında orta yo­lu izlemesi, onun akıllılığının bir işaretidir." (Ahmed ve Taberani). (Daha fazla bilgi için bkz.: Sîret Ansiklopedisi, c. III, 3. bölüm). İs­raf şu sözlerle yasaklanmıştır: "...(malını ge­reksiz yere) saçıp savurma. Çünkü (gereksiz yere mallarını) saçıp savuranlar, şeytanların kardeşleri olmuşlardır. Şeytan ise Rabb'ine karşı çok nankördür!" (17: 26-27).

 

Esselamu Aleyük ve Rahmetullahi ve Berekatuh; Paylaşım için ALLAH Azze ve Celle razı olsun . Ödevime yardımcı oldu.

Aleykümselam.Rabbim razı olsun paylaşımdan.Rabbim bizi her zaman her konuda,riya katmadan içtenlikle yardım etmeyi,Allah yolunda hizmet etmeyi nasip etsin bizlere.

Ve aleykumusselam..infak her zaman için yapılması gereken bir davranıştır..ancak Rabbimizin de bize buyurduğu gibi miktarında orta yolu bulmak gerek..
Elini boynuna bağlayıp cimri kesilme, büs­bütün de açıp, tutumsuz olma, yoksa pişman olur, açıkta kalırsın." (17: 29).

rabbimiz bizi her konuda yardım eder inşallah