Tabiatın Güzelliği

Tabiatın Güzelliği

Tabiattaki en büyük nimet, onun cezbedici görüntüsüdür. Tabiat basit şekilde yıkıp yapmaz. Onun onarımı göze hoş gelecek bir şekildedir. Bütün kâinatı göz önüne alın veya sadece bir köşesine bakın. Üzerinde bir güzellik maskesi vardır; öyle ki, bütün kâinat, her parçanın biçimi ve dengesi için itina ile çalışan ve bütün kuvvetlerini herşeyin güzelliği İçin harcayan bir sergi sarayı gibi gözükür.

Aslında güzellik kâinatın hamuruna işlenmiştir. Kâinata biçim vermeleri için yaratılan elementler, ona güzellik vermek için renk, ışık, gölge, ritim ve melodik özellikleri ile donatılmışlardır. "İşte O, görülmeyen ve görülen şeyleri bilen, çok güçlü ve merhametli olan Zât'tır. O'dur ki, herşeyİ güzel ve mükemmel yaratmış ve insanı da başlangıçta çamurdan yaratmıştır." (32: 6-7).

Hayatta her gün göze hoş gelen nesneler yanında çirkin olanlarına da rastlarız. Bir tarafta bülbülün melodik sesini dinlerken, diğer tarafta karganın rahatsız edici sesini duyarız. Tabiatın melodisine birçok farklı ses iştirak eder. "Yedi gök, arz ve bunların içinde bulunanlar O'nu teşbih ederler. O'nu övgü ile teşbih etmeyen hiçbir şey yoktur, ama siz onların teşbihlerini anlamazsınaz." (17: 44).

İnsan aklı hâla, tabiattaki yıkım ve yapım faaliyetinin altında yatan sırrı anlamaya çalışmaktadır. Bunun böyle olmasını Kur'ân, onu yaratanın hem Rahman, hem de Rahîm olmasına bağlamakta, O'ndaki Rahmet sıfatının ifade aramanın dışında olduğunu belirtmektedir. İlâhi Rahmet, bir yandan insana maddî dünyadan zevk ve mutluluk elde etme kabiliyetini, diğer yandan tabiattaki unsurları insan gözüne hoş gelecek şekilde güzelliklerle donatmak kudretine sahiptir.

"O en güzel yaratan Allah, ne yücedir!" (23: 14).

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın