Sahabeden bazılarının gayretleriyle Şevde biritü Zem'a, Peygamber ile evlendirildi. Sevde, İlk islam'a girenlerdendi. İslam'ı kabul­den sonra sıkıntı ve zorluklarla karşılaştı, hepsi­ne tahammül gösterdi. Amcasının oğlu es-Sekran b. Amr'la evlenmişti,

Habeş ülkesine hicret edenlerdendi. Sonra karı-koca Mekke'ye geldiler es-Sekran, Mekke'de müslüman olarak vefat etti. (İbn İshak). Hati­ce'nin vefatından sonra Peygamber en­dişeliydi; Taif halkını İslam'a davet İçin gidecekti. Fakat küçük çocuklara bakacak kimse yoktu. Havle bintü Hakim, ona çocuklarına da bakabilecek müşfik ve samimi bir eşe İhtiyacı olduğu yolunda telkinde bulundu. Dul ve yar­dıma muhtaç Sevde'yi teklif etti. Peygamber ile hicretin 3. yılında evlendiğinde elli yaşında idi. Evlilik merasimi Sevde'nİn babası tarafın­dan yapıldı ve ona Peygamber mehir olarak dörtyüz dirhem ödedi. (Tabaqat, İbn Sa'ad). Bütün siret alimleri Peygamber'ın Şevde ile, Hatice'nin vefatından sonra ve Aişe'nin evli­liğinden önce nikahîandığı görüşündedirler. (Taberi).

Şevde, çok itaatkâr ve vazifeşinas bir hanım idi. Bu hususta o Peygamber'ın diğer hanımlarını geçti. Çok da cömertti. O'nun cömertliğine bir misal olarak Hz. Ömer'in hilafet yıllarına ait bir hadiseyi aktaralım: Hz. Ömer ona bir çuval do­lusu para gönderdi. Şevde onu alır almaz hepsi­ni dağıttı. Zaten yaşlı bir hanım olduğu için iyi­ce yaşlanınca, nöbetini, kızı gibi sevdiği Aişe'ye devretmiştir. Şevde, Ömer'in hilafetinin son yılında vefat etmiştir. (Zerqani, c. III ve Al-lame Şibli Numani, Siret An nabi, c. II, Karaçi)

Peygamber, yegane vasıflan olan bir insandı.Bütün hanımlarına olan sevgi ve muhabbeti aynı seviyede tuttu. Müteakip hadise onun hanımlanyla olan ilişkisini, hiçbirinin hissiyatını in­citmeden ve yaralamadan nasıl muhafaza et­tiğini göstermektedir. Hz. Aişe'nin anlattığına göre, birgün Rasulullah için bulamaç pişirir. Yanlarında Şevde validemiz de bulunmaktadır. Aişe, Sevde'ye "buyur sen de ye" der. O, imtina edince "Yemezsen yüzüne bulayacağım" diye tehdit eder. Şevde yememekte ısrar edince, bu­lamaçtan alıp, Sevde'nin yüzüne bular. Ortaya çıkan manzaraya Hz. Peygamber güler ve elini Sevde'ye koyarak: "Ne duruyorsun sen de O'nun yüzüne sür" der. Şevde de Aişe'ye sürer. Rasulullah O'na da güler. (Madarij An-Nu-buwa, c.XVII, Karaçi). Bu, Peygamber'ın kadınların psikolojisinden nasıl haberdar ol­duğunu ve hiç kimsenin hakkını İhlal etmeye­cek veya Allah'ın sınırlarını aşmayacak müsaa­deler verdiğini göstermektedir.

 

Esselamu Aleykum ve rahmetullah.Rabbim Sevde annemizin makamını âli eylesin İnşaAllah..Hakkıyla ehlîbeyte gönül verenlerden oluruz İnşaAllah.Rabbim razı olsun kardeşim.

Aleykümselam.Rabbim razı olsun paylaşımdan Saniye abla.Rabbim bizleri Şevde annemiz gibi Allah yolun da ,ima yolunda olmayı nasip etsin.Rabbimin rahmet etsin Şevde annemize...

Ve aleykumusselam ver ahmetullah.amin ecmain insallah.Sevde annemiz hakkinda pek bir bilgim yoktu.Allah razi olsun hem onu ogrenmsi olsum hem de Efendimizin esleriyle diyalogunu orneklerle daha iyi kavrasim
.