Medinedeki Hayat

3- Medine'deki Hayat

Medine

Rasulullah ve Hz. Ebu Bekir kendilerini bekleyen Medine halkı tarafından sevgi ve coşkuyla karşılandı.

Mescid-i Nebevi

Rasulullah'ın Medine'ye varınca yaptığı ilk Önemli iş, müslümanların toplu olarak ibadet edebilecekleri, dinî, sosyal ve diğer faaliyetlerin yürütüleceği bir mescid inşa etmek olmuştur. Mescidin arsası iki yetimden satın alınmıştır. Peygamber, ashabıyla birlikte mescidin tamamlanabilmesi için çok çalışmıştır. Mescid-i Nebevi olarak bilinen bu camiye Kur'an'da şöyle temas edilmektedir: "... Ta ilk günden beri takva üzere kurulan mescid elbette içinde namaza durmana daha uygundur. Orada arınmak isteyen insanlar vardır. Allah da arınmak isteyenleri sever." (9: 108).

Kardeşlik

Rasulullah'ın Medine'de yaptığı ikinci önemli iş, Mekke'den hicret eden Muhacirler ile Medineli Ensar (yardımcılar) arasında kardeşlik tesis etmek olmuştur. Böylece hem yurdundan çıkarılmış insanların iltica problemi kısmen çözümlenmiş, hem de müs-lümanlar arasındaki kardeşlik bağları kuvvetlenmiş oldu. Tesis edilen İslâm kardeşliğine göre Ensar tüm mülkünü, her şeyini Mekke'de bırakarak muhtaç duruma düşen Muhacirlerle paylaşacaktı. Kur'an-ı Kerîm bu olaya Enfâl Suresi'nde işaret etmektedir: "Onlar ki inandılar hicret ettiler, Allah yolar ki (yurtlarına hicret edenleri) barındırdılar ve yardım ettiler; işte onlar, birbirlerinin velisi (yardımcısı, koruyucumu) dhierT (8: 72).

Ensar ve Muhacirler bu şekilde kardeşlik bağıyla bütünleşti. Hatta, Medine'nin Evs ve Hazreç kabileleri arasındaki uzun zamandan beri sürüp gelen husumet dahi unutuldu. Kur'an'da bu durum ise şöyle anlatılmaktadır: "... Allah'ın size olan nimetini hatırlayın. Hani siz birbirinize düşman idiniz, (Allah) kalplerinizi birleştirdi, O'nun nimetiyle kardeşler haline geldiniz." (3: 103).

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın