๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Siret Ansiklopedisi => Konuyu başlatan: Vatan Var Olsun ! üzerinde 27 Temmuz 2012, 13:11:49



Konu Başlığı: Kâfirler İçin Dua Etmek Haramdır
Gönderen: Vatan Var Olsun ! üzerinde 27 Temmuz 2012, 13:11:49
Kâfirlerin Bağışlanması İçin Dua Etmek Haramdır

Mü'minler ile kâfirlerin ilgi ve meşguliyetleri birbirlerinden çok farklı olup genellikle hiç bir ortak yanları yoktur. Bu sebeple kâfirlerin bağışlanması yolunda dua etmek mü'minlere yasaklanmıştır. Bu konuda Tevbe sûresinde şöyle denilmektedir: "Akraba bile olsalar, ce­hennemin halkı oldukları belli olduktan sonra (Allah'a) ortak koşanlar için mağfiret dile­mek; ne peygamberin, ne de mü'minlerin ya­pacağı bir iş değildir." (9:113).

Bir insanın affedilmesini istemek iki şeyi ifa­de eder: Birincisi, ona sevgi ve yakınlık duy­mak, ikincisi ise onun affedilmeye lâyık oldu­ğuna inanmak. İtaatkâr ve vefakâr olduğu hâlde, günahkâr olan bir kimse için böyle şeyler istemek ve dilekte bulunmakta bir beis yoktur. Fakat, isyankâr olduğu açıkça belli olan ve bu tutumunu gizleme ihtiyacını duy­mayan kimseye sevgi beslemek, ona karşı sempati duymak ve kendi sadakatimizi şüp­heye düşürecek bir yaklaşımla bu kimsenin durumunun affedilebilir bir husus olduğunu düşünmek bir kere prensip olarak temelden yanlıştır. Yakın akrabalarımızdan dahi olsa müşrik kimselerin affedilmeleri için duada bulunacak olursak, bu tip suçların işlenmesini de teşvik etmiş oluruz. Çünkü bu tutum, akra­balık bağlarımızı, Allah'a karşı beslediğimiz sadakat ve samimiyetten daha değerli ve üs­tün kabul ettiğimiz, Allah'a ve O'nun Yoluna duyduğumuz sevginin bütünüyle saf ve katı­şıksız olmadığı anlamlarına gelir. İsyan­kârlara karşı duyduğumuz bu sevgi aynı za­manda, diğer suçlular cehennem ateşine atılır­ken, Allah'ın, âsi olan yakınımıza farklı muamelede bulunarak bağışlamasını arzuladığı­mız anlamına da gelmektedir. Açıktır ki bü­tün bunlar sadakat ve samimiyete aykırıdır. İman, Allah'a ve O'nun yoluna olan sevgimi­zin kesinlikle saf olmasını ve Allah'ın dostu­nun bizim dostumuz, düşmanının da bizim düşmanımız olmasını gerektirir. Allah'ın, "... (Allah'a) ortak koşanlar için mağfiret dileme­yin" dememiş olması, bunun yerine, "... (Al­lah'a) ortak koşanlar için mağfiret dilemek; ne peygamberin, ne de mü'minlerin yapacağı bir iş değildir." diyerek ikazda bulunması şuna işaret eder: Kâfirlere, müşriklere sempati duymak ve onların suçlarını bağışlanabilir ka­bul etmek doğru bir davranış değildir. Bu ko­nuda Allah'tan herhangi bir affın geleceği de ümit edilmemelidir.