İslâm Ve Gelişme

İslâm Ve Gelişme

Bu dinin tarihini boydan boya gözden geçiren bir kimse, bu tür şüphelerin anlaşılır bir temeli olmadığını görecektir. İlerleme ve medeniyet yolunda İslâm'ın karşı durduğu tek bir an geçmemiştir.

Şüphesiz İslâm; yarısı bedevi olan, kabalıkta, taş yüreklilikte son hadde vardıkları için haklarında Kur'ân-ı Kerîm'in "Bedeviler küfür ve nifak yönünden daha şiddetli ve Allah'ın Rasûlüne indirdiği emir ve yasaklan bilmemeye daha müsaittirler..." (9: 97) buyurduğu bir muhite gelmiştir. İslâm'ın en büyük mucizelerinden biri, böylesine kaba, haşin ve atılgan bir topluluktan; gerçek ve Örnek insanlık vasıflan yüklü bir millet meydana getirmiş olmasıdır. Öyle bir millet ki, sadece kendileri Allah'ın gösterdiği hidayet yoluna girmek, böylece içinde bulunduklan hayvanlık mertebesinden yüksek insanî ufuklara doğru yükselmekle yetinmemişler, aynı zamanda, insanları İlâhî yola yönelten rehberler olmuşlardır. Yalnızca bu hâl bile, İslâm'ın, insanlan medenileştirmek ve ruhlan terbiye etmek hususundaki kudret ve maharetine açık bir misaldir.

Şüphesiz İslâm, ruhların içinde cereyan eden bu muazzam işlerle de yetinmez. Halbuki bu, emekleri tüketen ve tescile lâyık olan gerçek iş ve vazifedir. Çünkü bu, bütün medeniyet ve gelişmenin son hedefidir. İslâm bu fikir ve şuurları güzelleştiren derin terbiye ile de yetinmemiştir. Bunların hepsinden fazla olarak, insanlığın önemle üzerinde durduğu ve hayatın özü saydığı medeniyet eserlerinin hepsini kendi sahasına çekmiş, Allah'ın vahdaniyeti hakkındaki akidesine muhalif olmadığı ve Allah'ın kullan için yapılması gerekli hayır ve iyiliklerden insanlan uzaklaştırmadığı müddetçe fethettiği memleketlerdeki medeniyetleri himaye ve teşvik etmiştir.

Müslümanlar, eski Yunanlılarda mevcut üb, astroloji, matematik, fizik, kimya ve felsefe gibi ilimlerle ilgilendiler. İlmî çalışma ve araştırmalanyla şan ve şeref sahifelerine yenilerini katülar. Hatta müslümanlar ilmî çalışmada o kadar ileri gittiler ki, Avrupa'da meydana gelen rönesans hareketi ile bilim ve keşif sahasındaki zaferleri, Endülüs'deki İslâm medeniyetinin temelleri üzerine kurulmuştur.

Bütün bunlar bilindiği halde, İslâm için insanlığa faydalı ilim ve tekniğin karşısında olmuştur, denilebilir mi?

İslâm'ın günümüz Batı medeniyeti karşısındaki durumuna gelince, onun durumu geçmiş medeniyetlerin hepsinin karşılaştığı durumla aynıdır. İslâm bugünkü medeniyetten, kendine verebileceği her türlü hayır ve iyilikleri kabul eder, içinde kötülük bulunanları ise reddeder. İslâm insanlan fikrî veya maddî uzlete çağırmaz, hiçbir vakit de çağırmamıştır. İnsanlığın birliğine, her ırktan ve eğilimden İnsanlar arasındaki yakınlık bağlanna olan inancından dolayı, diğer medeniyetlere şahsî, millî veya dinî herhangi bir düşmanlıkla karşılık vermez.

Bilinmelidir ki, İslâm davası, bugünkü modern imkânlardan istifade etmenin karşısında değildir. Hiçbir zaman Müslümanlar, evlerinde, iş yerlerinde, çiftliklerinde ve benzeri yerlerdeki âletlerin üzerine, kullanma şartı olarak, üzerlerine Allah'ın adı veya besmele yazılmasını öne sürmemişlerdir. Ancak, Müslü-manlann o âletleri, Allah'ın adıyla ve O'nun yolunda kullanmalan yeterlidir. Esasen ilim, teknik ve bunlann sonucu olan makina ve âletlerin dini, milliyeti ve vatanı yoktur. Ancak bunlardan gaye, bu iyi şeyleri iyilikte kullanmaktır. Bütün insanlar onlann kullanış yollanndan etkilenirler. Meselâ tabanca dînî, ırkı, vatanı olmayan bir icattır, fakat siz onu başkalanna karşı düşmanlık ve saldırıda kullanırsanız, işte o zaman hakkıyla müslüman olamazsınız. İslâm'a göre onu kullanmanın şartı, ya bir saldırıyı püskürtmek veya Allah rızâsı için hakkı müdafaa etmek olmalıdır.

Sinema da modern bir buluştur. Eğer onu, temiz eğilimleri, yüksek insanlığı ve hayır yolunda canlıların mücadelesini göstermekte kullanırsanız, işte o zaman hakkıyla müslüman olmaya hak kazanırsınız. Fakat çıplak vücutları hayasızca temsil edilen şehvet sahnelerini ve rezalet çamuru içine düşmüş insanların gayri ahlâkî davranışlarım yansıtmakta kullandığınızda müslümanlıktan uzak hir tavır içine girmiş olursunuz. Aslında bu tür filmlerin kötülüğü, sadece insanın nefsini kışkırtmasında değil, olgun bir toplum için lâzım gelen manevî gıdaları ve hayatı küçümsemesinde, insanları rezil ve sapık hedeflere yöneltmesindedir.

İslâm dini, dünyanın neresinde olursa olsun, insanlığın yararına olan fikirleri tartışmaya veya benimsemeye karşı çıkacak değildir. İnsanların yapacağı herhangi faydalı bir buluşun, müslümanlar için de alınması gerekli bir şey olduğu şüphesizdir. Rasûlullah "İlim tahsil etmek kadın erkek her müslümana farzdır" buyurmuştur. İlim bu şekilde mutlak olarak beyan edildiğinde, bütün ilimleri kapsar. Dolayısıyla Rasûlullah'in daveti, her yoldan ilmin tüm branşlannadır.

Sonuç olarak denilebilir ki; İslâm, insanlık için faydalı hiçbir teknik ve medenî vasıtanın karşısında değildir. Böyle bir korku da yoktur. Fakat medeniyetten maksat alkollü içkiler, kumar, ahlâkî sapıklık, sömürgecilik ve muhtelif adlar altında insanları köleleştirmek ise, İslâm haklı olarak bu sözde medeniyete karşı savaşacak ve onun insanlığı iğvasma yenilmekten en iyi şekilde koruyacaktır.

Yanlış yönlendirilmiş kimseler, İslâmî hayat tarzının bazı prensiplerinin modern hayatın ihtiyaçlarını kabul etmediğini, bazı İslâmî emirlerin aslında geçmiş nesillere hitap ettiğini dolayısıyla bunların iptalinin gerektiğini, Çünkü bunların ilerlemeyi geciktiren ve engelleyen irticaî sınırlamalara sahip olduğunu İddia ederler.

Aynca şu kalıplaşmış sorularını sorarlar:

"Modern zamanların vazgeçilmez ekonomik gereği olan faizin haramhğmda hâlâ ısrar mı ediyorsunuz? Siz hâlâ zekâtı toplamak ve onu toplandığı yerde sarfedilmesinde ısrar mı ediyorsunuz?" Zekâtı da kendilerince şöyle yorumlarlar: "Zekât sistemi, modern devlet düzenleriyle uyuşmayan, ilkel bir yöntemdir. O, köylü veya şehirli fakirleri, kendilerine İhsanda bulunan zenginlerden sadaka alan kimseler olarak mahcup düşürür, gururlarını kırar."

Bir başka itiraz da şudur:

"Yine siz, içkiyi, kuman, iki cins arasında arkadaşlığı, birlikte yaşamayı ve beraber dans etmeyi haram sayıyorsunuz.. Halbuki bütün bunlar modern çağm sosyal gerekleridir."

İslâm'ın faizi haram kıldığı doğrudur. Fakat, faizin ekonomide bir zaruret oluşu ise doğru değildir. Bugün dünyada ekonomiyi faiz temeline dayandırmayan iki görüş vardır. Bunlar, asıl gaye ve hedef bakımından birbirine zıt durumda olan İslâm ile komünizmdir. Bu iki sistem arasındaki uygulama farkı, komünizm kendi sistemini ve ekonomisini tatbik edecek gücü bulmuş; İslâm ise, henüz gücünü biraraya toplayamamıştır. Dünyadaki son gelişmelere bakacak olursak, birçok ülkede kendini gösteren mücadeleler, yeni bir İslâmî uyanış ve canlanmanın işaretleridir ve bunların ortaya koyduğu gerçekler, İslâm'ın güçlenmeğe doğru yol almakta olduğunu gösterir.

İslâmî yönetim kurulduğu zaman ekonomik yapısını faizin dışında kalan esaslar üzerine bina edecektir. Ekonominin şartlan onu asla acze düşüremeyecektir.

Şüphesiz ki, faiz, modern dünyanın vazgeçilmez ekonomik bir gereği değildir. Faiz zarureti, sadece kapitalizm dünyası için gerekli olabilir. Çünkü kapitalizmin faizsiz ayakta durması imkânsızdır. Bununla beraber, bazı Batılı ekonomistler faiz sistemini tenkit ederek, onun serveti birkaç kişinin elinde biriktiren bir yapısı olduğu uyansında bulunurlar. Kitlelerin tedricen servetten mahrum bırakılması ve sonuçta bunları, servetleri ellerinde bulunduran küçük bir azınlığın kölesi durumuna düşürür. Kapitalizm bize bu gerçekleri gösteren birçok örnek sunmaktadır.

Hatırlanmalıdır ki; İslâm, kapitalizmin ortaya çıkışından yaklaşık bin yıl önce, onun iki temel direği olan tekelciliği ve faizciliği yasaklamıştır. Faizin sebep olacağı kötü sonuçlan, felaket ve zulümleri elbette ki en iyi bilen Al-lahu Teâlâ, önceki nesillere bunu yasakladığı gibi, son vahyi olan Kur'ân ile de bunu yasaklamıştır.

Tefecilik belki, ekonomisi yabancı yardımlara bağımlı olan yerlerde, bir zillettir. Fakat İslâm âleminde ekonomik yapı bağımsız ve kendi kendine ayakta durmağa muktedir olduğu, diğer ülkelerle ilişkilerimiz, boyun eğme esası üzerine değil de karşılıklı münasebetlere dayalı olduğunda, ekonomik sistemimizi İslâmî kurallar üzerine kurar ve faizi haram ederiz. Böylece bütün dünyaya oranla gelişen ve ilerleyen bir güç olarak kendi kurumlarımızı meydana getirmiş oluruz.

Zekâta gelince; herşeyden önce belirtilmelidir ki, o, fakirlere verilen bir ihsan değildir. Allah tarafından bir mükellefiyet olarak devletin milletten alıp yerine sarfedeceği bir haktır.

Maalesef, pekçok entellektüel, batıdan ithal edilen her türlü sistemi alkışlamakta ve hoş görmekte, ona medeniyetin zirvesi muamelesini göstermektedir. Fakat aynı sistem İslâm'dan gelse, bunu gericiliğin bir sembolü olarak mütalâ etmektedirler.

Bu düşünce sahiplerine, A.B.D.'ndeki, bazı merkezî idare yetkilerinin mahallî idarelere devrine dayanan, yönetim sistemini hatırlatmakta fayda vardır. Orada köy veya kasaba, kendisini şehre veya bağlı olduğu eyaletin içinde sosyal, siyasî ve ekonomik bakımdan bağımsız bir kurumdur. Sonra bu kurum merkezî yönetime bağlanır. Bu bağımsız birlikte, belirli bir oranda köy meclisinin tayin edeceği vergiler toplanır. Toplanan vergiler, aynı köyde öğretim, ulaştırma vasıtalan, sosyal hizmetler ve benzeri işlerde harcanır. Eğer bu gelirler, yapılan harcamalardan fazla ise, bu fazlalık şehir ya da eyalet hükümetine gönderilir. Diğer yandan, gelirler harcamalardan daha az ise, fark devlet tarafından ödenir. Şüph...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın