|
Konu Başlığı: İnsanların Gözünde Küçük Düşürme Gayretleri Gönderen: Vatan Var Olsun ! üzerinde 28 Temmuz 2012, 17:35:42 İnsanların Gözünde Küçük Düşürme Gayretleri İbni Abbas'ın şöyle dediği rivayet edilmiştir: "(Önce) en yakın akrabanı uyar." (26: 214) âyet-i kerimesi nazil olunca, Hz. Peygamber, bir gün en yakın akrabası olan Kureyş'in büyüklerini davet etti ve onlarla birlikte Safa tepesine çıktı. Kureyş kabilesi de, takım takım, arkasından geldi. Rasulullah, etrafında bulunanlara şöyle hitâbederek: "Ey Abdulmuttalib oğulları! Ey Fihr oğulları! Ey Ka'b oğulları! Size şu tepenin arkasından bir düşman ordusunun geldiğini haber versem bana inanır mısınız?" diye sordu. "Evet, inanırız!" dediler. "Öyleyse biliniz ki, ben şiddetli azap ıle uyarmakla emrolunan Allah'ın elçisiyim!"dedikten sonra "Sizi hiç bir şey Allah'tan müstağni kılmaz" âyetini okudu. Bu hak yoluna daveti kavmini heyecanlandırdı. Orada bulunan Hz. Peygamber'in amcası Ebû Leheb ise kızgınlıkla: "Helak olasın! Bizi bunun için mi buraya topladın?" diye bağırdı ve yerden bir taş alarak Hz. Peygamber'e attı. Daha sonra nazil olan Tebbet sûresi 'nde bu azılı İslâm düşmanı ile karısının adları zikredilmiştir. (Müsned-i Ahmed). Ebû Leheb'in karısı Ummu Cemil, dikenleri toplayıp Rasulullah'in geçtiği yollara attığından Allah ona odun taşıyıcısı (hammalet el-hatab) lakabını vermiştir, {tbni Hişâm). İbni İshak'ın ifadesine göre, Ummu Cemil, kendisi ve eşi hakkında indirilen Kur'an âyetlerini işittiği zaman eline bir taş alıp Rasulullah'in yanına varmış. Bu sırada Rasulullah yanında Ebu Bekir bulunduğu halde Kabe yakınında oturuyormuş. Ummu Cemil onların yanına geldiğinde Allah, onun gözlerini, Elçisini göremez bir hâle getirmiş. Bunun için o, ancak Ebu Bekir'i görebilmiş. Ebu Bekir'e: "Ey Ebu Bekr! Hani arkadaşın? Nerede o? Duyduğuma göre o beni hicvediyormuş. Allah'a yemin olsun ki onu görseydim şu taşla ağzına vuracaktım. Vallahi ben bir şairim" demiş. Bundan sonra şu beyitleri söylemiş: "Biz, kötülenmiş (zemmedilmiş) bir adama itaat etmiyoruz; onun ortaya attığı şeyleri istemiyoruz; dinini de sevmiyoruz." ve çekip gitmiş. Ebu Bekir, Rasulullah'e: "Ey Allah'ın Rasûlü! Acaba o seni görmedi mi?" diye sormuş. O da: "Hayır! Beni göremedi; Allah onun gözlerini beni göremez bir hâle getirdi." demiş {İbni Hişâm). |