|
Konu Başlığı: İktidardayken Muhammedin sav. Davranışı Gönderen: Vatan Var Olsun ! üzerinde 22 Temmuz 2012, 13:26:10 İktidardayken Muhammed'in Mağluplara Karşı Davranışı Hz. Peygamber, güç kazandığı Arap yarımadasının büyük bir bölümünün kudretli yöneticisi olduğu ve düşmanlarını birer birer mağlup edip boyun eğdirdiği zaman, tevazuunu sürdürmüş, düşmanlarının bütün suçlarını affetmiştir. Haksızlık ve İslâm'a düşmanlıklarından dolayı, kim Mekkeli Kureyş reislerinden daha fazla cezayı haketnıiş olabilirdi? Yapabilecekleri her şeyi yapmışlardı. Daha başlangıcında, yeni müslümanları baskı, hakaret ve işkenceyle, ve hareketin önderi Hz. Muhammed'i öldürmeyi planlayarak, bu yeni dini daha doğmadan boğmaya çalıştılar. Bu çabalarında başarılı olamayınca, Rasûlullah ve ashabmın güvenlik içinde hicret ettikleri Medine'ye karşı savaşlarını ve-saldırılarını sürdürdüler. Hz. Muhammed 'in şahsına ve dâvasına yapmadıkları saldın ve kötülük kalmamıştı. Ancak sonunda, Allah'ın yardımıyla, plânlarında başarısızlığa uğradılar. Hz. Muhammed onların hepsini yenilgiye uğrattı. Mekke'nin fethi günü, onlar Rasûlullah'in huzuruna getirildiklerinde ve O, haklarında nihâî hükmü verecek durumdayken, Hz. Muhammed onlara cömertçe davranmış, şefkat ve merhamet göstermiştir. Sir William Muir'in sözleriyle "Muhammed, mutlak iktidarında adaletli ve mutedildi. Sadece getirdiklerine iştiyakla tâbi olanlara değil, düşmanlarına karşı da itidalliydi. Mekkelilerin, Peygamber'in getirdiklerine karşı sürdürdükleri uzun ve inatçı mücadele, Peygamber'i Öfkelendirebilir, bu öfkesini muzaffer olduğunda unutulmayacak kan ve ateş ile gösterebilirdi. Fakat Muhammed , birkaç suçlunun dışında, genelde herkesi bağışladı. Geçmişin tüm olayı, hakaret ve zulümlerle dolu hâtıralarını asîl bir davranışla bir kenara bıraktı. O, en azılı muhaliflerine dahi, merhametle ve dostça davranmıştır." (The Life oj Muhammad, Londra, 1877, sh. 526). Bu insanlar Rasûlullah'i taşa tutup, ona ok atmışlar; başım yaralayıp, ön dişlerini kırmışlardı. Yüzünün her yanı kan içinde kalmış, ağır şekilde yaralanmış; sonunda dengesini yitirip yere düşmüştü. Zorlukla ayağa kalkmayı başardığında yine düşmanın kazdığı bir hendeğe düşmüştü. Bu zor durumda ashabından bazıları, Rasûlullah'den onlara beddua etmesini istediğinde O, yalnızca şu sözlerle dua etmişin-: "Ey Allah'ım! Onları affet. (Beni ve ne yaptıklarını) bilmiyorlar." (Seerat al-Nabi, c.II). |