Bu, elde etmeye çalışan kimselere verileme­yecek derecede büyük sorumluluklar taşıyan bir makamdır. Rasûlullah arzu eden kimse­lerin bu makama tayin edilmesini kesinlikle yasaklamıştır.

1- Kim hakimliği ister ve onu elde etmek için aracılardan istifade ederse, hâkimlik ken­disine havale edilip tek başına bırakılır. Kim istemediği halde bu göreve getirilirse, kendi­sine yardım edip doğruya yönelecek bir me­lek Allah tarafından gönderilir. (Tirmizi, Ebu Davud ve İbn-i Mace).

2- Her kim müslümanlara hâkim olmayı di­leyip ona nail olur, sonra da adaleti zulmüne gâlib gelirse cennet onundur. Kimin zulmü adline galebe çalarsa cehennem de onundur. (Ebu Davud).