Fedakârlık

8- Fedakârlık

Allah Rasulü Muhammed'ın en çok göze çarpan özelliği, onun İslâm mücadelesinde ve başkaları için yaptığı fedakârlıklardır. İslâm için, diğer insanlar için her türlü fedakârlıkta bulunmuş, hatta en çok sevdiklerinin isteklerinden, rahatlarından feda etmiştir. Kızı Fatma'yı, geldiğinde büyük bir sevgiyle ayakta karşılayıp alnından öpecek kadar severdi. Fatma büyük bir yokluk İçinde yaşadı. Un öğüten bir değirmen üzerinde çalışır, kuyudan su getirirdi. Avuç içleri un öğütmekten aşınmış ve su kırbası taşımaktan çökmüştü. Babasına gelerek bir hizmetçi kadın istedi. Bunun üzerine, Rasulullah: "Ben halâ Ashabı Suffe için bir şey yapamıyorum. Bu mesele tatminkâr bir çözüme ulaşmadan diğer meselelere giremem." şeklinde cevap vermiştir.

Nakledildiğine göre Zübeyr ve Fatma'nın kızları Rasulullah'a gelerek yoksulluktan yakındılar. Rasulullah 'dan bir savaştan elde edilen bir veya iki cariye talep ettiler. Rasulullah da Bedir harbi yetimlerinin daha önce istediklerini söyledi. Bir gün Hz. Ali'nin bir şey istemesi üzerine Rasulullah: "Sana verip Ashabı Suffe'yi ölüme terketmem imkânsızdır." diye cevap vermiştir. Rasulullah insanların refah ve mutluluğu için uğraşırken kendi veya çok sevdiklerinin çıkarlarına hiç önem vermemiştir. Bir defasında Rasulullah'a bir kadın elbise vermek istedi. Rasulullah 'ın da ihtiyacı vardı ve kabul etti. Birisi, elbisenin güzelliğini methedince Peygamber onu üzerinden çıkararak adama verdi. Rasulullah meclisten ayrılınca orada bulunanlar adama kızdılar: "Rasulullah 'ın buna ihtiyacı olduğunu biliyordun. Başkasının isteğini hiç geriye çevirmediğini de biliyordun." Adam söylenenleri kabul etmiş, fakat elbiseyi bir rahmet olarak istediğini ve kefen için saklayacağını söylemiştir.

Allah'ın Rasulü Muhammed bütün hayatını fakirlik içinde geçirmiş, fakat yine de kimsenin isteğini reddetmemiştir. İslâm'ın zaferlerinden sonra, büyük toprak ve bağlar elde edilmiş, ancak Rasulullah hepsini dağıtmıştır. Bir adam, ölümünde yedi tane bağının Rasulullah'a verilmesini vasiyet etmişti. Rasulullah hepsini' hayır işlerine sarfetmiş, tüm mahsûl fakir ve muhtaçlara dağıtılmıştır. Ashabdan birisi evlenmişti. Fakat düğün yemeği (velime) olarak vereceği hiçbir şeyi yoktu. Rasulullah Hz. Aişe ile un gönderdi. Kendilerine ise hiçbir şey kalmamıştı. Bir defasında uzaktan gelen birisi Rasulullah'da kaldı. Akşam yemeği olarak sadece keçi sütü vardı. Misafir hepsini içti. Hiçbir şey kalmadığı için Rasulullah ve ailesi geceyi aç geçirdiler. Bir önceki geceyi de aç geçirmişlerdi. Rasulullah fedakâr davranışlarıyla başkalarına Örnek olmuş ve ashabı da onun izinden yürümüştür: "Daha önceden Medine'yi yurt edinmiş ve gönüllerine imanı yerleştirmiş olan kimseler, kendilerine hicret edip gelenleri severler; onlara verilenler karşısında içlerinde bir çeke-memezlik hissetmezler; kendileri zaruret içinde bulunsalar bile onları kendilerinden önde tutarlar. Nefsin tamahkârlığından koru-nabilmiş kimseler, işte onlar, saadete erenlerdir." (59: 9) Rasulullah'ın hayatında, kendini hiçe sayan ve yaptığı fedakârlıklara dair yüzlerce olaya şahit olunmuştur.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın