|
Konu Başlığı: Esirlere Muamele Gönderen: Vatan Var Olsun ! üzerinde 22 Temmuz 2012, 13:23:21 Esirlere Muamele Hicretin ikinci yılında, Mekke ordusu Bedir'de yenilgiye uğratıldığında Müslümanlar yetmiş savaşçıyı esir aldı. Bu esirlerden bazısı Mekke'de müslümanlara karşı ağır suçlar işlemişlerdi; ancak hepsi affedildiler. Hz. Peygamber onlara müstesna bir incelikle ve merhametle muamele etti. Esirler ve aileleri, önceki hayatlarında yiyecek olarak yalnızca hurma yiyebiliyorlarken, müslümanlar onlara mümkün olan en güzel yiyecekleri vermiştir. İslâm'a ve Rasûlullah'e karşı düşmanlığıyla ünlü Muir gibi bir ilim adamı bile, Bedir'demüslümanların esirlere yaptıkları muameleler hakkında şunları yazabiliyordu: "Muhammed'in emirleri doğrultusunda Medineliler ve ev sahibi olmuş bazı muhacirler, esirleri evlerine almışlar, onlara büyük bir saygı göstermişlerdir. Sonraki günlerde bu esirlerden biri şöyle diyecekti: 'Hayır Medinelilerin üzerine olsun. Onlar yürürlerken bizleri bindirdiler, kendileri hurmalarla idare ederken, ellerinde az olduğu halde bize buğday ekmeği yedirdiler." (The Life of Muhammad, a.y.). Bir müslüman âlim, savaş esirlerine yapılan muameleyi yorumlarken şöyle der: Bütün ilerleme ve aydınlanma çağlarına rağmen tarih, müslümanlarm bindörtyüz yıl önce esirlere gösterdikleri âlicenaplık ve insanî davranışın uzaktan yakından bir benzerini daha kaydetmemiştir. (Asar Hüseyin, Prophet Muhammad and his Missiori). Diğer bütün savaşlarda, esirlere daima iyi davranılmış, sonra da serbest bırakılmışlardır. Aşağıdaki birkaç örnek bunu gösterir. Benî Mustalik ve Müreysi: (Hicretin 5. yılı). Bu savaşta, müslümanlar 600 esir almışlar, ganimet olarak 2000 deve ve 5000 keçi ele geçirmişlerdir. Fakat Benî Mustalik kabilesi reisinin kızı olan Cüveyriye'nin Hz. Peygamber ile evlenmesi üzerine, bu evliliğin şerefine bütün esirler serbest bırakılmış, ganimetler sahiplerine geri verilmiştir. (İbni Hişam ve Taberi). Benî Süleym: (Hicretin 6. yılı). Bu seferde düşman kaçmış, fakat bir karı-koca yakalanmıştır. Bu karı-kocanın kabilesi, Bi'r-i Mâ'ûne'de 70 müslüman davetçinin öldürülmesine yardımcı olmalarına rağmen, Hz. Peygamber , kadın İle kocasını serbest bırakmıştır. (İbni tshak ve Zerkâni). Zeyd b. Harise'nin Husmâ Seferi: (Hicretin 6. yılı). Vâdi'l-Kurâ yakınlarında Dihye b. Halife el-Kelbî'yi soyan bedevileri cezalandırmak üzere Zeyd b. Harise gönderildi. Müslümanlar düşmanı yakalayıp, 1000 deve, 5000 koyun ve 100 esirle geri döndüler. Daha sonra Hz. Peygamber'in emriyle esirlerin tamamı serbest bırakıldı ve ganimetler kendilerine geri verildi. (İbni Sa'd). Beşir b. Sa'd el-Ensârî: (Hicretin 7. yılı). Düşman kaçtı ve 2 kişi esir edildi. Ancak Peygamber (5) onları salıverdi. (İbni Sa'd, Ta-bakat). Halid b. Velid'in Benî Cezime'ye Seferi: (Hicretin 8. yılı). Hz. Peygamber, Halid'i oraya savaşmaya değil, halkı İslâm'a davet etmeye göndermişti. Buna rağmen, Halid onları silahlanmış ve savaşa hazır bir durumda görünce, zararsız hale getirmeye çalıştı. Kısa bir direnişten sonra hepsi esir edildiler. Esirler Peygamber'e gönderilirken bazısı direnmeye kalkıştı ve öldürüldüler. Fakat Muhacir ve Ensar, nezaretlerinde bulunan esirlerin geri kalanını serbest bıraktı. Rasûlullah bu hareketinden dolayı Halid'i azarladı ve üzüntüsünden ALLAH'a tevbe ve istiğfarda bulundu. Sonra Hz. Ali, ölülerin kan diyetlerini ödemek ve zararları tazmin etmek ile durum hakkında Rasûlullah'a haber getirmek üzere oraya gönderildi. (İbni Sa'd, Buhâri). Huneyn Savaşı: (Hicretin 8. yılı). Savaşta düşman tamamen bozguna uğratılmış, çok miktarda ganimet ele geçirilmiştir: 24.000 deve, 40.000 koyun, 4.000 gümüş ukiye ve 6.000 esir. Düşman Rasûlullah'a müracaat ederek, esirlerin serbest bırakılmasını rica etmişti. Bunun üzerine Rasûlullah, düşman reislerinin müslüman olduğunu ve esirlerin serbest bırakılmasını rica ettiğini söyleyerek müslümanlara durumu bildirdi. Burada da bütün savaş esirleri salıverildi. (Buhâri ve îbni Sa'd). Uyeyne b. Hisn'in Benî Temim'e Seferi: (Hicretin 9. yılı). Müslümanlar 11 kadın, 11 erkek ve 30 çocuğu esir alarak, Medine'ye getirdiler. Fakat Rasûlullah bunların hepsini kabilelerine geri gönderdi, (tbni Sa'd). Benî Bekr: (Hicretin 6. yılı). Deve ve koyundan müteşekkil muazzam bir ganimet elegeçirilmiştir. .Rasûlullah ganimetle fazla ilgilenmemiş, ancak Benî Bekr'in reisine büyük bir merhamet ve şefkat göstermişti. Sümâme, kelimelerin ötesinde tüm benliğiyle İslâm'a teslim olmuş, imanı benimsemiş, Hz. Muhammed'in güçlü ve inançlı bir dostu olmuştu. (Buhâri). Benî el-Anbar: Bu kabileden olan esirler ya merhamet üzere (karşılıksız) ya da fidye karşılığında serbest bırakılmıştı. (İbn-i Hişam). Bunlar, Rasûlullah'in zafer zamanı düşmanlarına karşı gösterdiği âlicenap davranışlardan sadece birkaç tanesidir ki, hepsi de O'nun büyüklüğüne delalet eder. Zaferleri sonunda düşmanlarını affeden bu çapta bir insan tarihte zor görülür. |