Coşku Ve Gayreti

Coşku Ve Gayreti

Hz. Peyamber'in eli hangi işle meşgul olursa olsun, dikkati ve zihni daima Rabbine yönelikti. İnsanlar O'nun kendileriyle konuştuğunu zannederlerdi, fakat insanlarla konuşurken, O'nun asıl dikkati Rabbine idi. Hz, Aişe, Hz. Peygamber'in ezan sesini duyar duymaz hemen ayağa kalktığını rivayet eder (Buhari). Gecenin büyük bir kısmını ibadet ve zikir ile geçirmiş olmasına rağmen ezanı duyduğu anda yatağından kalkardı (Buhari). Gece namazlarım Hz. Aişe'nin şu sözlerle tam olarak tarif ettiği bir coşku ve gayret içinde kılardı: "Bazen Rasûlullah namazda bütün gece kıyamda dururdu. Kur'ân'm Âli-îmrân, Bakara ve Nisa gibi en uzun sûrelerini okurdu. Gazab âyetleri gelince Allah'tan korunma diler ve Allah'a sığınırdı; müjde ayetleri gelince de bunlara erişmek için niyazda bulunurdu." (Ahmed). Hz. Peygamber, Kur'ân'ı öylesine sesli okurdu ki sesi uzak mesafelere kadar gider ve insanlar O'nun sesini yataklarında iken duyarlardı (îbn-i Mâce). Bazen yeni bir âyet nazil olunduğunda Hz. Peygamber coşku ve gayret içinde bu âyetle meşgul olurdu.

Ebû Zer, O'nun bir namazda şu mealdeki ayeti okuduğunu rivayet etmiştir: "Eğer onlara azâb edersen, onlar senin kullarındır (dilediğini yaparsın); eğer onları bağışlarsan, şüphesiz sen daima üstünsün, hikmet sahibisin!" (5:118). Bu ayeti Hz. Peygamber sabaha kadar sürekli okumuştu (İbni Mâce). Zeyd b. Hâlid (bir sefer sırasında) Hz. Peygamber'in gece nasıl namaz kıldığını görmeyi planladığını rivayet etmiştir. "Namaz vakti geldiğinde Hz. Peygamber ayağa kalktı; önce her zamanki usulle 2 rekat kıldı, sonra tamamlanması epey vakit alan iki uzun rekat daha kıldı. Sonra arka arkaya sekiz rekat kıldı; ama bunlar kısa sürdü. En sonunda vitr namazı kıldı" (Müslim). Habbâb'ın rivayetine göre bir gece Hz. Peygamber namaz için kıyama durdu ve namaza sabaha kadar devam etti (Nesei).

Huzeyfe bir gece Hz. Peygamber ile "beraber namaz kılabilme saadetine erdiğini rivayet etmiştir: "Peygamber namaza Bakara suresi ile başladı." Huzeyfe, Peygamber'in 100 ayet okuyacağını tahmin etti, fakat Peygamber devam etti. Bunun üzerine Huzeyfe Hz. Peygamber'in birinci rekatte bütün sureyi okuyacağını düşündü. Peygamber sureyi bitirinci Huzeyfe O'nun rükua varacağım zannetti. Fakat Peygamber hemen Nisa sûresine başladı. Bu sureyi bitirdikten sonra da Al-i İmrân suresine başladı. Hz. Peygamber sureleri çok yavaş ve tam bir huşu ve itminan içinde okuyordu. Ayetlerin konularına göre ayet aralarında teşbih ve niyaz ediyordu. Daha sonra kıyam kadar süren rükua vardı. Sonra dikildi ve yine aynı süre ayakta kaldı. Daha sonra secdeye vardı ve burada da aynı uzunlukta kaldı (Müslim ve Nesei).

Bu hadîsler ve misaller Peygamber'in Allah'a olan kulluğundaki gayreti ve samimi bağlılığı yansıtmaktadır. Hz. Aişe, Peygamber 'in "gözlerim uyur fakat kalbim uyumaz" buyurduğunu rivayet etmiştir (Buhari).

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın