|
Konu Başlığı: Öğüt Verdim Deli Gönül Almadı Gönderen: Zehibe üzerinde 06 Temmuz 2011, 16:43:37 Mart 2011 147.SAYI Semerkand Dergisi kaleme aldı, ŞİİR bölümünde yayınlandı. Öğüt Verdim Deli Gönül Almadı Aklım fikrim yâr eyledim ben bana Öğüt verdim deli gönül almadı. Bir kileciği var, almış eline Dünyayı içine koydum dolmadı. Alması farz imiş, sünnettir selam Hak nurdan yarattı, yaz dedi kalem Bir çiçek yarattı ol Rabbü’l-Âlem Onu kokulayan mahrum kalmadı. Var bir pîre eriş, serseri gezme Gözet gözün önün, yolundan azma Değme bir dükkana yükünü çözme Burda çok bezirgân işi kalmadı. Gençlik yaza benzer kocalık güze Yüreğim başlıdır dertlerim taze Boynun eğ de hizmet eyle üstada Şeytan benlik ile menzil almadı. Kul Himmet’in deste gülü elinde Daima zikreder Hakk’ı dilinde Bir güzel sevmişim Hakk’ın yolunda Hayali gönlümden zail olmadı. Kul Himmet (17. yy.) Kile: Tahıl ölçmekte kullanılan kap. Değme bir dükkana yükünü çözme: (Burada) Olur olmaz yere sırrını açıp maneviyatını zayi etme. Bezirgân: Tüccar. Üstad: Mürşid, hoca. Zail olmadı: Yok olmadı, gitmedi. |