|
Konu Başlığı: Vefa Gönderen: Eflaki üzerinde 24 Ocak 2011, 18:53:20 Vefa Mezarım üstünde titreyen otlar Rüzgârlar mı vurdu üşüdünüz mü? Sarar sinesine kara topraklar Her sene hazanda çürüdünüz mü? Gördüğünüz dünya yalandı yalan Güçlüler güçsüze verir mi aman Bir fırtına kopsa sonunuz talan Güneşli günlerde süründünüz mü? Yeşilken güzellik veriyorsunuz Yapraklarda bitti soluyorsunuz Güneşin altında yanıyorsunuz Önüne gelene yolundunuz mu? Kaybolurken mosmor pembe çiçekler Bütün tohumları sarmış dikenler Hoş bakardı size her gün gelenler Yazın sıcağında kavruldunuz mu? Gelip bir Fatiha okuyan nefes Bir tutam yetmedi, en kökünden kes Bana arkadaştın ne bilsin herkes Kıyıya köşeye savruldunuz mu? Sözde mezarımı süslerler gelip Bazen de çiçekle gelir bezeyip Taşları düzeltir toprak eleyip Onları kıskanıp darıldınız mı? Düşünceler biter, çiçek var amma Bir günde kururlar varsan farkına Gerçek dostlarımla bir tek başıma Unuttum sanıp ta yanıldınız mı? Sesime ses olur şu komşu mezar Onunda taşında bir tarih yazar Yarın cumartesi sonrası Pazar Korkudan sırt sırta sarıldınız mı? Ot sananlar senin kıymetin bilmez Ağlaşırız amma kimseler görmez İnsan zanneder ki bakidir, ölmez Her sene ibretle dirildiniz mi? Ben de koparırdım sağ iken seni Kızgınca atardım söküp dikeni Hoş görünsün mezar gelip geçeni Vefayı bana da öğrettiniz mi? Necati ŞİMŞEK |