YA RASULALLAH(SAV)!Sen rahmet peygamberisin ama affet EFENDİM..
affet ki 'ama'lar katıyorum sözlerime..ama acıyamıyorum YA RASULALLAH(SAV) yollarına dikenler ekenlere...
"TEBBET...TEBBET!!!" diyerek eritmeye çalışıyorum kızgınlığımı...
EFENDİM... Aklım almıyor davana kafa tutanları... Bir ÖMER(RA) edasıyla dikiliyorum küffarın karşısına...
MUS'AB(RA)n gözünde yanan o AŞK alevi bir sefilde "ebu cehil" adını alıyordu...kör ve sağır olan yürek olunca...
bir BİLAL(RA) de ben olamam ama kayaları semaya çıkarıp küffarın başına indirme azmindeyim...
sırtımı Habbab bin Eret(RA) gibi kızgın kömürlere yatırmadılar elbet ama sırtlandım acizane "dağların taşıyamadığı o tarifsiz AŞKını"...
Ben SENİ SEVİYORUM EFENDİM(SAV)...seviyorum ve "FE TÛBA LİL GUREBÂ" deyişini sahipleniyorum..
ve ABDULLAH BİN HUZAFETÜ'S-SEHMÎ(RA) misal "VALLAHİ ONUN AYAĞINA BİR DİKEN BATMASINDANSA..." diyor,diyor ve adını kainata haykırıyorum.....
ARTIK DİKENLER YOK YOLLARINDA EFENDİM(SAV)...
"TEBBET" BUYURDU YA BİR KERE RABBİM (C.C)...
O GÜNDEN BERİ KURUMAYA DEVAM EDİYOR ELLERİ
BÜTÜN ebu leheblerin....
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
